Τετάρτη 14 Απριλίου 2021

Με ένα πλατύγυρο καπέλο cow boy



(Του Μάρκου Μπόλαρη)

Άνοιξε η πόρτα του κουπέ.

Σταθμός Λαρίσης.

Αμαξοστοιχία Αθηνών - Θεσσαλονίκης.

Εντυπωσιακός!

Γύρω στα εβδομήντα.

Αδρά χαρακτηριστικά. Όμορφος άντρας.

Αετίσιο το βλέμμα.

 
 
Φορούσε καλό κουστούμι εργασίας.

Την εντύπωση όμως προκαλούσε το ακριβό αμερικάνικο πλατύγυρο δερμάτινο καπέλο του. Θέλοντας και μη τραβούσε το βλέμμα .

Αργά ξεκινήσαμε.

Έλεγχος εισιτηρίων.

Ευτυχώς η διαδρομή μειώθηκε στις τέσσαρες ώρες. Με ισχυρές προοπτικές περαιτέρω μείωσης.

Ο φέρων το καουμπόηκο καπέλο αποδείχτηκε ανοιχτόκαρδος. Αυτοσυστήθηκε στα γρήγορα.

Τραπεζούντιοι οι γονείς. Αυτοκρατορική η γενεά καυχήθηκε. Ήρθαν πρόσφυγες στον Πειραιά. Κι όταν κηδέψαν τους παπούδες επιβιβάστηκαν στο υπερωκεάνιο γιά την Αυστραλία. Τους φάνηκε στενός εδώ ο τόπος . Σαν την στέρνα του Γιώργου Σεφέρη :

" Το πέλαγο που σ' έφερε σε πήρε..."

Ξανοίχτηκαν σ' ανοιχτούς ορίζοντες , στους αρχαίους δρόμους προς την Αλεξάνδρεια της Μεσόγειος, στα στενά του Σουέζ ανάμεσα Ασία κι Αφρική, εν τη Ερυθρά Θάλασση, όπου λαός ποντοπεζοπορών διήλθε θεαρέστως μέλπων, στον πλατυσμό του Ινδικού ωκεανού μαζί με τον Νίκο Καββαδία είδαν της Ίντιας τα φανάρια, , όπου το πρώτον τα πολεμικά πλοία του Μεγαλέξανδρου έπλευσαν υπό τον Αμφιπολίτη Ναύαρχο Νέαρχο, κι από κεί στην Πολυνησία και στον Ειρηνικό ωκεανό με εύδιο λιμένα αποβίβασης την Μελβούρνη. Ξεμπάρκαραν με μόνη αποσκευή την ψυχή και την πίστη τους ! Ούτε γλώσσα, ούτε χρήματα, ούτε πτυχία, ούτε εξειδίκευση ! Ψευτοκοιμήθηκαν στο δρόμο τις πρώτες βραδιές. Αλλά σύντομα βρήκε άκρη ο δουλευτάρης τραπεζούντιος πατέρας σε ρωμέικο ψαράδικο. Καστελλοριζιοί τα αφεντικά. Τους σκληραγώγησε ! Νά' ναι ώριμοι να απαντούν στις φουρτούνες της ζωής ! Σαν κι αυτές που αντιμετώπισε η γενιά τους : πόλεμοι, αντάρτικο, γενοκτονία, σφαγές, φτώχεια, πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, κυνηγητό, προσφυγιά, και πάλιν απ' την αρχή, κι ο Καζαντζίδης τραγωδεί "τρία οσπίτια έχτισα και πάλιν ξεσπιτούμαι" , και να τώρα στην Ωκεανία σε ρωμέικη αποικία, εκ του μηδενός !

Αλλά πάντα, με ψυχή και με πίστη και την Παναγία Σουμελά βοηθό !

