Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Στην κατεστραμμένη από την τρομερή έκρηξη της 4ης Αυγούστου Βηρυτό, οι Χριστιανοί του Λιβάνου αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο του αφανισμού. Η...
Στην κατεστραμμένη από την τρομερή έκρηξη της 4ης Αυγούστου Βηρυτό, οι Χριστιανοί του Λιβάνου αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο του αφανισμού. Η...
περιοχή γύρω από το λιμάνι κατοικείτο κυρίως από Χριστιανούς και τώρα οι μουσουλμάνοι αγοράζουν τα ερείπια των σπιτιών τους καθώς είναι οι μόνοι που διαθέτουν χρήματα στη χώρα – προφανώς με την βοήθεια της οργάνωσης «Χεζμπολάχ».
Μπροστά στην εικόνα της απόλυτης καταστροφής, με τις εκκλησίες ρημαγμένες, οι Χριστιανοί πουλάνε τα σπίτια τους και φεύγουν από την περιοχή, με το Κράτος εντελώς αδύναμο να ετοιμάσει ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης που θα τους δημιουργούσε μια ελπίδα για το μέλλον.
Τα ίδια τα κόμματά τους, ως μέρος του συστήματος, αντιδρούν σπασμωδικά με παραιτήσεις βουλευτών και θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να ανασυνταχθούν και να συνέλθουν από το σοκ. Με τον κίνδυνο να απλώνεται σε όλον τον πληθυσμό, αφού τα χριστιανικά νοσοκομεία και σχολεία έπαιζαν πάντα σημαντικό ρόλο στην κοινωνική ζωή της χώρας και την επιβίωσή της ακόμη και κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες.
Χώρα με 18 διαφορετικά θρησκεύματα, που κάποτε η αρμονική τους συμβίωση υπήρξε η δύναμη του Λιβάνου, σήμερα διαλύεται κυρίως λόγω των φανατικών της Χεζμπολάχ, που, αν και βρέθηκαν στην κυβέρνηση με το πολιτικό τους σκέλος, συνεχίζουν να λαμβάνουν μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις στη Συρία και να εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ από την Κοιλάδα Μπεκάα.
Όλα αυτά κάτω από την πολύχρονη αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας, που επί χρόνια θεωρεί φυσικό ό,τι κι’ αν συμβαίνει στην περιοχή – από τους αραβοϊσραηλινούς πολέμους ως τον Μαύρο Σεπτέμβρη και τον πόλεμο στη Συρία – να πληρώνει τον λογαριασμό ο Λίβανος. Με στρατιωτικές εισβολές, κατοχές, δολοφονίες πολιτικών και έναν δεκαπενταετή εμφύλιο πόλεμο (1975-1990) που στην πραγματικότητα δεν σταμάτησε ποτέ, η χώρα δεινοπαθεί επί δεκαετίες.
Μοναδική χώρα του αραβικού κόσμου, όπου η μεγαλύτερη κοινότητα είναι η χριστιανική (40,5% του πληθυσμού), χώρα που στηρίχθηκε στον διαμοιρασμό των εξουσιών μεταξύ των κοινοτήτων, οι Χριστιανοί Μαρωνίτες έλαβαν την προεδρία της χώρας και τον έλεγχο του Στρατού. Επίσης, βάσει της Συμφωνίας του Ταϊφ, με την οποία έληξε ο δεκαπενταετής εμφύλιος, οι Χριστιανοί δικαιούνται το 50% των κοινοβουλευτικών εδρών.
Με την επικράτηση της Χεζμπολάχ, όμως, αυτό που έμεινε ήταν μια διακοσμητική προεδρία, ενώ ο Στρατός πέρασε στα χέρια της.
Βάσει της ίδιας, μεταπολεμικής, συμφωνίας, ο πρωθυπουργός είναι μουσουλμάνος σουνίτης και ο πρόεδρος της Βουλής μουσουλμάνος σιίτης.
Το χριστιανικό μωσαϊκό
Οι Μαρωνίτες, που δηλώνουν απόγονοι των αρχαίων Φοινίκων και ανήκουν στο ανατολικό χριστιανικό δόγμα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, αποτελούν το 23% του πληθυσμού, οι Ελληνορθόδοξοι το 9%, οι αραβόφωνοι Χριστιανοί Μελχίτες που ακολουθούν το βυζαντινό ελληνορθόδοξο λειτουργικό το 5%, οι Μονοφυσίτες Ορθόδοξοι Αρμένιοι το 3%, οι Καθολικοί Αρμένιοι το 1%, οι προτεστάντες το 1%, ενώ ένα ακόμη 2% μοιράζονται άλλα χριστιανικά δόγματα, όπως οι προερχόμενοι από την Αίγυπτο ορθόδοξοι και καθολικοί Κόπτες, οι προερχόμενοι από το Ιράκ Ασσύριοι, οι Σύροι Καθολικοί, οι απόγονοι των σταυροφόρων Λατίνοι.
