Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017

Πιερική Νομαρχία (1949-2010) - Ο πρώτος Νομάρχης Πιερίας


ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΛΙΑΣ (1910-2005)
Ο πρώτος Νομάρχης Πιερίας

*Του Ανέστη Ιωάννη Κοκκινίδη
Δασκάλου- Ερευνητή (MA Geography Education, UCL Institute of Education)

Το 1949 ο πρώτος που διορίζεται στο αξίωμα του Νομάρχη Πιερίας είναι ο Γεώργιος Μ. Καλλίας, δικηγόρος από τη...












Χαλκίδα.[1] Ο αδερφός του, Κωνσταντίνος Καλλίας (1901-2004) υπηρέτησε ως υπουργός.

Ο Γεώργιος Μ. Καλλίας γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1910. Σπούδασε νομικά και άσκησε τη δικηγορία.

Τον Οκτώβριο του 1949, πριν ακόμα κλείσει τα 40 του χρόνια, διορίστηκε νομάρχης και τοποθετήθηκε στον νεοσύστατο νομό Πιερίας.[2] Όπως συνέβη και στους περισσότερους διορισμένους νομάρχες ανά την Ελλάδα, η θητεία του δεν διήρκεσε πάνω από ενάμιση χρόνο.

Το σοβαρό ζήτημα με το αλσύλλιο στα Ευαγγελικά 

Ίσως το πλέον σοβαρό θέμα που απασχόλησε τον Γεώργιο Καλλία ως νομάρχη κατά τη θητεία του στην Πιερία ήταν το αλσύλλιο στο συνοικισμό Ποντίων Ευαγγελικά. Ειδικότερα, το 1950 ανέκυψε το ζήτημα να βρεθεί οικόπεδο για την ανέγερση Κρατικού Δημοτικού Σχολείου στο Συνοικισμό Ευαγγελικών. Το Δημοτικό Συμβούλιο της Κατερίνης όμως χειρίστηκε την υπόθεση άστοχα και έθεσε το ζήτημα να καταληφθεί το μικρό άλσος στο συνοικισμό για την ανέγερση του σχολείου. Απειλήθηκαν τότε επεισόδια και ο νομάρχης Καλλίας αντέδρασε άμεσα, απολύοντας (21-4-1950) όλα τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου. [3]

Δώδεκα χρόνια αργότερα, το φθινόπωρο του 1962, για το ίδιο θέμα θα προκληθούν θλιβερά επεισόδια

και ο τότε νομάρχης Κωνσταντίνος Ναλμπάντης θα επικριθεί στον Τύπο της εποχής για τη στάση του. Αντίθετα, η στάση του Γεωργίου Μ. Καλλία το 1950 θα επικροτηθεί στον τοπικό Τύπο και θα χαρακτηριστεί ο ίδιος “Προμηθέας”.

Απόφαση Νομάρχη Καλλία -Νέα Εποχή/ΓΑΚ-Αρχεία Νομού Πιερίας

Στυλιανός Ηρ. Ιωαννίδης: ο παρολίγο 2ος νομάρχης Πιερίας

Μετά την Πιερία, ο Γεώργιος Καλλίας μετατέθηκε στο Λασίθι τον Νοέμβριο του 1950. Αντικατέστησε τον κυπριακής καταγωγής Στυλιανό Ηρ. Ιωαννίδη, ο οποίος δεν δέχθηκε τη μετάθεσή του από το Λασίθι στην Πιερία και προτίμησε να παραιτηθεί από νομάρχης.[4] Το 1950 νομαρχών διευθυντής ήταν ο Ζώτος. Ο Ιωαννίδης είχε υπηρετήσει ως νομάρχης στο Λασίθι και το 1930. Καθώς δεν έφτασε ποτέ στην Πιερία για να αναλάβει, δεν συμπεριελήφθη στον κατάλογο των νομαρχών στην έρευνα αυτή. Έτσι, ο επόμενος και 2ος νομάρχης ήταν ο Κρητικός Γεώργιος Ι. Λυγεράκης.

Τα μετέπειτα χρόνια

Η θητεία του Καλλία στο Λασίθι ολοκληρώθηκε το 1952. Στη συνέχεια υπηρέτησε στη δοκιμαζόμενη από σεισμούς Κορινθία, από το 1953 ως το 1955[5] και στην Αργολίδα το 1955-1956. Κατά την περίοδο της νομαρχίας του στην Κόρινθο, με δικές του ενέργειες ιδρύθηκε Σταθμός Πρώτων Βοηθειών από τον Ερυθρό Σταυρό, εξαιτίας των πολλών τροχαίων ατυχημάτων και δυστυχημάτων.

Ο Γ. Μ. Καλλίας ήταν μέλος της Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών και έζησε στην Αθήνα ως τον θάνατό του. Απεβίωσε σε ηλικία 95 ετών στην Αθήνα την 1-8-2005 και η κηδεία του έγινε από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[6] Άφησε παιδιά και εγγόνια.


[1] Αρχείο Ευβοϊκών Μελετών, τ. 36. σελ. 261.

[2] Διορισμοί και μεταθέσεις νομαρχών, εφ. Εμπρός, φύλλο 13-10-1949, σελ. 5.

[3] Ο Νομάρχης Πιερίας, Νέα Εποχή, 8-9-1962, σελ. 1.

[4] Εμπρός, 9-12-1950, σελ. 5.

[5] Το Βήμα, Ειδήσεις από την επαρχία, 27-4-1954, σελ. 5.

[6] Το Βήμα, Κοινωνικά, 2-8-2005, σελ. 45.