1929: Η απαγωγή γερουσιαστή από λήσταρχο στο Περτούλι

 *Ο βίος και η πολιτεία του Τζατζά

*Ήθελε να απαγάγει τα παιδιά του Αβέρωφ 

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης 

Ο Τζατζάς, είναι ένας από τους πιο γνωστούς ληστές, που ταλαιπώρησε τη Θεσσαλία κοντά 20 χρόνια από το 1912, έως το 1930. Είναι όμως στις μέρες μας άγνωστο, ότι κατόρθωσε να συλλάβει όμηρο και να απαγάγει στα βουνά των Τρικάλων, το... 

 

 

γερουσιαστή Σωτήριο Χατζηγάκη, παππού του πρώην αντιπροέδρου της Βουλής και υπουργού, Σωτ. Χατζηγάκη.
Φθινόπωρο του 1929 και οι Τρικαλινοί παραθεριστές μάζευαν τα πράγματά τους για να κατεβούν στα πεδινά. Από τη μια, χαλούσε άσχημα ο καιρός, από την άλλη κάποιοι ψίθυροι για ύποπτες κινήσεις στην περιοχή, έκαναν τους Τρικαλινούς να θέλουν να εγκαταλείψουν το γρηγορότερο, τα ορεινά θέρετρα. Εκείνη τη χρονιά, παραθέριζαν στο Περτούλι μεταξύ άλλων οι οικογένειες των Αναστ. Αβέρωφ, Ράπτη, Απ. Τεγόπουλου, του δημάρχου Τρικάλων Χρ. Χατζηγάκη, του διευθυντή της Τραπέζης Αθηνών Ζαδέ, του τμηματάρχη του υπουργείου Συγκοινωνιών Στρατουδάκη, του Απ. Λιούμπα και πολλές άλλες.
Ήταν 9 Σεπτεμβρίου 1929, όταν ένα μεγάλο καραβάνι με περίπου 130 άτομα, μέλη πολλών οικογενειών, ξεκίνησε από το Περτούλι, κατηφορίζοντας προς τα Τρίκαλα, άλλοι με ζώα και άλλοι περπατώντας,. Το καραβάνι συνόδευε και ένας ενωμοτάρχης της Χωροφυλακής, ο Χρήστος Καραμπέτσος και ένας χωροφύλακας ακόμη.

Το πολυπληθές αυτό καραβάνι, τελικά έπεσε σε ενέδρα, που είχε στήσει η ληστοσυμμορία του διαβόητου Τζατζά, στη θέση Τύρνα 8 χιλμ. μετά το Περτούλι, και μακριά από τα Τρίκαλα 10 ώρες πεζοπορίας. Οι ληστές τους αιφνιδίασαν και με προτεταμένα τα όπλα τους διέταξαν κα κατεβούν από τα ζώα, αφού προηγουμένως τους διέταξαν να πετάξουν τα όπλα που τυχόν είχαν. Αμέσως μετά τους οδηγούσαν σε μια μικρή ρεματιά για να μην φαίνονται. Οι ληστές έκοβαν χόρτα και με αυτά «στόμωναν» τα κουδούνια των ζώων για να μην ακούγονται. Τελικά όλους μαζί, τους μετέφεραν σε μια βαθιά χαράδρα μέσα στο δάσος και εκεί τους ανέκριναν.
Ο χωροφύλακας, που έπασχε από ελονοσία και είχε υψηλό πυρετό, βραδυπορούσε απελπιστικά. Κάτι όμως που ήταν για καλό των αιχμαλώτων. Ερχόμενος τελευταίος και σε κάποια απόσταση αντελήφθη τι συνέβαινε και έτσι γύρισε πίσω στο Περτούλι, απ’ όπου ειδοποίησε τις αρχές για το συμβάν.

Ποιος ήταν ο Τζατζάς;

Ο Μήτρος Τζατζάς κατάγονταν από την Κρανιά Ραψάνης Ολύμπου. Στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 και 1913, αν και υπάγονταν στις εφεδρικές ηλικίες που στρατεύονταν, αυτός φυγοδίκησε και ευθύς αμέσως άρχισε τις ληστείες. Μέχρι το 1918, συνεργαζόμενος με το ληστή Βελώνη, είχε διαπράξει σωρεία ζωοκλοπών και ληστειών και κατέγραψε στο ενεργητικό του και το φόνο ενός κτηνοτρόφου. 

*Σκίτσο του Μήτρου Τζατζά

Το Μάρτιο του 1920 ξεγελάσθηκε από τις διαβεβαιώσεις του ειρηνοδίκη Ραψάνης και του διοικητή Χωροφυλακής Τσαμπούλα ότι δεν θα καταδιωχθεί αν παραδοθεί, εμφανίσθηκε, αλλά συνελήφθη και κλείσθηκε στις φυλακές της Λάρισας. Εκεί μετά από εγκλεισμό ενός μηνός δωροδόκησε ένα φύλακα και δραπέτευσε ξαναρχίζοντας την παράνομη δράση του στις περιοχές της Θεσσαλίας, των Γρεβενών, της Πιερίας, της Ηπείρου φτάνοντας μέχρι την Αλβανία και τη Σερβία, όπου συνεργάσθηκε με ληστές αυτών των περιοχών. Στη Σερβία μάλιστα, όπου είχε καταφύγει μετά το 1924 έμεινε δύο χρόνια, αγόρασε ποίμνιο προβάτων και παρίστανε τον κτηνοτρόφο. Τον κατέδωσαν όμως και οι σερβικές αρχές που τον συνέλαβαν τον παρέδωσαν στις ελληνικές αρχές και βρέθηκε έγκλειστος επί τέσσερις μήνες στις φυλακές του Γεντή Κουλέ της Θεσσαλονίκης. Εκεί κρύβοντας στο κελί του μια μεταλλική στεφάνη ενός κουβά, κατασκεύασε μόνος του ένα αιχμηρό εργαλείο με το οποίο έκοψε τα σίδερα του παραθύρου του κελιού του και δραπέτευσε με τον συγκρατούμενο και σύντροφό του στις ληστείες Μπουρλή. Πέφτοντας κάτω ο Μπουρλής τραυματίστηκε σοβαρά στα πόδια και τη σπονδυλική του στήλη και ο Τζατζάς τον μετέφερε στους ώμους σε μεγάλη απόσταση και τον έκρυψε σε μια χαράδρα και ο ίδιος απομακρύνθηκε γιατί ξημέρωνε. Ο Μπουρλής ανήμπορος συνελήφθη την άλλη μέρα και τελικά καταδικάσθηκε σε θάνατο. Η εκτέλεσή του έγινε έξω από τη Θεσσαλονίκη.
Ο ίδιος ο Τζατζάς καταδικάσθηκε επίσης σε ερήμην σε θάνατο και επικηρύχθηκε αντί 1 εκ. δρχ. Τον είχαν επικηρύξει οι αρχές από το 1921 ως ληστή, δίνοντας για την κατάδειξη του 300.000 δρχ. και για τη σύλληψη ή το φόνο του 700.000 δρχ.
Αυτός όμως συνέχισε για κάποια χρόνια ακόμα απτόητος τη ληστρική δράση. 

Διαβάστε τη συνέχεια στο sitalkisking.blogspot.com