Παρασκευή 9 Ιουνίου 2017

ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ

 
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΟΝ ΟΒΙΔΙΟ ΚΑΙ ΒΙΡΓΙΛΙΟ*

Ο θάνατος του Έκτορα από τον Αχιλλέα,

προμήνυε την άλωση της Τροίας.

Και όταν τα θλιβερά νέα έφτασαν

και στο βασίλειο των Αμαζόνων,

κύμα πικρίας θλίψης και ανησυχίας απλώθηκαν τριγύρω.

 
 
 
 
Προπάντων όμως εθλίβη η Πενθεσίλεια,

η όμορφη, η γενναία Βασίλισσα των Αμαζόνων.

Και δίχως να σκεφτεί τη μακρινή απόσταση

που έπρεπε να διανύσει για την Τροία,

πήρε αμέσως την απόφαση, προτού η θλιβερή είδηση

απλωθεί παντού· και ξεκίνησε χωρίς χρονοτριβή

με τα γοργόφτερα άτια της για τη Χώρα του Πριάμου.

Άφησε πίσω τα όμορφα παλάτια της

και από τον αλαργινό Πόντο

κίνησε προς την Τροία κατά των Αχαιών.


Σε δώδεκα μερόνυχτα έφτασε στο Ίλιο

και με τις θρυλικές Αμαζόνες ρίχτηκε αμέσως στη μάχη

και σε λίγο χρόνο γκρέμισαν στα Τάρταρα αμέτρητους Αχαιούς!

Αλλά η μάχη δεν κρίθηκε οριστικά.

Ο Αχιλλέας και οι Μυρμιδόνες δεν εφάνησαν ακόμα.


Αίφνης, ιαχές διέσχισαν τον αέρα σαν κατέφθανε

ο γιος του Πηλέα με το στρατό του.

Πρωτόγνωρος φόβος κυρίευσε τότε τις Αμαζόνες

αντικρύζοντας τον ήρωα της Φθίας να μπαίνει

στη μάχη ορμητικός, χειμαρρώδης, αποφασιστικός.

Αλλά οι Αμαζόνες δεν έκαμαν ούτε ένα βήμα πίσω.

Ρίχθηκαν αμέσως στη μάχη μ´όλη τους την ψυχή,

πεισματώδεις, αψηφώντας τον θάνατο!


Γρήγορα όμως διεφάνη η έκβαση της αναμέτρησης.

Η ανωτερότης των Μυρμιδόνων ήτο εμφανής

και σιγά-σιγά άρχισε να διακρίνεται η κάμψη των ηρωίδων.

Αλλά η κρίσιμη, η μοιραία στιγμή δεν έφτασεν ακόμα.

Σε λίγο η γενναία Πενθεσίλεια θα ερχόταν αντιμέτωπη

με τον άφθαστο πολεμιστή, τον ανίκητο Αχιλλέα.

Αναμέτρηση κρίσιμη για την οριστική έκβαση της μάχης

και την τελική τύχη της απόρθητης Τροίας.


Η ώρα της μοιραίας αναμέτρησης πλησίασε.

Η Πενθεσίλεια και ο Αχιλλέας ήρθαν αντιμέτωποι

και έτοιμοι για την κρίσιμη, τη μοιραία μονομαχία.

Η νεαρή βασίλισσα ρίχνει με θάρρος, δύναμη

και ορμή το πρώτο της δόρυ κατά του Αχιλλέα.

Αλλά εξοστρακίζεται, τσακίζεται, γίνεται κομμάτια

σαν χτυπά πάνω στην ασπίδα του μεγάλου ήρωα.

Την ίδια τύχη είχε και η δεύτερη προσπάθειά της.

Έτσι η γενναία αμαζόνα έμεινε με μόνο όπλο το σπαθί της.

Τότε ο έμπειρος Αχιλλέας πλησιάζοντάς την,

με μια επιδέξια κίνηση κατάφερε με το σπαθί του

θανάσιμο πλήγμα στο στήθος της ηρωίδας

και αμέσως, καθώς η Πενθεσίλεια έπεφτε στο έδαφος,

αφαίρεσε τη μάσκα της, επιθυμώντας να αποκαλύψει

το πρόσωπο της ηρωίδας αντιπάλου του,

που τόσο θαύμαζε για την πολεμική της ανδρεία!


