Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017

Αλιευτικός τουρισμός


Γράφει, ο Θόδωρος Δημητριάδης

Πριν από χρόνια στην Κατερίνη υπήρχε ο πολύ δραστήριος Σύλλογος Ερασιτεχνών Αλιέων “Η μουρμούρα”, με 353 μέλη και Διοικητικό Συμβούλιο τους Κομπότη Δημήτρη, Μόσχη, Θεοδωρόπουλο Κώστα, Γιαννούλη Γιάννη κ.ά. Δυο από τα πιο δραστήρια μέλη του Δ.Σ. ήταν ο Ανέστης και ο Αχιλλέας.

Κάθε... 

 
 
 
 
 

χρόνο ο σύλλογος διοργάνωνε μεγάλο διαγωνισμό ψαρέματος με ταυτόχρονη γιορτή με υπαίθριο ψήσιμο σαρδέλας σε σχάρες στα κάρβουνα – 30 κάσες, οι μισές αγορά από το σύλλογο και οι άλλες μισές προσφορά από τον Ζήσκα. Τα ψημένα ψάρια προσφέρονταν δωρεάν στον κόσμο, ιδιαίτερα στους τουρίστες, και συνοδεύονταν από τοματοσαλάτα, κρασί χύμα ρετσίνα, και ψωμί προσφορά από το αρτοποιείο ΦΙΛΗΜΩΝ. Την τελευταία φορά ο Δήμος είχε στηρίξει την εκδήλωση με 400.000 δραχμές.

Σήμερα, εξαιτίας της κρίσης και της δραματικής μείωσης των ψαριών στη θάλασσα, που σχεδόν εξαφανίστηκαν, όλα αυτά είναι παρελθόν. Ελάχιστοι ερασιτέχνες ασχολούνται με το ψάρεμα.

  Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζοντας αυτό το πρόβλημα και για να τονώσει τον αλιευτικό τουρισμό, ενέκρινε 65 εκατομμύρια ευρώ για παράκτιες χώρες όπως η Ελλάδα. Στο σκεπτικό της απόφασης τονίζεται ότι οι ερασιτέχνες αλιείς δεν ενδιαφέρονται τόσο αν θα πιάσουν ψάρια, αλλά περισσότερο για την ίδια τη διαδικασία του ψαρέματος, δηλαδή για την προετοιμασία, τα εργαλεία, τα δολώματα, την εκδρομή, την επαφή με τη φύση, το παιχνίδι με τα ψάρια και την αγωνία εάν το ψάρι θα πιαστεί, κλπ.

Καλή ώρα, όπως ο ερασιτέχνης ψαράς που ψάρευε τις προάλλες στην Παραλία Κατερίνης. Με το καλάμι του έπιανε το ένα μετά το άλλο κάτι μεγάλα ψάρια, 2-3 κιλά το καθένα, αλλά μόλις τα έβγαζε έξω, τα ξαγκίστρωνε με προσοχή, και, μπλουμ, τα πετούσε πίσω στη θάλασσα.

Ένας από τον κόσμο που είχε μαζευτεί και παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον του λέει,

- Γιατί τα πετάς πίσω στη θάλασσα τόσο ωραία ψάρια; Εάν τα έδινες σε μένα θα είχα να ταϊσω για μια βδομάδα την οικογένεια μου, έχω εφτά παιδιά…

Κι ο ψαράς του απάντησε,

- Πρόσεξε να δεις, εμένα δεν με ενδιαφέρουν τα ψάρια, αλλά η όλη διαδικασία, το παιχνίδι με το ψάρι, η αγωνία, εάν θα το πιάσω, εάν θα μου ξεφύγει ή αν θα το βγάλω.

Καλά, κι εσύ πώς τα κατάφερες;… Εφτά παιδιά;…

Εδώ, ένα έχουμε, και δεν μπορούμε να τα φέρουμε βόλτα…

Κι ο πολύτεκνος του απάντησε, - Πρόσεξε να δεις, μη νομίζεις ότι κι εμένα με ενδιέφεραν τα παιδιά, αλλά η όλη διαδικασία, το παιχνίδι, πώς γίνονται τα παιδιά… καταλαβαίνεις τώρα…