Από το θάνατο του Λίνκολν το 1865 μετά από τη δολοφονική επίθεση του Γουίλκς Μπουθ, το φάντασμα του πρώην προέδρου των ΗΠΑ εμφανίστηκε σε πολλές διαφορετικές τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένου του τάφου του και του Θεάτρου Ford όπου δολοφονήθηκε, μεταξύ άλλων. Αλλά, κυρίως, «κατοικεί» συνήθως στον Λευκό Οίκο, συμπεριλαμβανομένης, φυσικά, της κρεβατοκάμαρας του Λίνκολν.
Δεν...
είναι λίγοι οι Πρόεδροι, οι πρώτες κυρίες, τα μέλη του προσωπικού αλλά και επισκέπτες του Λευκού Οίκου, μάλιστα, που φέρεται να έχουν δει φαντάσματα σε διάφορα δωμάτια του ιστορικού κτιρίου, σύμφωνα με το Cheat Sheet. Ακόμη και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ ανέφερε ότι είδε το φάντασμα του Λίνκολν ενώ έμενε στον Λευκό Οίκο κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.
Η ιστορία για την εμπειρία του Τσόρτσιλ με το φάντασμα του Λίνκολν λέει ότι όταν κάποτε βγήκε από την μπανιέρα και μπήκε στην κρεβατοκάμαρα για να ετοιμαστεί, είδε τον Άμπε να στέκεται δίπλα στο τζάκι. Εντελώς γυμνός και ετοιμάζοντας το πούρο του, ο Τσόρτσιλ απάντησε, «Καλησπέρα, κύριε Πρόεδρε. Φαίνεται ότι με έχετε σε μειονεκτική θέση».
Η Γκρέις Κούλιτζ, σύμφωνα με το History, σύζυγος του Κάλβιν Κούλιτζ, του τριακοστού προέδρου των ΗΠΑ, ήταν το πρώτο άτομο που ανέφερε ότι είχε δει το φάντασμα του Αβραάμ Λίνκολν. Είπε ότι τον είδε μπροστά σε ένα παράθυρο στο Οβάλ Γραφείο με τα χέρια ενωμένα πίσω από την πλάτη του, κοιτάζοντας έξω προς τον ποταμό Ποτόματς -ίσως ακόμα να έβλεπε τα αιματηρά πεδία της μάχης.
Το φάντασμα του Λίνκολν παρατηρήθηκε, επίσης, συχνά και κατά τη διάρκεια της διοίκησης του Φράνκλιν Ν. Ρούσβελτ, όταν η χώρα πέρασε μια καταστροφική περίοδο μετά από έναν παγκόσμιο πόλεμο. Όταν η βασίλισσα Βιλελμίνη των Κάτω Χωρών ήταν φιλοξενούμενη στον Λευκό Οίκο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ξύπνησε μια νύχτα από ένα χτύπημα στην πόρτα της κρεβατοκάμαράς της. Νομίζοντας ότι θα μπορούσε να είναι κάποιος σημαντικός λόγος, σηκώθηκε και άνοιξε την πόρτα. Η κορυφαία φιγούρα του προέδρου Λίνκολν στάθηκε στο διάδρομο. Η βασίλισσα λιποθύμησε και όταν συνήλθε ξαπλωμένη στο πάτωμα η φιγούρα είχε εξαφανιστεί.
Η Ελεανόρ Ρούσβελτ χρησιμοποιούσε το υπνοδωμάτιο του Λίνκολν ως χώρο μελέτης. Παρόλο που αρνήθηκε να δει το φάντασμα του πρώην προέδρου, παραδέχτηκε να αισθάνεται την παρουσία του κάθε φορά που εργαζόταν ως αργά το βράδυ. Νόμιζε ότι στέκεται πίσω της, κοιτάζοντας τον ώμο της.
Οι ιστορίες ενός φανταστικού προέδρου Λίνκολν που περιπλανάται στους διαδρόμους και τα δωμάτια του Λευκού Οίκου συνεχίζονται, αλλά δεν αναγνωρίζονται επίσημα, αναφέρει το History. Ο συμπαθητικός δικηγόρος με το μαύρο καπέλο και το μακρύ, λυπημένο πρόσωπο ήταν το είδος του άνδρα γύρω από τον οποίο οι θρύλοι σίγουρα ευδοκιμούν. Αν κάποιος πίστευε στα φαντάσματα, θα έπρεπε να πιστέψει ότι το καλοπροαίρετο πνεύμα του Αβραάμ Λίνκολν, ενός από τους μεγαλύτερους προέδρους των ΗΠΑ, εξακολουθεί να παρακολουθεί το έθνος που αγωνίστηκε τόσο γενναία για να διατηρήσει.
