Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020

Έφυγε ένας Ευπατρίδης...


 Έφυγε ο φίλος, ο αδερφός, μα πάνω από όλα ο Άνθρωπος...

Έφυγε ο Θανάσης Γεωργιάδης, ο κριτής μου, ο υποστηρικτής μου, αυτός που συμπορεύτηκα μαζί του στις περί ''ανθρώπινης αξίας'' αντιλήψεις.

Λίγα λόγια για τον Θανάση Γεωργιάδη.

Γεννήθηκε στον Μοσχοπόταμο Πιερίας...  

 
πριν από 82 χρόνια, από γονείς γεωργούς όπως όλοι οι κάτοικοι.

Τελείωσε το Γυμνάσιο Κατερίνης, ποδοσφαιριστής του Γ.Α.Σ. ΟΛΥΜΠΟΣ.

Μηχανολόγος Μηχανικός του Μικρού Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης και της Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε. Αθηνών.

Εργάστηκε στην Πτολεμαΐδα (ΛΙΠΤΟΛ), στο Υπουργείο Γεωργίας και για 35 χρόνια υπήρξε Διευθυντής του Τομέα Μεταφορών Νομού Πιερίας.

Η πορεία του Θανάση ήταν μια συνεχής προσπάθεια στην εξυπηρέτηση του κοινωνικού συμφέροντος, ιδιαίτερα του ανθρώπου και μάλιστα του αδύναμου.

Στα φοιτητικά του χρόνια την περίοδο που τα «έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά»,δηλαδή, Δεκέμβρης 1960 - Γενάρης 1961, ο Θανάσης ήταν ο πρωτεργάτης του πρώτου φοιτητικού κινήματος.

Την περίοδο αυτή όλοι οι φοιτητές του Μικρού Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης ξεκίνησαν πορεία, οδοιπορώντας από την Θεσσαλονίκη για την Αθήνα προκειμένου να διασφαλίσουν τα Επιστημονικά τους Δικαιώματα και όχι τα Επαγγελματικά.

Η πράξη της υποβίβασης των Σχολών του Μικρού Πολυτεχνείου της τότε Κυβερνήσεως, ήταν στα πλαίσια της σύγκρουσης των επαγγελματικών κατοχυρώσεων με Πρωτεργάτη εξυπηρέτησης Πολιτικών Συμφερόντων τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Όμως... Μία φράση και αντίληψη της περιόδου εκείνης από το βιβλίο του ίδιου του Θανάση.

"...ήταν η πρώτη πορεία σε μια εποχή που στην Ελλάδα ο φόβος της εξουσίας ήταν ακόμα έντονος, μετά τα γεγονότα του Εμφυλίου και κάθε αντίδραση στις αποφάσεις της Κυβέρνησης βαφτιζόταν Κομμουνιστική, με όλες τις συνέπειες αυτού του χαρακτηρισμού".

Οι κρατούντες τότε ακόμα και ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μετέρχονταν διάφορα προκειμένου οι σπουδαστές να μην φτάσουν στην Αθήνα... έτσι οι σπουδαστές με Πρωτεργάτη τον Θανάση στις 7 Γενάρη του 1961, μπήκαν στην θάλασσα του Σκαραμαγκά προκειμένου να μην τους συλλάβει η αστυνομία... αποτέλεσμα αυτού ήταν, η εισαγωγή στο Νοσοκομείο λόγω εξάντλησης, υπερκόπωσης και κρυοπαγημάτων.

ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ, ΣΕ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ

Στα πλαίσια αυτά κινήθηκε ο Θανάσης ο Γεωργιάδης στην μετέπειτα ζωή του.

Ήταν ο άνθρωπος που στα πλαίσια του Δημοσίου Υπαλλήλου δεν είχε καθόλου την νοοτροπία του γραφειοκράτη και έδινε λύσεις άμεσα χωρίς να ταλαιπωρεί τον πολίτη.

Το ίδιο ακριβώς ήταν και στην καθημερινή του ζωή, αθόρυβος χωρίς επάρσεις και ποτέ αρνητικός σε ότι και αν του ζητούσες.

Η Υπηρεσία που υπηρέτησε ήταν η πιο δύσκολη κατά την περίοδο της θητείας του. Δεν έδωσε κανένα δικαίωμα. Όλοι έχουν να πουν μόνο θετικά.

Στην κοινωνική του συμπεριφορά ήταν ο άνθρωπος που κακή λέξη από το στόμα του δεν βγήκε ποτέ. Κατανοούσε τον κάθε άνθρωπο, το κάθε πρόβλημα του.

Θεωρώ πως έφυγε ένας Ευπατρίδης αλλά με πλήρη συνείδηση της περί ανθρώπου ύπαρξης.

Αγαπητέ μου Θανάση, ''Καλό Κατευόδιο'', ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει.

Να είσαι βέβαιος, ότι θα μας λείπεις πάντα. Να είσαι βέβαιος, ότι η μνήμη σου θα είναι στην καρδιά μας καθημερινά.

Σωτήρης Γκούνας