Όσο για τους μουσουλμάνους, οι σιίτες αποτελούν το 27% του πληθυσμού και οι σουνίτες επίσης το 27% – σύνολο 54%.
Μπροστά στην εικόνα της απόλυτης καταστροφής, με τις εκκλησίες ρημαγμένες, οι Χριστιανοί πουλάνε τα σπίτια τους και φεύγουν από την περιοχή, με το Κράτος εντελώς αδύναμο να ετοιμάσει ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης που θα τους δημιουργούσε μια ελπίδα για το μέλλον.
Τα ίδια τα κόμματά τους, ως μέρος του συστήματος, αντιδρούν σπασμωδικά με παραιτήσεις βουλευτών και θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να ανασυνταχθούν και να συνέλθουν από το σοκ. Με τον κίνδυνο να απλώνεται σε όλον τον πληθυσμό, αφού τα χριστιανικά νοσοκομεία και σχολεία έπαιζαν πάντα σημαντικό ρόλο στην κοινωνική ζωή της χώρας και την επιβίωσή της ακόμη και κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες.
Χώρα με 18 διαφορετικά θρησκεύματα, που κάποτε η αρμονική τους συμβίωση υπήρξε η δύναμη του Λιβάνου, σήμερα διαλύεται κυρίως λόγω των φανατικών της Χεζμπολάχ, που, αν και βρέθηκαν στην κυβέρνηση με το πολιτικό τους σκέλος, συνεχίζουν να λαμβάνουν μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις στη Συρία και να εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ από την Κοιλάδα Μπεκάα.
Όλα αυτά κάτω από την πολύχρονη αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας, που επί χρόνια θεωρεί φυσικό ό,τι κι’ αν συμβαίνει στην περιοχή – από τους αραβοϊσραηλινούς πολέμους ως τον Μαύρο Σεπτέμβρη και τον πόλεμο στη Συρία – να πληρώνει τον λογαριασμό ο Λίβανος. Με στρατιωτικές εισβολές, κατοχές, δολοφονίες πολιτικών και έναν δεκαπενταετή εμφύλιο πόλεμο (1975-1990) που στην πραγματικότητα δεν σταμάτησε ποτέ, η χώρα δεινοπαθεί επί δεκαετίες.
Μοναδική χώρα του αραβικού κόσμου, όπου η μεγαλύτερη κοινότητα είναι η χριστιανική (40,5% του πληθυσμού), χώρα που στηρίχθηκε στον διαμοιρασμό των εξουσιών μεταξύ των κοινοτήτων, οι Χριστιανοί Μαρωνίτες έλαβαν την προεδρία της χώρας και τον έλεγχο του Στρατού. Επίσης, βάσει της Συμφωνίας του Ταϊφ, με την οποία έληξε ο δεκαπενταετής εμφύλιος, οι Χριστιανοί δικαιούνται το 50% των κοινοβουλευτικών εδρών.
Με την επικράτηση της Χεζμπολάχ, όμως, αυτό που έμεινε ήταν μια διακοσμητική προεδρία, ενώ ο Στρατός πέρασε στα χέρια της.
Βάσει της ίδιας, μεταπολεμικής, συμφωνίας, ο πρωθυπουργός είναι μουσουλμάνος σουνίτης και ο πρόεδρος της Βουλής μουσουλμάνος σιίτης.
Το χριστιανικό μωσαϊκό
Οι Μαρωνίτες, που δηλώνουν απόγονοι των αρχαίων Φοινίκων και ανήκουν στο ανατολικό χριστιανικό δόγμα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, αποτελούν το 23% του πληθυσμού, οι Ελληνορθόδοξοι το 9%, οι αραβόφωνοι Χριστιανοί Μελχίτες που ακολουθούν το βυζαντινό ελληνορθόδοξο λειτουργικό το 5%, οι Μονοφυσίτες Ορθόδοξοι Αρμένιοι το 3%, οι Καθολικοί Αρμένιοι το 1%, οι προτεστάντες το 1%, ενώ ένα ακόμη 2% μοιράζονται άλλα χριστιανικά δόγματα, όπως οι προερχόμενοι από την Αίγυπτο ορθόδοξοι και καθολικοί Κόπτες, οι προερχόμενοι από το Ιράκ Ασσύριοι, οι Σύροι Καθολικοί, οι απόγονοι των σταυροφόρων Λατίνοι.
Όσο για τους μουσουλμάνους, οι σιίτες αποτελούν το 27% του πληθυσμού και οι σουνίτες επίσης το 27% – σύνολο 54%.