Κι από άφραγκος βοηθός στο ψαράδικο, με ιδρώτα και πολλή δουλεία, ιδιοκτήτης σε σειρά ψαράδικων και σε πολυκαταστήματα επιχειρηματίας με πρόσωπο στην αυστραλέζικη κοινωνία.

Πέρασε η αμαξοστοιχία μας με γοργούς ρυθμούς μιά σήραγγα αρκετών χιλιομέτρων κι από τις πλαγιές της βοιωτικής γής είχαμε περάσει στην άπλα της Φθιώτιδας , δεξιά μας έχοντας το Καλλίδρομο και τις Θερμοπύλες, όπου διακυβεύτηκε το μέλλον της ανθρώπινης πορείας, της ελληνικής Άνοιξης του πέμπτου αιώνα, της δημοκρατικής Ελλάδας των φιλοσόφων και των ποιητών, όπου μιά χούφτα ελεύθερα παιδιά αρνήθηκαν στην Ισχύ του Μεγάλου Βασιλιά να περάσει, αθανατίζοντας τον τόπο ! Μπροστά μας ο Μαλιακός ασήμιζε ομορφαίνοντας την πλάση!

Η καλή φίλη , δημοσιογράφος γνωστή της Θεσσαλονίκης, συνταξιδιώτρια στό πρωινό μας σιδηροδρομικό ταξίδι, διέκοψε την χειμαρρώδη πειστική αφήγηση που μας καθήλωσε : προτείνω να πάμε να πάρουμε τον καφέ από το κυλικείο του τραίνου, πριν συνεχίσετε , είπε με χαμόγελο . Και καθώς η πρότασή της έγινε ασμένως δεκτή, προσέθεσε :

Κι ετοιμαστείτε , απευθύνθηκε στον εκ τραπεζούντος ρωμιό της Αυστραλίας, να μας εξηγήσετε πού κολλάει το δερμάτινο πλατύγυρο του cow boy στην μέχρι τώρα ιστορία σας!

Έτρεχε στην πεδιάδα της Φθιώτιδας η αμαξοστοιχία, αριστερά ψηλά φαινόταν η παλιά σιδηροδρομική γραμμή και μας συνόδευαν οι μνήμες του Γοργοπόταμου της Εθνικής Αντίστασης, διαβήκαμε με ταχύτητα της γέφυρα του Σπερχειού λίγο πιό πάνω από την γέφυρα της Αλαμάνας, εκεί όπου ο αητός της Ρούμελης, ο διάκος, ο Αθανάσιος Διάκος μιμούμενος τον Λεωνίδα και τους τριακόσιους, σταμάτησε αγέρωχα στη στενωσιά της γέφυρας εμποδίζοντας τα τουρκικά φουσάτα να διαβούν γιά να καταστείλουν την Επανάσταση.

Τι μνήμες !

Τι τόπος !

Περήφανος και ματωμένος !

Όπου και να ταξιδέψω , εξομολογήθηκε ο Γιώργος Σεφέρης, όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει !

Λοιπόν, συνέχισε, η έμπειρη δημοσιογράφος, τούτο το αμερικανικό καπέλο πώς προέκυψε ;

Κι ήταν μιά νέα απρόσμενη σελίδα, τι είναι αυτή η γενιά κι αυτή η φύτρα του Οδυσσέα, στους Λωτοφάγους και στην Κίρκη, στο νησί του Ήλιου και στους Λαιστρυγόνες, στους Κύκλωπες και τις Σειρήνες,

