ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
Ένα τσιγάρο δρόμος, ανοίγεται μπροστά μου,
Μαζί θα τον περάσουμε, ή με την μοναξιά μου.
Τι σημασία έχει πια, να ζω με αναμνήσεις,
Εσύ πήρες τον δρόμο σου κι’εγώ, μόνο αρνήσεις.
Ένα τσιγάρο δρόμος, στο τέλος, μόνο στάχτες,
Θα τον περάσω μόνος μου κι’άς συναντήσω ,φράχτες.
Τι αξία έχει η ζωή, κοντά μου αν δεν σ’έχω,
Εσύ, να φεύγεις μακριά και πίσω σου να τρέχω.
Ένα τσιγάρο δρόμος, μόνος θ’άποφασίσω,
Ότι από σένα έμεινε, στην μνήμη μου θα σβήσω,
Κουράγιο και χαμόγελα, πρέπει να αποκτήσω
Και την ζωή μου από το μηδέν, πάλι θα ξαναρχίσω.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
Θα τον περάσω μόνος μου κι’άς συναντήσω ,φράχτες.
Τι αξία έχει η ζωή, κοντά μου αν δεν σ’έχω,
Εσύ, να φεύγεις μακριά και πίσω σου να τρέχω.
Ένα τσιγάρο δρόμος, μόνος θ’άποφασίσω,
Ότι από σένα έμεινε, στην μνήμη μου θα σβήσω,
Κουράγιο και χαμόγελα, πρέπει να αποκτήσω
Και την ζωή μου από το μηδέν, πάλι θα ξαναρχίσω.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
