Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

Ψάχνοντας τη λογική!


Δευτέρα κανένα νέο μέτρο, Τετάρτη όχι πάνω από 2,6 δις τα νέα μέτρα, Παρασκευή 3,8 δις μέτρα!
Το σκηνικό ίδιο. Η κυβέρνηση εξαγγέλλει νέα μέτρα την ώρα που έδινε όρκους πως δε θα φέρει ούτε ένα ευρώ επιπλέον φόρους!
Ο κόσμος εξαθλιωμένος και απελπισμένος έχοντας άγνοια, έχοντας μία ρομαντική ευπείθεια και την μεγάλη ανάγκη για κάποιον ορίζοντα «τσιμπάει» εύκολα! Σε κάθε ευκαιρία ανοίγει η συζήτηση για την επιστροφή στη δραχμή. Μια... 









κουβέντα μεγάλη που κανονικά δε θα έπρεπε καν να αποτελεί αντικείμενο διαλόγου στην Ελλάδα του 2017.
Αλλά σε αυτό δρουν καταλυτικά όλοι αυτοί που ή εξυπηρετούν συμφέροντα ή έχουν πλήρη άγνοια αλλά βρίσκουν και εκφράζονται δημόσια είτε πολιτικοί είτε δημοσιολόγοι.
Ας δούμε όμως ψύχραιμα τι θα μπορούσε να κερδίσει η Ελλάδα από την επιστροφή στη δρχ. Ας υποθέσουμε λοιπόν πως αύριο το πρωί το νέο νόμισμα μας θα είναι η δραχμή και η ισοτιμία θα είναι, αυτή η οποία εμείς θα καθορίσουμε π.χ 1-1 ή 1δρχ-10ευρω ότι μας βολεύει! Τι νομίζουμε πως θα γινόταν?
Θα έλεγε κάποιος πως τα προϊόντα μας θα ήταν πιο ελκυστικά στην έξω αγορά, π.χ ο τουρισμός που είναι και η βαριά βιομηχανία της χώρας. Μα πόσο καλύτερα θα μπορούσε να πάει ο τουρισμός μας όταν ξέρουμε πως τα τελευταία χρόνια ο κλάδος σημειώνει ραγδαία άνοδο σημειώνοντας ρεκόρ αφίξεων μέσα στο ευρώ! Δηλαδή πως θα γίνει πιο ελκυστικό το προϊόν με τη δρχ.? Μήπως σκεφτόμαστε πως οι τουρίστες θα πληρώνουν με ευρώ και το προσωπικό θα πληρώνετε με δρχ τα ήδη χαμηλά ημερομίσθια του? Θα είναι καλύτερα? Τι πιστεύουμε ότι θα είναι πιο φθηνό με τη δρχ για τον τουρισμό που αναφερόμαστε? Το ρεύμα, το κρέας, το ουίσκι, ο καφές, το πετρέλαιο, τα έπιπλα, τι? Η απάντηση είναι πως σε όλα αυτά που είναι εισαγόμενα τίποτε δε θα είναι φθηνότερο, αλλά αυτά που παράγονται εδώ π.χ η ελιά, το λάδι το τυρί, το ακτινίδιο κα… Δηλαδή νομίζουμε πως αυτά τα λίγα που παράγουμε εδώ θα τα πουλάμε φθηνότερα από ότι τα πουλάμε σήμερα και θα τα εξάγουμε ίσως σε χαμηλότερες τιμές και θα έχουμε περισσότερο κέρδος. Γιατί? Αφού το κόστος παραγωγής τους που βασίζεται σε εισαγόμενα εφόδια θα παραμένει ίδιο.
Δηλαδή θα είναι καλύτερα να κερδίζουμε λιγότερα? Πολλοί συγκρίνουν τις τιμές των προϊόντων μας με άλλες Βαλκανικές χώρες, ναι μπορεί οι τιμές να είναι εκεί σε κάποια προϊόντα να είναι φθηνότερες αλλά αυτό δε σημαίνει ότι εκεί ζουν καλύτερα.
