 |
| Η σημαία της Επανάστασης στη Νάουσα |
Στις 13 Απριλίου (κατ΄άλλους στις 22 Απριλίου) του 1822 στη Νάουσα εξελίχθηκε ακόμη μια μάχη, ακόμη μια βαρβαρότητα απο τους Τούρκους, αλλά και για ακόμη μια φορά οι Ελληνίδες, προτίμησαν τον θάνατο από την σκλαβιά και την ατίμωσή τους.
Ενώ φλόγα της Επαναστάσεως μεγάλωνε στη Νότιο Ελλάδα, στον Βορρά οι Τούρκοι φάνηκαν πολύ πιο προληπτικοί και έτσι φρόντισαν να πάρουν τα μέτρα τους από τις αρχές του 1821.
Με...
Ενώ φλόγα της Επαναστάσεως μεγάλωνε στη Νότιο Ελλάδα, στον Βορρά οι Τούρκοι φάνηκαν πολύ πιο προληπτικοί και έτσι φρόντισαν να πάρουν τα μέτρα τους από τις αρχές του 1821.
Με...
διαταγή του βαλή της Θεσσαλονίκης Εμπού Λουμπούτ, προσκλήθηκαν μέλη των μεγαλυτέρων και δυνατοτέρων οικογενειών της Δυτικής Μακεδονίας και ύστερα φυλακίστηκαν. Κάποιοι άλλοι όμως δεν κατέληξαν σε τουρκικά μπουντρούμια
Σπουδαίοι οπλαρχηγοί όπως ο Αγγελής Γάτσος και Αναστάσιος Καρατάσος, προέβαλλαν διάφορετικές δικαιολογίες ώστε να μην ανταποκριθούν στο “κάλεσμα¨του Εμπού Λουμπούτ.
Εκτεθιμένοι προς την οργή των Τούρκων, κήρυξαν στην Επανάσταση.
Με τη κήρυξη του Αγώνα, περίπου 1.800 Έλληνες επιτέθηκαν στη Βέροια, και στην αρχή όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Όμως στο σημείο έφτασαν πολυάριθμες τουρκικές δυνάμεις και οι επαναστάτες απεχώρησαν. Πολλοί είναι εκείνοι που αναφέρουν και το ενδεχόμενο της προδοσίας, καθώς η έλευση των Τούρκων στη Βέροια ήταν “υπόπτως” έγκαιρη.
Σπουδαίοι οπλαρχηγοί όπως ο Αγγελής Γάτσος και Αναστάσιος Καρατάσος, προέβαλλαν διάφορετικές δικαιολογίες ώστε να μην ανταποκριθούν στο “κάλεσμα¨του Εμπού Λουμπούτ.
Εκτεθιμένοι προς την οργή των Τούρκων, κήρυξαν στην Επανάσταση.
Με τη κήρυξη του Αγώνα, περίπου 1.800 Έλληνες επιτέθηκαν στη Βέροια, και στην αρχή όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Όμως στο σημείο έφτασαν πολυάριθμες τουρκικές δυνάμεις και οι επαναστάτες απεχώρησαν. Πολλοί είναι εκείνοι που αναφέρουν και το ενδεχόμενο της προδοσίας, καθώς η έλευση των Τούρκων στη Βέροια ήταν “υπόπτως” έγκαιρη.
Εις απάντηση της εξέγερσης, ο βαλής της Θεσσαλονίκης, Εμπού Λουμπούτ τίθεται επικεφαλής σώματος 20.000-25.000 ανδρών και κατευθύνεται προς τη Νάουσα.
Στις 26 Μαρτίου, οι Τούρκοι φτάνουν στον προορισμό τους και ζητούν από τους κατοίκους της να παραδοθούν ώστε να συγχωρεθούν για τα γεγονότα της Βεροίας. Η απάντηση των Ελλήνων ήταν ασφαλώς αρνητική.
Στις 26 Μαρτίου, οι Τούρκοι φτάνουν στον προορισμό τους και ζητούν από τους κατοίκους της να παραδοθούν ώστε να συγχωρεθούν για τα γεγονότα της Βεροίας. Η απάντηση των Ελλήνων ήταν ασφαλώς αρνητική.
Έτσι στις αρχές Απριλίου οι Τούρκοι πολιορκούν τη Νάουσα και ξεκινούν πολλές εφόδους, οι οποίες όμως αντιμετωπίζονται και αναχαιτίζονται προκαλώντας μεγάλες απώλειες ανθρωπίνου δυναμικού για τους πολιορκητές.