ναί το καπέλο χρειαζόταν γιά την επιθεώρηση των τριών χιλιάδων στρεμμάτων των φυτειών του εκλεκτού καφέ στην Κολομβία, τις οποίες αγόρασε, επέκτεινε, αναβάθμισε, ανανέωσε, οργάνωσε ο οξύνους συνομιλητής μας. Κι επειδή το υψηλό κέρδος σ' όλα τα είδη δεν απομένει στον παραγωγό, αλλά στον μεταποιητή, στον έμπορο, στον εξαγωγέα, στον διανομέα, ο γιός του πρόσφυγα από την Τραπεζούντα με γλαφυρό απλό τρόπο, αναμειγνύοντας λέξεις της ρωμέικης τραπεζουντιακής διαλέκτου, της διδασκομένης εν τοις σχολείοις της Ελλάδος κρατούσης διαλέκτου και των αγγλικών της Μελβούρνης, εξήγησε πώς ίδρυσε και προωθεί στην αγορά της Αυστραλίας εν αρχή και παγκοσμίως στη συνέχεια μιά δική του επώνυμη ποικιλία ποιοτικού καφέ !

Γιά την προώθηση αυτής της νέας εμπορικής του δραστηριότητος βρισκόταν στην Ελλάδα !

Άναυδοι !

Πολυμήχανος, ο Ευγένιος, όπως ο πρόγονός του ο Οδυσσέας, γεφυρώνει με επιχειρηματικές δράσεις κι ανοιχτούς ορίζοντες την Ασία, Ευρώπη, την Αυστραλία , την Αμερική και συνεχίζει !

Είχαμε πλέον διαβεί τον Σιδηροδρομικό Σταθμό του Παλαιοφάρσαλου, η αμαξοστοιχία έσχιζε ταχύτατα τον θεσσαλικό κάμπο, θυμόμουν τις ποιοτικές μουσικές εναλλαγές του "Θεσσαλικού Κύκλου" του εξαίρετου συνθέτη μας του Γιάννη Μαρκόπουλου, τους στίχους του Κώστα Βίρβου γιά τον κεφαλλονίτη μαχητή, τον δάσκαλο Μαρίνο Αντύπα, τους ταπεινούς κολήγους που επαναστάτησαν από την αδικία και την πείνα απέναντι στους τσιφλικάδες που αντικατέστησαν τους τούρκους αγάδες, και ηχούσαν στ' αυτιά μου οι εκπληκτικές φωνές του Χαράλαμπου Γαργανουράκη, του Μανώλη Χαλκιά της Λιζέτας Νικολάου που ερμήνευσαν το έπος του κάμπου.

Φθάσαμε στη Λάρισα.

Ο Ευγένης ο γόνος των κατατρεγμένων της Τραπεζούντας που γλύτωσαν της Γενοκτονία, που οργάνωσαν οι Γερμανοί κι εκτέλεσαν οι Τούρκοι σε βάρος όλων των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολίας, Αρμενίων τε και Ασσυρίων, Συρορθοδόξων και Ρωμιών, στον Πόντο, τη Μικρασία και την Θράκη, ο πρόσφυγας της Κοκκινιάς και πάλιν πρόσφυγας - μετανάστης της Μελβούρνης συνέχισε να μας εκπλήσσει !

Την ευκαιρία του την έδωσε μιά κοπελλιά από τα Χανιά, η Αργυρώ, φοιτήτρια στη Γεωπονία του Αριστοτελείου, η τέταρτη της παρέας στο κουπέ της πρωινής σιδηροδρομικής μας διαδρομής :

Και πώς την βρήκατε την Ελλάδα του σήμερα , τον ρώτησε.

Πώς σας φαίνεται μετά από τόσα χρόνια απουσίας ;

Πώς την βλέπει ένας επιτυχημένος αυστραλός επιχειρηματίας με ορίζοντες σ' όλη την υφήλιο ;

Εντυπωσιάστηκα !

Δεν έχει πανεπιστημιακή μόρφωση ο Ευγένης.

Έχει όμως την μόρφωση της επιχειρηματικότητας των ανοιχτών οριζόντων, των προκλητικών ευκαιριών στο εμπόριο, την ευρύτητα του βλέμματος και την αντίληψη του αητού !

Με λίγες σταράτες κουβέντες περιέγραψε την ανεπάρκεια του αθηναικού νέφους , που σκιάζει τον τόπο πολιτικά, οικονομικά, επιχειρηματικά, παραγωγικά και επηρεάζει καταλυτικά την παιδεία, τον πολιτισμό, τα γράμματα, τις τέχνες, την έρευνα !