Η μετάβαση στη δραχμή θα πρέπει να ξέρουμε πως δε σημαίνει ότι θα έχουμε και λιγότερους φόρους στα καύσιμα στα τρόφιμα στα αγροτικά εφόδια και γενικά όπου αλλού υπάρχουν! Δε σημαίνει ότι θα καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ ότι θα φθηνύνει το ΙΚΑ και ο ΟΑΕΕ (ΕΦΚΑ). Και πολύ απλά δεν θα συμβεί αυτό διότι αν αυτό ήταν το πρόβλημα θα τα μειώναμε και τώρα μέσα στο ευρώ! Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα πρέπει να ξέρουμε πως όσο θα μειώναμε ή παύαμε φόρους τόσο θα μειώναμε και τους μισθούς και τις συντάξεις διότι περίπου το 80% των φόρων και των εισφορών πάει σε πληρωμή μισθών και συντάξεων.
Και το ερώτημα παραμένει αναπάντητο. Τι θα κερδίσουμε με τη δραχμή?
Θα μπορούσε κάποιος να πει πως για να κινηθεί η οικονομία θα πρέπει να ρίξουμε χρήμα στην αγορά, να κόψουμε δηλαδή στο νομισματοκοπείο δραχμές και να τις μοιράσουμε στον κόσμο! Φαντάζομαι πως όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό δε μπορεί να συμβεί διότι αν μπορούσε δε θα υπήρχε φτώχεια πουθενά στον κόσμο και θα το έκαναν όλες οι χώρες που δεν είναι στο ευρώ, ή θα το είχαμε κάνει και εμείς πριν μπούμε στην ΟΝΕ!
Επίσης θα πρέπει να σημειώσουμε πως τα δάνεια των πολιτών δε διαγράφονται, αλλά θα μεταβιβαστούν στο κράτος δεδομένου ότι οι τράπεζες θα κρατικοποιηθούν την επομένη το πρωί. Και όπως ξέρουμε ο χειρότερος πιστωτής σήμερα είναι το κράτος και να θυμηθούμε πως δεν υπάρχει νόμος που να προστατεύει για χρέη στο κράτος. Και όπως καταλαβαίνει κανείς το κράτος θα έχει μεγάλες ανάγκες, θα παίρνει από όπου βρίσκει και προφανώς δε θα χαριστεί σε κανέναν.
Όσον αφορά το χρέος του κράτους προς τους πιστωτές του θα γίνει ότι έγινε και στο παρελθόν, θα συνδεθεί με υποθήκες όπως ο φόρος στα καύσιμα στον καπνό τα τέλη χαρτοσήμου και με εισπράξεις τελωνείων όπως έγινε με τα δάνεια του Τρικούπη. Δε γίνετε να έχουμε δανειστεί από όλη την υφήλιο και να νομίζουμε ότι θα τους κοροϊδέψουμε!
Το παράδειγμα τη Αργεντινής θα πρέπει να το σκεφτόμαστε πάντα. Μία χώρα με τεράστιο πρωτογενή τομέα με τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές, 17 χρόνια μετά τη χρεοκοπία της δεν έχει ακόμη τραπεζικό σύστημα και έχει μεγάλες ελλείψεις σε βασικά προϊόντα!
Το να θέλουμε να πεθάνουμε μήπως και αναστηθούμε δεν μπορεί να αποτελεί λύση! Το να πιστεύει κάποιος πως αν φύγουμε από το ευρώ θα είμαστε καλύτερα μου μοιάζει σαν να θέλει το αγαπημένο μου χωριό ο Κοκκινοπηλός να βγει από την Ελλάδα γιατί πιστεύει πως μόνος του θα τα καταφέρει καλύτερα!
Η κουβέντα αυτή για μετάβαση στη δραχμή γίνεται, ή από αυτούς που έχουν μεγάλα συμφέροντα π.χ καταθέσεις στο εξωτερικό, ή από αυτούς που έχουν άγνοια!

Μαλτζάρης Γιάννης
Μέλος Κ.Π.Ε ΠΑΣΟΚ