Δευτέρα 10 Ιουλίου 2017

Η βόλτα στη Μύρινα



Γράφει, ο Θόδωρος Δημητριάδης

Δεν χρειάζεται και πολλά πράγματα ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος. Απλά πράγματα χρειάζεται. Όπως, λ.χ., να μπορεί να κάνει έναν ευχάριστο περίπατο. Χωρίς να τον εμποδίζουν παρκαρισμένα αυτοκίνητα, κάδοι σκουπιδιών, στύλοι της ΔΕΗ και άλλα εμπόδια.

Εδώ και...





πολλά χρόνια όμως, ο απλός αυτός περίπατος είναι αδύνατος στις πόλεις. Όλα τα πεζοδρόμια – αν υπάρχουν – είναι κατειλημμένα, και σε αναγκάζουν αντί να βαδίζεις ίσια να κάνεις σλάλομ για να αποφύγεις τα εμπόδια, ή να περπατάς στο οδόστρωμα, με κίνδυνο να χάσεις τη ζωή σου απ’ τα’ αυτοκίνητα και τα μηχανάκια.

Η Λήμνος είναι ίσως το μοναδικό ακόμα μέρος που απέμεινε, όπου μπορείς όχι μόνον να κάνεις τη βόλτα σου, αλλά και να την ευχαριστηθείς πραγματικά. Αγοράζεις μια μεγάλη σακούλα ξηρούς καρπούς και κατεβαίνεις στο λιμάνι.

Στο δρόμο θα χαζέψεις τα μαγαζιά, τα λημνιά προϊόντα, θα συναντήσεις γνωστούς και φίλους. Κάτω στο λιμάνι είναι σαν γιορτή. Ο κόσμος πηγαινοέρχεται, άλλοι παρέες-παρέες συζητούν, ενώ άλλοι είναι καθισμένοι στα τραπεζάκια στα καφενεία και τις ταβέρνες και απολαμβάνουν το φραπεδάκι ή την μπυρίτσα τους.

Ψαρόβαρκες μπαινοβγαίνουν στο λιμάνι, κάποιο γιοτ με μεγάλα κατάρτια πάει να δέσει. Ερασιτέχνες ψαράδες έχουν ρίξει τις πετονιές τους και περιμένουν να πιαστεί το μεγάλο ψάρι. Κάποια βάρκα ξεψαρίζει το δίχτυ κι ο κόσμος είναι μαζεμένος εκεί να χαζέψει τα ψάρια που πιάστηκαν.

Μουσική ακούγεται ξαφνικά, κι η στρατιωτική μπάντα περνά, πηγαίνει για την έπαρση ή την υποστολή της σημαίας ψηλά στο Ενετικό κάστρο. Το φεριμπότ κορνάρει βραχνά καθώς μπαίνει στο λιμάνι. Σε λίγα λεπτά βγαίνουν από αυτό εκατοντάδες επιβάτες και αυτοκίνητα. Το ρολόι του λιμανιού χτυπά την ώρα δυνατά, σαν καμπάνα.

Ο ήλιος δύει πίσω από τον Άθω και το Άγιο Όρος φαντάζει σαν να αναδύεται στο βάθος μέσα από το πέλαγος.

Ανάβουν οι προβολείς και φωτίζεται το κάστρο και το άσπρο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.

Ο κόσμος έχει γεμίσει τα τραπεζάκια στις πιτσαρίες, τις ταβέρνες και τις καφετέριες. Το θαλασσινό αεράκι δροσίζει. Ο φλοίσβος απ’ τα κύματα που σκάζουν στην ακροθαλασσιά ανακατεύεται με τη μουσική από τις καφετέριες. Τα γκαρσόνια πηγαινοέρχονται τρέχοντας να προλάβουν τους πελάτες, οι ντισκοτέκ ξεκινούν το πρόγραμμά τους.

Η βόλτα στη Λήμνο δεν είναι ένας απλός περίπατος. Είναι ένα καθημερινό πανηγύρι, μέχρι αργά τη νύχτα.