Παρατηρώ εδώ και καιρό πως κάποιοι (αρκετοί έως πολλοί) συμπολίτες μας, χρήστες ποδηλάτων, δικύκλων και οπουδήποτε άλλου μέσου, κινούνται στους δρόμους της πόλης μας ωσάν να τους ανήκουν. Και εξηγούμαι πως δεν αναφέρομαι σ' εκείνους που σέβονται τους κανόνες κυκλοφορίας και μετακινούνται με ταχύτητα και ασφάλεια στους προορισμούς τους. Αναφέρομαι στον καθένα από εμάς που αρπάζει το ποδηλατάκι του και ξεχύνεται στους δρόμους αδιαφορώντας...
πρώτον για τη δική του και ενδεχομένως για την ασφάλεια των υπολοίπων. Κινούμενοι όπως να' ναι, ΑΝΑΠΟΔΑ τις περισσότερες φορές σε μονόδρομους κάνοντας ελιγμούς που καταλήγουν επικίνδυνοι. Ο καθένας για τον εαυτό του μπορεί να είναι από αμελής έως αδιάφορος. Όταν όμως πρέπει να συμβιώσεις με πλήθος άλλων πρέπει να ακολουθείς τους κανόνες είτε σου αρέσει είτε όχι. Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ και ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ των κανόνων κυκλοφορίας είναι δείγμα απολιτισμού και κατάντιας. "Εγώ θα κάνω αυτό που μου κατέβηκε στο κεφάλι και όλοι οι άλλοι να πάτε να κουρευτείτε" είναι η αιτία αυτής της συμπεριφοράς. Αυτό βέβαια που με ανησυχεί περισσότερο δεν είναι η ΚΑΚΗ συμπεριφορά που κάποιοι από εμάς δείχνουμε στους άλλους αλλά η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ των υπολοίπων. "Έλα μωρέ δε βαριέσαι, εγώ θα του βάλω μυαλό" σκέφτεται η πλειονότητα, και έτσι το πρόβλημα ΔΙΟΓΚΩΝΕΤΑΙ και διαιωνίζεται. Μαζί βέβαια με τους ποδηλάτες και κάθε άλλος χρήστης δικύκλου η και αυτοκινήτου που συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο, για να μην κατηγορηθώ, για μεροληψία. Το ίδιο ισχύει και για τους πεζούς που αδιαφορούν για τα (λιγοστά) φανάρια που καλούμαστε να περάσουμε στην πόλη μας. Μάλλον παίζουν διακοσμητικό ρόλο αφού ειδικά αυτό της κεντρικής πλατείας είναι σαν να μην υπάρχει. Ο καθένας που το παραβιάζει το κάνει αδιαφορώντας για τα οχήματα που κοντεύουν να τον κόψουν στην μέση σαν πράσο, μιλώντας συνήθως στο κινητό και χαζεύοντας οτιδήποτε άλλο παρά το δρόμο. Το μεγάλο ΚΑΚΟ είναι πως την απεχθή αυτή συμπεριφορά υιοθετούν και τα παιδιά μας αφού βλέπουν τους "μεγάλους" να κάνουν το ίδιο. Αδιαφορώντας για το πρόβλημα δε λύνεται. Υπάρχει σοβαρή έλλειψη παιδείας (αγωγής όχι ακαδημαϊκής μόρφωσης) και είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι. Αλλάζουμε τώρα για να μην θρηνήσουμε θύματα στο μέλλον. Δεν χαϊδεύουμε αυτιά σε όσους παρανομούν και θέτουν σε κίνδυνο τους υπόλοιπους. Ξεσηκωνόμαστε και δεν περιμένουμε από τους άλλους να λύσουν το (κάθε) πρόβλημα. Μαθαίνουμε στους νέους μας πως η παραβίαση των κανόνων δεν είναι μαγκιά. Αν θέλουμε μια καλύτερη κοινωνία ενεργούμε, κινητοποιούμαστε δεν παραμένουμε θεατές στο ίδιο έργο χρόνια τώρα περιμένοντας τον από μηχανής θεό να λύσει τα προβλήματα που εμείς δημιουργούμε. Ευχαριστώ!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
