Τρίτη 14 Μαΐου 2019

Eurovision 2019: Τα τραγούδια του πρώτου ημιτελικού


Γράφει ο Ανέστης Ι. Κοκκινίδης (M.A. Lond.)

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Δίου – Ολύμπου με τη δημοτική παράταξη Αλήθεια του Κώστα Δημητριάδη

Έφτασε και η ώρα (10 το βράδυ της 14/5) του πρώτου ημιτελικού της Γιουροβίζιον στο Τελ Αβίβ. Ο διαγωνισμός αυτός , ο 64ος φέτος, αποτελεί έναν από τους μακροβιότερους στην ιστορία των τεχνών και διεξάγεται ανελλιπώς από το 1956. Φέτος συμμετέχουν συνολικά 41 χώρες. Παρακάτω θα γίνει μία προσπάθεια να αποτιμηθούν τα τραγούδια του αποψινού πρώτου ημιτελικού, με τον διαγωνισμό να γίνεται φέτος στο Ισραήλ, την περσινή νικήτρια χώρα του διαγωνισμού. Σημειώνεται ότι...




 η κριτική αποτίμηση γίνεται καθαρά με υποκειμενικά κριτήρια και βέβαια κάθε έκπληξη μπορεί να σημειωθεί, όπως να προκριθεί κάποιο από τα τραγούδια που δεν πιστεύουμε ότι θα καταφέρουν και το αντίστροφο. Επίσης, να τονιστεί ότι η κριτική αποτίμηση αφορά τα τραγούδια μόνο ακουστικά και στιχουργικά, καθώς δεν ξέρουμε τι σκηνική παρουσία θα έχουν απόψε οι εκτελεστές ή εκτελέστριές τους.

Έχοντας ακούσει όλα ανεξαιρέτως τα προηγούμενα τραγούδια – έστω και μία φορά- μπορούμε να σχηματίσουμε κάποια θετική ή αρνητική άποψη για τα φετινά. Πρώτα όμως να επαναλάβουμε ότι σήμερα θα προκριθούν μόνο 10 τραγούδια από τα συνολικά 17 που θα ακουστούν. Αυτό μεταφράζεται σε 7 χώρες που θα αποκλειστούν από τον τελικό.

Ας δούμε πρώτα τα τραγούδια που πιστεύουμε ότι μπορεί να προκριθούν:

1. ΚΥΠΡΟΣ




Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, έλεγαν οι αρχαίοι. Και μάλλον δεν είχαν άδικο. Η δυναμική εμφάνιση της Τάμτα, της δικιάς μας τραγουδίστριας, που έχει καταγωγή και από τη Γεωργία, θα ξεκινήσει το χορό των τραγουδιών με το “Replay”. Ένα τραγούδι που έχει αν μη τι άλλο ρυθμό, που ξεχειλίζει νιάτα και σφρίγος, κάτι που αντικατοπτρίζεται στην φαινομενικά «πιασάρικη» μουσική, που όμως είναι πολύ προσεγμένη και στα πρότυπα της ξένης ποπ και ντανς μουσικής. Τα πολύ καλά αγγλικά της τραγουδίστριας και το γενικό «στήσιμο» του τραγουδιού θυμίζει τη συνταγή της Φουρέιρα πέρυσι, αλλά και την νικήτρια Έλενα Παπαρίζου, όταν το σωτήριο έτος 2005 με το “My Number One” κέρδισε την μοναδική ως τώρα πρωτιά για την Ελλάδα στον διαγωνισμό αυτό. Θα είναι μεγάλη έκπληξη και κρίμα να μην προκριθεί αυτό το τραγούδι στον τελικό.

2. ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ



Το γειτονικό μας Μαυροβούνιο τα δίνει όλα φέτος και ευελπιστεί να προκριθεί στον τελικό. Ένα καλό τραγουδιστικά ντουέτο οι D mol, φαίνεται ότι μπορούν να πετύχουν φέτος την πρόκριση στον τελικό. Οι δύο ερμηνευτές με τη συνεχή επανάληψη λέξεων όπως «Falling» και “Heaven” «δένουν» καλά και η μουσική έχει κάτι από βιολί που παραπέμπει χωρίς να ξεφεύγει από την ποπ σε φολκ (βαλκανική λαϊκή παράδοση). Μακάρι να προσεχθεί το τραγούδι και να εξασφαλίσει την πρόκριση.

