Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Βαγγέλη μου, πρώτο κομμάτι της ζωής μου. Πού είναι τα όνειρα σου άντρα μου...


        Χωρίς απάντηση μένουν ως και σήμερα, τρεις μήνες μετά το θάνατο του 20χρονου Βαγγέλη Γιακουμάκη, τα αμέτρητα «γιατί» που στοιχειώνουν την οικογένεια του Ρεθυμνιώτη φοιτητή αλλά και τη μικρή κοινωνία του Σελλίου, χωριού καταγωγής του.

Το... 

τραγικό φινάλε των πολυήμερων αναζητήσεων του 20χρονου έντυσε στα μαύρα το κτηνοτροφικό χωριό Σελλί, που ως και σήμερα φαίνεται να μην μπορεί να ξεπεράσει τον άδικο χαμό ενός νέου ανθρώπου. Κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει, κανένας δεν μπορεί να ξεπεράσει το ότι ο Βαγγέλης αυτό το καλοκαίρι δε θα επιστρέψει στην πλατεία του χωριού.

Σπαρακτικός ήταν ο θρήνος του πατέρα πάνω από τον τάφο του παιδιού του. «Βαγγέλη μου, πρώτο κομμάτι της ζωής μου. Πού είναι τα όνειρα σου άντρα μου...».

Σύμφωνα με τον θείο του Βαγγέλη, Γιώργο Βιδιαδάκη, η κατάσταση είναι τραγική με την οικογένεια να παλεύει να σταθεί στα πόδια της. Βαρύ το πένθος και για τον παππού του Βαγγέλη, Πέτρο Φρονιμάκη που αναφέρει χαρακτηριστικά πως «η απουσία του μεγαλώνει, όσο περνάει ο καιρός». Έχουν περάσει τρεις μήνες, αλλά «σάμπως είναι 2-3 μέρες» - αναφέρει ο θείος του εκλιπόντος, Γιάννης Γιακουμάκης, μεταδίδοντας με μια φράση του, το πέπλο πένθους που έχει απλωθεί πάνω από το Σελλί.

Ο Πέτρος Φρονιμάκης εξωτερικεύει το βουβό πόνο του, εξηγώντας το Γολγοθά της οικογένειας, που προσπαθεί να ξεπεράσει το γεγονός, αλλά … «δε γίνεται»! «Δεν μπορώ να περιγράψω την κάθε μέρα μου. Η απουσία του μεγαλώνει, όσο περνάει ο καιρός. Αυτό το βάσανο θα με κυνηγάει μέχρι το τέλος της ζωής μου» - λέει ο ίδιος και υπογραμμίζει την ανάγκη στήριξης στην οικογένεια του Βαγγέλη - στη μητέρα και τον πατέρα αλλά και τα δύο παιδιά που έμειναν πίσω. «Πρέπει να δώσουμε δύναμη και κουράγιο στους ζωντανούς» - λέει ο μαυροντυμένος Κρητικός, που όμως δεν ξεχνά ότι ο θάνατος του 20χρονου … ζητά δικαίωση. «Τώρα είναι δουλειά της Δικαιοσύνης για το τί θα αποφασίσει. Εμείς δεν μπορούμε να πούμε «πράμα».»

«Η Δικαιοσύνη θα το ξεκαθαρίσει το θέμα. Όσοι έχουνε ευθύνη να τιμωρηθούνε» - προσθέτει ο θείος Γιάννης Γιακουμάκης, που δεν ξεχνά να ευχαριστήσει όλη την Ελλάδα αλλά και συγκεκριμένα τους κατοίκους των Ιωαννίνων που «είδαν την υπόθεσή μας, σαν δική τους υπόθεση».

«Αυτά τα πράγματα δεν ξεχνιούνται» λέει ο χωριανός, Νίκος Κουμαντάκης, εκφράζοντας την ελπίδα, αυτό να ήταν το τελευταίο γεγονός και η τραγική ιστορία του Βαγγέλη «να σώσει άλλους μαθητές». «Αν ξέραμε πως συνέβαιναν αυτά τα πράγματα στη Σχολή του, κάτι θα είχαμε κάνει… σαν χωριανοί, σαν φίλοι, σαν συγγενείς» - προσθέτει ο ξάδερφος του αδικοχαμένου νέου, Γιάννης Γιακουμάκης.

Μαντινάδες αποχαιρετισμού στο Βαγγέλη

Μια φωτογραφία και μερικές μαντινάδες, σε κορνίζα στον τοίχο, αποτελούν τον πικρό αποχαιρετισμό των νέων του Σελλίου στον «αδερφό» τους. Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης έχει περάσει πια στην «αντίπερα όχθη» αλλά «ζει» στις καρδιές όλων.

«Να πεις του Χάρου του σκληρού

που πήρε τη ζωή σου

πως να τα βάλει δεν μπορεί

με την ανάμνησή σου»

αναφέρει μια από τις μαντινάδες στη μνήμη του 20χρονου.

Αναμένουν τις ανακοινώσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Σύμφωνα με την πληροφόρηση που έχει η οικογένεια, ο φάκελος της υπόθεσης θα διαβιβαστεί στα χέρια του αρμόδιου εισαγγελέα τις επόμενες ημέρες. Από την πλευρά του ο ιδιωτικός ερευνητής Γιώργος Τσούκαλης, ο οποίος ασχολήθηκε με την υπόθεση της εξαφάνισης, τόνισε ότι σύντομα θα υπάρξουν εξελίξεις και ενδεχομένως ανακοινώσεις από την ΕΛ.ΑΣ.


«Πλέον ανοίγουν τα στόματα»

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι έρευνες των αστυνομικών αρχών για την διαλεύκανση της υπόθεσης του Βαγγέλη Γιακουμάκη ενώ όπως τονίζει σε δηλώσεις του στο cretapost ο ιδιωτικός ερευνητής, Γιώργος Τσούκαλης, ο φάκελος δεν έχει ακόμα κλείσει.

«Οι έρευνες συνεχίζουν τόσο από την αστυνομία όσο και από εμένα. Ο φάκελος δεν έχει κλείσει. Θα υπάρξουν εξελίξεις που σύντομα θ’ ανακοινωθούν. Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι η συγκεκριμένη υπόθεση είχε μεγάλο βαθμό δυσκολίας καθώς δεν άνοιξαν τα στόματα όταν έπρεπε. Τώρα όμως ανοίγουν», επεσήμανε ο κ. Τσούκαλης.

Οι μαντινάδες στον τοίχο

Βάλε τα μαύρα Βρύσινα,

θάψε τα σχολινά σου

ένα λεβέντη απ'το Σελλί

πενθούνε τα χωριά σου...


Βαγγέλη πως εχάθηκες

κανείς δεν το πιστεύει

όλη η Ελλάδα σ'αγαπά

κι ακόμα σε γυρεύει

Βαγγέλη και να μπόρουνα

το χάρο να συβάσω

και να του πάρω τα κλειδιά

στη γη να σ'ανεβάσω

Να πεις του Χάρου του σκληρού

που πήρε τη ζωή σου

πως να τα βάλει δεν μπορεί

με την ανάμνησή σου

Δεν έχει ο Χάρος αίσθημα

ούτε κι ευαισθησία

και παίρνει αυτούς που δίνουνε

στον ψεύτη κόσμο αξία...

Καλό ταξίδι Λεβέντη μας

Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ

Νεολαία Σελλίου

cretalive, cretapost