Στην επαρχία του Μπάρι, στο νοτιοανατολικό τμήμα της Ιταλίας, το...
Αλμπερομπέλο (στα ιταλικά σημαίνει όμορφο δέντρο) είναι γνωστό και ως η «πρωτεύουσα των τρούλων». Κι αυτό γιατί τα 1.500 περίπου σπίτια του, σκεπάζονται με τους χαρακτηριστικούς κωνικούς τρούλους που χρονολογούνται από τον 16ο αι. –μια εικόνα που κάνει τον γύρο του κόσμου άλλωστε.
Πρόκειται για ένα μοναδικό μέρος στην Απούλια, ένα ολοζώντανο υπαίθριο μουσείο που γεμίζει με υπέροχες εικόνες τον επισκέπτη. Κάποιες από αυτές μάλιστα θυμίζουν κάτι από Ελλάδα, και πιο συγκεκριμένα νησιά του Αιγαίου, με πέτρινα σοκάκια και πάλλευκα κτίρια να ταξιδεύουν στον αγαπημένο σας προορισμό.
Σημείο αναφοράς του Αλμπερομπέλο, που συνδυάζει αρμονικά όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά στοιχεία ενός αυθεντικού χωριού στην επαρχία της Ιταλίας με τον φανταστικό κόσμο, τα ιστορικά σπίτια που μοιάζουν κάπως με ανάποδο παγωτό.
Τα λευκά σπιτάκια έχουν κατασκευαστεί με μια τεχνική που χρονολογείται από τη νεολιθική εποχή, από ντόπιο ασβεστόλιθο χωρίς καθόλου τσιμέντο ή κονίαμα. Οι στέγες είναι φτιαγμένες από μεγάλες πέτρες και οι κορυφές συχνά έχουν περίτεχνο σχήμα, άλλοτε σφαιρικό, άλλοτε πυραμιδοειδές, ρομβικό, με σταυρό ή κάποιο άλλο σχέδιο, ενώ αποτελούν εξαιρετικό παράδειγμα της ιταλικής, λαϊκής αρχιτεκτονικής. Η ιταλική λέξη για αυτά τα σπίτια είναι trulli, η οποία προέρχεται από την ελληνική λέξη τρούλος, δηλαδή θόλος.
Μερικά από αυτά είναι ασπρόμαυρα, άλλα φαίνονται πιο φθαρμένα, ενώ κάποια άλλα διαθέτουν μεγάλα λευκά ζωγραφισμένα σύμβολα στους τρούλους τους -κάθε σύμβολο έχει θρησκευτική ή προληπτική σημασία για την αποφυγή της κακοτυχίας ή την προστασία από το κακό μάτι.
Ο απίστευτος λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκαν σε σχήμα κώνου
Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται η δημιουργία των συγκεκριμένων σπιτιών οφείλεται στη… φοροδιαφυγή! Η φιλοσοφία τους πίσω από αυτό έγκειται στην αποφυγή της υψηλής φορολογίας που επέβαλε το βασίλειο της Νάπολης στα σπίτια. Οι κάτοικοι του χωριού, χωρικοί εργάτες, θα τους αφαιρούσαν κάθε φορά που οι κυβερνητικές αρχές θα επισκέπτονταν το χωριό τους, προκειμένου να αποδείξουν ότι το Αλμπερομπέλο πρόκειται για έναν ακατοίκητο οικισμό, και ως εκ τούτου δεν θα χρειαζόταν να πληρώνουν φόρους. Ωστόσο, το 1797 τα πράγματα άλλαξαν και το χωριό απέκτησε πια τη μορφή που έχει μέχρι σήμερα.
Το Αλμπερομπέλο είναι το μόνο κατοικημένο κέντρο με μια ολόκληρη συνοικία trulli. Ως εκ τούτου, θεωρείται η πολιτιστική πρωτεύουσα των trulli της Valle d’Itria, ενώ είναι χαρακτηρισμένο και ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.