Ταυτοχρόνως κατά της πόλης βάλλουν και πολλά κανόνια.
Η νύχτα της 12ης Απριλίου, ήταν μια νύχτα σφοδροτάτου βομβαρδισμού οι οποίοι κατάφεραν σοβαρότατες ζημιές στην οχύρωση της Νάουσας.
Το ρήγμα που προκλήθηκε στη θέση “Αλώνια” επέτρεψε στους Τούρκους να μπουν στην πόλη.
Ακολούθησε η αντίσταση των κατοίκων με αιματηρές οδομαχίες.
Οι Έλληνες αρχίζουν να εγκαταλείπουν την πόλη, αφού στην ουσία αυτή είχε κυριευτεί.
Σε αυτό, βοήθησε και ο Ζαφειράκης όπου στον πύργο του, μαζί με τον Καρατάσο< μάχονται και επιτρέπουν σε πολλά γυναικόπαιδα να φύγουν..
Οι Τούκοι πολιορκούν τον πύργο και οι πολιορκημένοι επιχειρούν έξοδο, η οποία τους επέτρεψε να βρουν καταφύγιο στο όρος Βέρμιο.
Στη Νάουσα οι Τούρκοι, μαζί με περίπου 600 Εβραίους που τους ακολούθησαν από τη Θεσσαλονίκη, πλιατσικολογούν ενώ προβαίνουν σε σφαγές, βιασμούς και καίνε τα πάντα μέσα στη πόλη.
Μέσα σε όλη αυτή τη κόλαση, δέκα τρεις γυναίκες, καταδιωκόμενες από Τούρκους, έφτασαν στην Αραπίτσα και συγκεκριμένα στο σημείο Στουμπάνοι, όπου εκεί μη θέλοντας να ατιμαστούν, με τα παιδιά τους στις αγκαλιές τους πήδηξαν στον καραρράκτη και αυτοκτόνησαν.
Το ρήγμα που προκλήθηκε στη θέση “Αλώνια” επέτρεψε στους Τούρκους να μπουν στην πόλη.
Ακολούθησε η αντίσταση των κατοίκων με αιματηρές οδομαχίες.
Οι Έλληνες αρχίζουν να εγκαταλείπουν την πόλη, αφού στην ουσία αυτή είχε κυριευτεί.
Σε αυτό, βοήθησε και ο Ζαφειράκης όπου στον πύργο του, μαζί με τον Καρατάσο< μάχονται και επιτρέπουν σε πολλά γυναικόπαιδα να φύγουν..
Οι Τούκοι πολιορκούν τον πύργο και οι πολιορκημένοι επιχειρούν έξοδο, η οποία τους επέτρεψε να βρουν καταφύγιο στο όρος Βέρμιο.
Στη Νάουσα οι Τούρκοι, μαζί με περίπου 600 Εβραίους που τους ακολούθησαν από τη Θεσσαλονίκη, πλιατσικολογούν ενώ προβαίνουν σε σφαγές, βιασμούς και καίνε τα πάντα μέσα στη πόλη.
Μέσα σε όλη αυτή τη κόλαση, δέκα τρεις γυναίκες, καταδιωκόμενες από Τούρκους, έφτασαν στην Αραπίτσα και συγκεκριμένα στο σημείο Στουμπάνοι, όπου εκεί μη θέλοντας να ατιμαστούν, με τα παιδιά τους στις αγκαλιές τους πήδηξαν στον καραρράκτη και αυτοκτόνησαν.
Μνημείο προς τιμή των ηρωικών Ναουσαίων γυναικών
Η καταστροφή της Νάουσας ήταν ολοκληρωτική, όμως η βαρβαρότητα των Τούρκων, ο ηρωισμός των 4000-5000 χιλιάδων υπερασπτιστών της καθώς και τη αυτοθυσία των γυναικών έγιναν γνωστά στην υπόλοιπη Ελλάδα και θέριεψε περισσότερο η φλόγα της λευτεριάς.Η σημαία της Επανάστασης στη Νάουσα.
Η καταστροφή της Νάουσας ήταν ολοκληρωτική, όμως η βαρβαρότητα των Τούρκων, ο ηρωισμός των 4000-5000 χιλιάδων υπερασπτιστών της καθώς και τη αυτοθυσία των γυναικών έγιναν γνωστά στην υπόλοιπη Ελλάδα και θέριεψε περισσότερο η φλόγα της λευτεριάς.Η σημαία της Επανάστασης στη Νάουσα.