Στο αντίκρυσμα του προσώπου της Βασίλισσας,

ο γιός του Πηλέα κεραυνοβολήθηκε από τη θεία ομορφιά του

και έδειχνε σαν να κυριεύτηκε η ψυχή του απο ένα συγκλονιστικό

Ερωτικό ρίγος, που πέρασε στην αιωνιότητα

ως ο Αθάνατος Στιγμιαίος Έρωτας του Ήρωα της Φθίας!

Η σκηνή άφησε άναυδους τους στρατιώτες,

που παρακολουθούσαν με έκδηλη αγωνία

την εκπνέουσα Βασίλισσα και τον Ήρωά τους.

Τότε πρόβαλε ο σκληροτράχηλος αχαιός

Θερσίτης, με θράσος και ειρωνικό χαμόγελο

και τραυμάτισε με το κοντάρι του

την ψυχορραγούσα Βασίλισσα στα μάτια.

Ο Αχιλλέας εξοργισμένος από την άνανδρη πράξη του αχαιού,

εν βρασμώ ψυχής, χωρίς χρονοτριβή, κατάφερε μια ευθύβολη

γροθιά στο πρόσωπο του Θερσίτη και τον έρριξε κάτω νεκρό!

Κι ύστερα γονατίζοντας, πήρε με σεβασμό στα χέρια του

τη σορό της Πενθεσίλειας και την παρέδωσε στον Πρίαμο

με δώδεκα ακόμη σορούς Αμαζόνων.

Οι Τρώες έθεσαν τις σορούς της Πενθεσίλειας και των Αμαζόνων

στην πυρά και στη συνέχεια με τιμές έθαψαν την τέφρα τους.

Τις επόμενες μέρες έμελλε να γραφεί και το μοιραίο, το τραγικό τέλος

του μεγάλου ήρωα της Φθίας από το φαρμακερό βέλος του Πάρι,

που τον πέτυχε στο μοναδικό τρωτό μέρος του σώματός του, την πτέρνα.


Σε λίγο χρόνο η Πενθεσίλεια και ο Αχιλλέας συναντήθηκαν

στα Ηλύσια Πεδία* και η Βασίλισσα των Αμαζόνων

συγκινημένη, ευχαρίστησε τον ήρωα της Φθίας

για την γεμάτη τιμή συμπεριφορά του προς την ίδια

τις τελευταίες στιγμές της επίγειας ζωής της.

Ανέστης Ν. Μωυσιαδης

Καρδιολόγος


*´Ομηρος-Οβίδιος-Βιργίλιος: Ο Όμηρος στην "Ιλιάδα" περιγράφει με λεπτομέρεια το θάνατο της Βασίλισσας των Αμαζόνων Πενθεσίλειας από τον Αχιλλέα, καθώς και

οι νεώτεροι Ρωμαίοι συγγραφείς, ο Οβίδιος στις "Ηρωίδες" και ο Βιργίλιος στην "Αινειάδα".

**Ηλύσια Πεδία: Κατά την Ελληνική Μυθολογία ο Κάτω Κόσμος, αποτελούσε

το βασίλειο του Άδη, όπου μετέβαιναν οι ψυχές των ανθρώπων μετά θάνατον.

Είχε δύο τμήματα, τα Ηλύσια πεδία και τα Τάρταρα. Στα Ηλύσια πεδία μετέβαιναν και κατοικούσαν οι ψυχές των εν ζωή εναρέτων, ηρώων και εν γένει ευσεβών ανθρώπων και στα Τάρταρα οι λοιπές κατηγορίες, όπου υφίσταντο οι ψυχές τους διάφορες δοκιμασίες και υπέφεραν.

Τα Ηλύσια πεδία και τα Τάρταρα αντιστοιχούν στον Παράδεισο και την Κολαση των Χριστιανών.