3. ΦΙΛΑΝΔΙΑ:




Το συγκρότημα των Darude (Νταρούντ) με τη συμμετοχή του Σεμπάστιαν Ράιμαν πιστεύουμε ότι μπορεί να προκριθεί στον τελικό. Η συνταγή εδώ που ακολουθείται είναι το «κρεσέντο» (σταδιακή κορύφωση στο ρεφρέν), κάτι που θυμίζει και τα ημέτερα τραγούδια του Φοίβου (αλλά σε....Γιουροβίζιον έκδοση). Το τραγούδι “Look Away” παρά τα... «φιλανδικά» αγγλικά, που ακούγονται κάπως παράξενα, μάς ταξιδεύει από μόνο του μακριά. Η μουσική του όπως είπαμε ξεκινά αργά, μετά γίνεται ταχύτερη και η κορύφωση έρχεται στον τίτλο του τραγουδιού. Κλείνοντας, θα πρέπει να αναφέρω ότι το εν λόγω τραγούδι το έχω ικανό και για την πρωτιά στον τελικό (θα είναι έκπληξη αν δεν προκριθεί). Η Φιλανδία, άλλωστε, έχει να κερδίσει στον διαγωνισμό από το 2006, οπότε στην Αθήνα, κάτι τέρατα (οι περίφημοι Lordi) είχαν κερδίσει την πρωτιά με σκληρό ροκ και αλληλούια...

4. ΤΣΕΧΙΑ




Μία άλλη χώρα που έχει τη δυνατότητα να προκριθεί είναι η Τσεχία. Το συγκρότημα της ίντι ποπ Lake Malawi (Λίμνη Μαλάουι) με το εξωτικό και γεωγραφικό του όνομα, ξεκινά το τραγούδι κάνοντας ερωτήσεις και στη συνέχεια δίνει τις απαντήσεις, για να κορυφωθεί στο ρεφρέν, το οποίο πιο ποπ και «πιασάρικο» - κατάλληλο όμως για τη Γιουροβίζιον- υπηρετεί πλήρως τον τίτλο του τραγουδιού. Συναισθήματα, αλληλεγγύη, έρωτας, φιλία, ήχοι, ακούσματα, αγάπη, νεανικός παλμός και η διήγηση μιας ιστορίας με ζωντανό τρόπο είναι καλή συνταγή, όπως φάνηκε και από τον νικητή του διαγωνισμού Αλεξάντερ Ριμπάκ, ο οποίος έδωσε στη Νορβηγία την πρωτιά με την ιστορία του , το περίφημο “Fairytale” το 2009, δέκα ολόκληρα χρόνια πριν. Εδώ βέβαια απουσιάζει το βιολί , όμως οι ρυθμοί της ποπ θυμίζει έιτις (δεκαετία ’80), το οποίο προσθέτει στο τραγούδι. Και βέβαια ευρηματική η απάντηση της πρωταγωνίστριας που ακούγεται μέσα στο τραγούδι ότι είναι «μία φίλη απλή» που έλεγε παλαιότερα και ο Μιχάλης Ρακιντζής...


5. ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ:



Η Λευκορωσία έχει μία ξεχωριστή φωνή, την Zena με το τραγούδι που έχει τον τίτλο “Like it”, δύο λέξεις που επαναλαμβάνονται στο τραγούδι ουκ ολίγες φορές. Κι εδώ η συνταγή είναι γρήγορος ρυθμός, φωνητικά και χορός που έρχεται από μόνος του, με το πρώτο άκουσμα του άσματος. Μπορεί να προκριθεί στον τελικό, έστω και τελευταίο και καταϊδρωμένο, καθώς πάσχει σε στίχους.


6. ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ:



Με την Κέιτ Μίλερ-Χάιντκε εκπροσωπείται η Αυστραλία στο διαγωνισμό και φιλοδοξεί να προκριθεί. Ειρήσθω εν παρόδω, αναφέρεται ως ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί για την πρόκριση στον τελικό. Σίγουρα έχουμε να απολαύσουμε μια ξεχωριστή φωνή όπερας, που από μόνη της δίνει το «κάτι άλλο» που χρειάζεται ένα τραγούδι στη Γιουροβίζιον. Οι δε «κορόνες» της ερμηνεύτριας, ειδικά προς το τέλος του τραγουδιού και η χορωδία δίνουν μια ατμόσφαιρα που αποτελεί μίγμα όπερας και μυστηρίου. Αυτό γίνεται από την εμπειρία της: πόσο ελαφριά ένιωσε από τη γέννηση του γιου της, έπειτα από την επιλόχεια κατάθλιψη που είχε υποστεί. Ο τίτλος του τραγουδιού είναι “Zero Gravity” («Μηδενική βαρύτητα»), κάνοντάς το ακόμα πιο σύνθετο και συνάμα μυστηριακό.


7. ΕΣΘΟΝΙΑ




Η χώρα της Βαλτικής που μπορεί να μπει στον τελικό έχει φέτος να παρουσιάσει έναν καλλιτέχνη, τον Βίκτορ Κρόνε, ο οποίος τραγουδά στα αγγλικά και διαλέγει να ασχοληθεί με... καιρικά φαινόμενα. Το τραγούδι “Storm” (=Καταιγίδα) μιλά για καταιγίδες, αλλά δίνει ταυτόχρονα μια αισιόδοξη νότα. Όλα είναι αισιόδοξα. Το όνομα του καλλιτέχνη (Βίκτορ) , οι αναφορές σε ηρεμία (calm) και η αποφασιστική φωνή του καλλιτέχνη, τα γυρίσματα και ο καταιγισμός των στίχων (όπως και ο τίτλος) δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβήτηση. Είναι σαν να μάς λέει: «ΟΚ, ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά θα προκριθώ στον τελικό». Μπορεί να προκριθεί.

8. ΕΛΛΑΔΑ




Η χώρα μας μπορεί και πρέπει να προκριθεί, αν και πολλές φορές όταν προκρίνεται η Κύπρος δεν προκρίνεται η Ελλάδα και το αντίστροφο. Συμμετέχουμε φέτος με την Κατερίνα Ντούσκα, η οποία έχει ξεχωριστή φωνή και το τραγούδι “Better Love”. Θα έλεγα ότι θυμίζει σε πολλά σημεία- χωρίς να μιμείται- την περίφημη Μπγιορκ, ενώ έχει και πολύ καλά ανεβοκατεβάσματα και φωνητικά. Η μουσική ταιριάζει άνετα για αθλητικές διοργανώσεις και φαίνεται να στέλνει κάποιο μήνυμα (θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε σποτάκια με κοινωνικό περιεχόμενο). Όλα αυτά προσθέτουν στο τραγούδι. Από την άλλη πλευρά, λείπει λίγο ο ρυθμός και ο νεανικός παλμός, που θα έπρεπε να είναι παρόντα. Οι στίχοι δεν με ενθουσίασαν. Τα τραγούδια τις περισσότερες φορές μιλούν για αγάπη. Εδώ, δηλαδή, λείπει η πρωτοτυπία και το μυστήριο, που θα έδιναν σίγουρα καλύτερες αξιώσεις στο τραγούδι μας για καλύτερη θέση στον τελικό. Θα πρέπει να αναφέρω επίσης ότι η Κύπρος σίγουρα έχει πολύ πιο δυνατή συμμετοχή. Θέλουμε –και μπορούμε - όμως την πρόκριση σε αμφότερες.

9. ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ




Για δεύτερη φορά στη Γιουροβίζιον θα ακούσουμε τα χαρακτηριστικά (και βαριά αγγλικά) του Σερχάτ. Ο Τούρκος τραγουδά το “Say Na Na Na” με εφηβική ζωντάνια και ρυθμό, αν και ο ίδιος τα έχει τα...χρονάκια του. Εδώ βοηθά το ξεκίνημα, που είναι τα κρουστά και τα γυναικεία φωνητικά που λένε «Να Να Να». Από εκεί και πέρα, όλα είναι στο....ρεφρέν. Τα κουπλέ είναι μάλλον τραγικά, θυσία στον Μολώχ των αγγλικών του ερμηνευτή, που τα ερμηνεύει βαριά, λόγω της καταγωγής του. Χωρίς να ξέρω ακόμη την παρουσία, ένα χορευτικό κατάλληλα διαμορφωμένο, θα βοηθούσε το τραγούδι να αντισταθμίσει το χάλι (για να χρησιμοποιήσω μια βαριά αλλά τουρκικής προέλευσης λέξη) της προφοράς στα κουπλέ. Και βέβαια βοηθά η παραπομπή σε τραγούδια της δεκαετίας του ‘ 80 και του ’90, που ο χορευτικός ρυθμός θυμίζει έντονα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ένα τραγούδι που επαναλαμβάνει το “Na Na Na”;

10. ΒΕΛΓΙΟ:



Δέκατο στη δική μας τη σειρά προβλέψεων – αν θα είναι το 10 το καλό αυτό είναι άλλη ιστορία- έρχεται το Βέλγιο. Ο 18χρονος Έλιοτ τραγουδά με τα χαρακτηριστικά αγγλικά του και αξιώνει την πρόκριση με το “Wake Up”. Φωνητικά είναι καλά, αν και όχι πολύ δουλεμένος – πιθανόν λόγω και της νεαρής ηλικίας του ή επειδή δεν έχει... ξυπνήσει ακόμα, όπως λέει και ο τίτλος του τραγουδιού. Το τραγούδι δίνει την αίσθηση- επίφαση του δυναμισμού, αν και ο καλλιτέχνης δεν... ουρλιάζει, αλλά αποτελεί ήρεμη δύναμη. Ανταποκρίνεται στη μουσική, η οποία είναι αρκετά πρωτότυπη και «δένει» με τους στίχους. Ακόμα και σε ένα «κρεσέντο» λίγο πριν την επανάληψη του ρεφρέν, έπειτα από το δεύτερο κουπλέ, ο Έλιοτ δεν...υπερβαίνει τα εσκαμμένα, με καλά μάλλον αποτελέσματα. Μπορεί μια θέση στον τελικό.


Αυτά που πιθανότατα δεν θα προκριθούν

Και τώρα, είμαστε στη δυσάρεστη θέση να ανακοινώσουμε τις προβλέψεις μας για το ποια τραγούδια θα αποτύχουν να προκριθούν, με βάση τα δικά μας υποκειμενικά συμπεράσματα. Βάσει των κανονισμών, ο αριθμός των ασμάτων αυτών είναι όσα και τα θαύματα του κόσμου.

Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι δεν θα καταφέρουν να προκριθούν οι:


1. Πολωνία:



Σαν να ακούμε τις γιαγιάδες της Ρωσίας (εκείνες τις Μπαμπούσκες) που είχαν πάει στο διαγωνισμό , σε συνδυασμό με παιδική χορωδία και γυναικείο νεανικό συγκρότημα της ποπ σε κακή έκδοση. Το τραγούδι ερμηνεύουν οι Tulia, ένα λαϊκό συγκρότημα. Δεν είναι η σχεδόν καθολική απουσία της αγγλικής γλώσσας (κάπου άκουσα και τη λέξη «smartphone» και στο τέλος δυο-τρία στιχάκια στα αγγλικά) και η κυριαρχία της πολωνικής, που αποτελεί κακή συνταγή και κακό άκουσμα, είναι ο κακός συνδυασμός φωνών. Τέτοια ξεφωνίσματα, τα οποία τελειώνουν με τη σειρήνα της αστυνομίας ή του ασθενοφόρου στο βιντεοκλίπ – ίσως γιατί τις... μάζεψαν έτσι που φωνάζουν; - δεν ακούς ούτε σε βίντεο που επίτηδες βάζεις να παίζει στα γρήγορα. “Fire of Love” ο τίτλος, δηλαδή φωτιά του έρωτα. Μάλλον φωτιά στα μπαντζάκια τους...Δεν θα με εκπλήξει αν βγει τελευταίο συνολικά στο διαγωνισμό.

