Μίζες – μαμούθ στα κονδύλια για τους πρόσφυγες

Η διαχείριση των κονδυλίων που προορίζονται για τους πρόσφυγες έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό αντικείμενο δικαστικής διερεύνησης.

Τα... 

 

  

 

 

 

μισά από τα κονδύλια τα οποία προορίζονται για τα κέντρα φιλοξενίας και τη σίτιση προσφύγων και μεταναστών χάνονται στην πολυδαίδαλη διαδρομή. Αποτέλεσμα αυτής της λεηλασίας είναι η κατάσταση που επικρατεί στα προσφυγικά κέντρα της Λέσβου και του Ελληνικού που δυσφημούν διεθνώς τη χώρα.

Το ζήτημα δεν αφορά μόνο τις διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αλλά την ίδια την κυβέρνηση που έχει αφήσει ανεξέλεγκτους κάποιους παράγοντες να κάνουν μπίζνες αδιαφορώντας για τον πόνο δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων και ειδικά των παιδιών.

Αυτοί που γνωρίζουν το παρασκήνιο του μεγάλου σκανδάλου μιλάνε για μίζες – μαμούθ και ένα δίκτυο εταιρειών που λυμαίνεται τις προμήθειες έχοντας εξασφαλίσει ασυλία από το επίσημο κράτος.

Η παρέμβαση της Δικαιοσύνης κρίνεται απαραίτητη.

http://www.lykavitos.gr/archives/447946

Πολλοί είναι οι ήρωες της ΕΟΚΑ που με περισσή αυτοθυσία σκοτώθηκαν κατά τον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα του 1955-’59 και τους οποίους τιμούμε κάθε χρόνο τη μνήμη τους. Υπάρχουν, όμως, και 14 ηρωομάρτυρες του αγώνα, τους οποίους οι περισσότεροι δε γνωρίζουμε και που πέθαναν στα βασανιστήρια των Βρετανών το 1955-’59. 1. Γεώργιος Νικολάου, 1930 – 12-13/11/1956 «Εφονεύθη εις το στρατόπεδον Ξερού υπό Άγγλων, κατόπιν βασανιστηρίων». ΔΙΓΕΝΗΣ (Απομ. XVI) Γεννήθηκε στον Κάτω Πύργο και μετά το Δημοτικό εργαζόταν στη Λευκωσία. Μπήκε από τους πρώτους στην Ε.Ο.Κ.Α και ανέπτυξε πλούσια δράση. Στις 27 Νοεμβρίου 1956 συνελήφθη και μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Λεύκας-Ξερού για ανάκριση. Υπεβλήθη σε πολλά βασανιστήρια. Του συνέθλιψαν τα γεννητικά όργανα, του προκάλεσαν κώφωση με έκρηξη, τον είχαν μέσα στη θάλασσα δεμένο με σχοινί, τον πότισαν πετρέλαιο με πριονίδια. Δεν άντεξε και πέθανε. Τότε έριξαν τη σορό του στο συρματόπλεγμα και τον πυροβόλησαν, λέγοντας ότι προσπάθησε να δραπετεύσει. Άφησε πίσω του σύζυγο και δυο παιδιά. 2. Ανδρέας Παναγιώτου, 1928 – 19/11/1956 «Συνελήφθη την 8/11/1956 και μεταφέρθη εις τα κρατητήρια Πλατρών, όπου απέθανε συνεπεία βασανιστηρίων». ΔΙΓΕΝΗΣ (Απομ. XVI) Γεννήθηκε στον Πολύστυπο και μετά το Δημοτικό προσελήφθη ως εργάτης στο μεταλλείο Μιτσερού. Εντάχθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α από την αρχή του Αγώνα και μετέτρεψε το σπίτι του σε αρχηγείο της περιοχής. Σε ένα κέρφιου συνελήφθη και μεταφέρθηκε στις «Πλάτρες» για ανάκριση. Εκεί υπέστη φοβερά βασανιστήρια. Μαύρισαν και καταμωλώπησαν το κορμί του. Είχε κακώσεις στα γόνατα, στους αγκώνες, στα δάκτυλα ποδιών και χεριών, στους μηρούς, στο στόμα και στα χείλη. Του έσπασαν 7 πλευρές και στο τέλος συνέτριψαν το κρανίο του με τη μέγγενη. Άφησε πίσω του τη σύζυγό του. Δεν είχε παιδιά. 3. Νίκος Γεωργίου, 17/10/1918 – 25/01/1957 «Απεβίωσεν την 25ην Ιανουαρίου 1957 εις τα κρατητήρια Πλατρών, συνεπεία βασανιστηρίων».ΔΙΓΕΝΗΣ (Απομν. XIII) Γεννήθηκε στο Παλαιχώρι και όταν τέλειωσε το Δημοτικό ήλθε στη Λευκωσία, όπου άνοιξε δικό του καθαριστήριο. Έγινε μέλος της Ο.Χ.Ε.Ν και της Π.Ε.Ο.Ν και μυήθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α περί το τέλος του 1954. Μπήκε στις ομάδες κρούσεως της Λευκωσίας και πήρε μέρος σε πολλές επιχειρήσεις. Το 1956 καταζητήθηκε και κατέληξε στην αντάρτικη ομάδα της Πιτσιλιάς. Συνελήφθη, ύστερα από προδοσία του κρησφύγετου τους και μεταφέρθηκε στα ανακριτήρια Πλατρών. Εκεί υπέστη τρομερά βασανιστήρια. Στο τέλος, ενώ κειτόταν στο δάπεδο ημιαναίσθητος από τον πόνο, ένας Βρετανός στρατιώτης τον κλώτσησε στον κρόταφο και τον «άφησε στον τόπο». 4. Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου, 04/08/1923 – 18/12/1957 «Συνελήφθη εις Στύλλους υπό δυνάμων ασφαλείας και αφού εβασανίσθη, εφονεύθη». ΔΙΓΕΝΗΣ (XVIII) Γεννήθηκε στους Στύλλους Αμμοχώστου. Όταν τέλειωσε το Δημοτικό εκπαιδευόταν για να γίνει φαρμακοποιός. Λόγω οικονομικών δυσκολιών δεν πήγε να σπουδάσει και έγινε γεωργός. Με την έναρξη του αγώνα μπήκε στην Ε.Ο.Κ.Α. Στο σπίτι του συνεδρίαζαν οι αντάρτες της περιοχής και φυλαγόταν ο πολυγράφος με τον οπο...

Διαβάστε περισσότερα www.elkosmos.gr/i-14-agnosti-iroes-tis-eoka/ © www.elkosmos.gr