Τις συνοψίζω , όπως τις απαριθμούσε καθώς η αμαξοστοιχία βγαίνοντας από τις σήραγγες των Τεμπών, αφού είχε κινηθεί παράλληλα με τον Πηνειό, να τώρα στους πρόποδες του Ολύμπου, άφηνε πίσω την Θεσσαλία και αντικρίζαμε το γαλάζιο του Αιγαίου, τον Θερμαικό, απέναντι την Χαλκιδική και τον επιβλητικό Άθωνα, τ' Αγιονόρος, να δεσπόζει :

Έχω πλούσια , περιέγραψε, την εμπειρία του εμπορίου και της μεταποίησης των αλιευμάτων της Αυστραλίας . Απέκτησα πλουσιότερη την εμπειρία της καλλιέργειας και μεταποίησης, καλύτερα να πώ της καθετοποίησης της διαδικασίας του καφέ από την φυτεία μέχρι το φλιτζάνι του εσπρέσσο !

Και λυπούμαι !

Πράγματι λυπούμαι να μαθαίνω ότι το ποιοτικότερο λάδι στον κόσμο, το λάδι της Ελλάδας που παράγουν οι αρχαιότεροι ελαιώνες στον κόσμο, το αγοράζουν, το μεταποιούν και το εξάγουν στις Ηνωμένες Πολιτείες ιταλικές επιχειρήσεις !

Τω όντι θλίβομαι που πληροφορούμαι ότι το φημισμένο σαμιώτικο κρασί το αγοράζουν σε βυτία γαλλικές οινοποιίες γιά να το εμφυαλώσουν και το προτείνουν στις διεθνείς αγορές ως δικό τους !

Δεν μπορώ να είμαι καθόλου υπερήφανος που έμαθα ότι τα ροδάκινα της Μακεδονίας βγήκαν από τις ποιοτικές αγορές της Ευρώπης κι αναζητούν φθηνότερα ράφια στην Ρωσσία και την Ουκρανία.

Αισθάνομαι ντροπή όταν μαθαίνω ότι το ελληνικό βαμβάκι που πριν μερικές δεκαετίες ήταν το ποιοτικότερο βαμβάκι στον κόσμο, σήμερα πωλείται σε ευτελέστατες τιμές σε κλωστουφαντουργία της Τουρκίας λόγω της κακής ποιότητάς του.

Μαθαίνω έκπληκτος ότι ιταλοί έμποροι αγοράζουν χύδην τα εξαιρετικά ακτινίδια και τα κάστανα γιά να τα συσκευάσουν και τα εξάγουν ως ιταλικά !

Θρήνος γιά την Άλωση , από τον τραπεζούντιο Ευγένιο.

Θρήνος γιά την ανυπαρξία στοιχειώδους αναπτυξιακής πολιτικής, αγροτικής πολιτικής, πολιτικής δημιουργίας πλούτου, πολιτικών δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας !

Λυπούμαι , θλίβομαι, ντρέπομαι !

Εσείς ;

Οι προυποθέσεις άλλης πορείας

παρούσες !

Οι δυνατότητες άλλων πολιτικών

παρούσες !

Οι δυνάμεις, νέοι άνθρωποι με γνώσεις κι όρεξη δουλειάς

παρούσες !

Η πολιτική βούληση, ο στρατηγικός σχεδιασμός γιά μιά άλλη δυναμική πορεία

ελλείπει !

Ιδού η πρόκληση !

Στην ρότα του Οδυσσέα, συγγνώμην ,

στη ρότα και τους ορίζοντες

του Ευγένη της Τραπεζούντας, της Νίκαιας, της Μελβούρνης, της Κολομβίας !

Συνεχίζουμε !

Εν θλίψει , επλάτυνάς με ...