2. Σλοβενία:



Έδώ δυσκολευτήκαμε και περάσαμε από κριτική βάσανο το τραγούδι «Sebi” των Ζάλα Κράλι και Γκάσπερ Σαντλ (ένα ντουέτο από το Μάριμπορ) για αρκετή ώρα μέχρι να το κατατάξουμε στη «λίστα των 7 μελλοθανάτων», γιατί δεν είναι πράγματι κακό. Αν και δεν καταλαβαίναμε αρχικά λέξη απο τους στίχους, ακούγονται σαν άνεμος, σαν κάτι να σαρώνει. Η απουσία αγγλικών δεν βοηθά. Μετά που διαβάσαμε τη μετάφραση είδαμε ωραίους στίχους, τουλάχιστον προς το νόημα , όπως «Τα αστέρια δεν είναι ορατά». Η τραγουδίστρια ερμηνεύει όμως σαν να βαριέται να τραγουδήσει. Πολύ απαλό τραγούδι, πού είναι ο ρυθμός, πού είναι τα νιάτα; Ακόμα και το τέλος είναι απότομο και γι’ αυτό αφήνει ένα κενό, κάτι μυστήριο.

3. Ουγγαρία:




Ο Γιότσι Παπάι επανεμφανίζεται στον διαγωνισμό με το τραγούδι “Az en apam”, ένα τραγούδι αφιερωμένο στον πατέρα του. Πρόκειται για το δεύτερο τραγούδι σε αυτήν τη Γιουροβίζιον που μιλά για τον πατέρα (το άλλο είναι της Ιταλίας). Ο Ρομά καλλιτέχνης περιμένει να συγκινήσει για μία ακόμη φορά, τραγουδώντας όμως στη γλώσσα του και δεν καταλαβαίνουμε λέξη. Προσπαθεί να βγάλει συναίσθημα, όπως και στο προηγούμενο – μάλλον σπαραξικάρδιο – τραγούδι του. Βοηθά λίγο το σφύριγμα που ακολουθεί τη μουσική πριν την αλλαγή από πρώτο ρεφρέν σε δεύτερο κουπλέ και όχι μόνο. Εδώ όμως διερωτώμαστε τι το καινούργιο είναι αυτό το τραγούδι του σε σχέση με την προηγούμενη συμμετοχή; Η συνταγή είναι ίδια και το αποτέλεσμα μάλλον δείχνει την έξοδο από τον τελικό.

4. Σερβία: 




Νεβένα Μπόζοβιτς και το τραγούδι “Kruna”. Και εδώ έχουμε μια περίπτωση που έχω μεγάλη επιφύλαξη ότι το τραγούδι δεν θα προκριθεί. Ο κανόνας όμως των «επτά μελλοθανάτων» τραγουδιών ήθελε να παραδοθεί και αυτό στον δήμιο. Η γλώσσα εδώ δεν είναι μόνο τα σέρβικα αλλά έχει και κάποια αγγλικά, τα οποία τραγουδιούνται με έμφαση από την τραγουδίστρια. Ωστόσο, η κορύφωση είναι στα σέρβικα το ρεφρέν. Η παρουσία βιολιού και η μουσική είναι πολύ καλή, με ωραίες εναλλαγές. Η φωνή της Μπόζοβιτς είναι επίσης «μεταλλική», που με κάνει να μετανιώνω για την κατάταξή του στα τραγούδια που πιθανόν δεν θα προκριθούν. Ωστόσο, θα το ξαναπώ, η Eurovision έχει ανάγκη περισσότερο κέφι. Κάτι που απουσιάζει από το άσμα.

