Οθόνες υδροκέφαλες
κι` απόψε θα ξεράσουν
θρήνους ερείπια, καπνούς.
Και το κοπάδι,
βολεμένο στον καναπέ του νου
ξεχνώντας,
μπροστά σ` οθόνες που κοπρίζουν.
Όλα μακρινά κι` αλλότρια.
Θρήνος στην οθόνη, ξένος θρήνος.
Ερείπια στην οθόνη, ξένα ερείπια.
Δάκρυ στην οθόνη, ξένο δάκρυ.
Δικά μας κάποτε όλα αυτά.
δικά μας ίσως και αύριο.
Αχμαντ και Ασμα,
ξένα παιδιά από ξένη πατρίδα.
Αχμάντ και Ασμα,
μες` τον βαθύ τον ύπνο μας ελάτε
και γίνεται εφιάλτης.
Με το ζεστό το αίμα σας λερώστε
τα λευκά και μυρωδάτα σεντόνια μας.
Χτυπήστε την μεγάλη καμπάνα του κόσμου
με τα ματωμένα χέρια σας.
Αχμάντ και Ασμα
στης Παλαιστίνης τον αχό
συνένοχοι όλοι ήμαστε.
Θάνος Κυρίτσης