5. Γεωργία:



Μία κραυγή απελπισίας φαίνεται να βγαίνει από τον Ότο Νεμσάτζε, αν ακούσει κάποιος το τραγούδι για πρώτη φορά. Οι φωνητικές του δυνατότητες είναι πολύ καλές. Κι εδώ ερμηνεία καθολική στα γεωργιανά, χορωδίες που θυμίζουν εμβατήρια, δοσμένα όμως σε χώρο που δεν ταιριάζει. Δεν πιστεύω ότι θα προκριθεί στον τελικό. «Keep on Going» ο τίτλος του τραγουδιού. Αν ακούσατε εσείς τα λόγια αυτά στο τραγούδι, τα ακούσαμε κι εμείς...

6. Ισλανδία:



Την έχουν για φαβορί και είναι πιθανόν να προκριθεί στον τελικό. Ωστόσο, το τραγούδι της τέκνο «Χάτριδ μουν Σίγρα» των Hatari δεν μάς ενθουσίασε. Φταίει ο περίεργος ήχος; Τα ακαταλαβίστικα λόγια; Η μουσική που φαίνεται να προσπαθεί από μόνη της να σώσει την κατάσταση; Σε κάποια σημεία θυμηθήκαμε το περίφημο «Χαρντ ροκ αλληλούια» των νικητών του 2006 που ήταν οι Λόρντι από τη Φινλανδία. Να ζήλεψαν άραγε αυτήν την πρωτιά και να αξιώνουν οι Ισλανδοί μια παρόμοια πρωτιά με ένα τέτοιο άσμα; Δικαίωμά τους...

7. Πορτογαλία:



Και θα τελειώσουμε με το τραγούδι που πιστεύουμε ότι είναι το χειρότερο του πρώτου ημιτελικού. Δεν είναι η αποκλειστική χρήση της πορτογαλικής, που έχει φέρει και πρωτιά στο παρελθόν – ποιος ξεχνά τον Σαλβαδόρ Σομπράλ; Είναι πρώτα από όλα η κάκιστη επιλογή της μουσικής, που δεν «δένει» καθόλου με τη φωνή του καλλιτέχνη Κόναν Οζίρις, όταν δε τραγουδά ο καλλιτέχνης φαίνεται ο μουσικός να δοκιμάζει τις νότες μία μία. Το μουσικό είδος στο οποίο ανήκει ονομάζεται worldbeat, που αποτελεί μίξη της ροκ και της παγκόσμιας μουσικής. Από μόνη της η φωνή του τραγουδιστή δεν ακούγεται καθόλου ευχάριστα. Το όνομά του θυμίζει τον Κόναν τον Βάρβαρο και η ερμηνεία του το ίδιο. Στο τέλος του τραγουδιού, φαίνεται ότι θέλει να δώσει έναν δυναμισμό, και σε αυτό όμως αποτυγχάνει, με το να περιορίζεται σε κραυγές και ψιθύρους. Ωστόσο, το κομμάτι έχει κάποιες επιδράσεις από την αραβική και την αφρικανική μουσική. Ο τίτλος «Telemoveis» (Κινητά Τηλέφωνα), δίνει την εντύπωση ότι η Πορτογαλία έστειλε φέτος ένα «ό,τι να’ναι τραγούδι», έτσι για τη συμμετοχή. Σαν χαλασμένο τηλέφωνο...

Πέρα από όσα πιστεύουμε, ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλες τις χώρες, με πρώτες την Ελλάδα και την Κύπρο. Επαναλαμβάνουμε ότι στον εν λόγω διαγωνισμό κάθε ανατροπή είναι πιθανή, οπότε οι προβλέψεις που περιγράφηκαν παραπάνω μπορεί να μην βγουν αληθινές, ίσως και σε μεγάλο ποσοστό. Ο στόχος του άρθρου όμως ήταν μια κριτική αποτίμηση στα τραγούδια του πρώτου τελικού, με καθαρά υποκειμενικά κριτήρια.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΜΑΣ:

Α΄ ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ

ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΟΥΝ:

Κύπρος
Μαυροβούνιο
Φιλανδία
Τσεχία
Λευκορωσία
Αυστραλία
Εσθονία
ΕΛΛΑΔΑ
Άγιος Μαρίνος
Βέλγιο

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΕΛΙΚΟΥ:

Πολωνία
Σλοβενία
Ουγγαρία
Σερβία
Γεωργία
Ισλανδία
Πορτογαλία