Άγιος Σπυρίδωνας

Πριν να πάρει τη σημερινή του ονομασία, το χωριό ονομαζόταν "Καλύβια Κονταριωτίσσης" και ήταν Τσιφλίκι του ίδιου Τούρκου Μπέη που κατείχε και τα χωριά Βροντού και Κονταριώτισσα.

Ονομάστηκε έτσι διότι οι κατοικίες του ήταν Καλύβες και απείχε περίπου δεκαπέντε λεπτά δρόμο με τα πόδια, από την Κονταριώτισσα.

Αποτελούνταν από 60 περίπου καλύβες όπου κατοικούσαν 300 περίπου Χριστιανοί Ορθόδοξοι που μιλούσαν τη Βλάχικη και Ελληνική.

Ασχολούνταν με τη Γεωργία και Κτηνοτροφία και διακατέχονταν από τον πόθο να κτίσουν πέτρινα σπίτια και να εξαγοράσουν το χωριό τους μετατρέποντάς το από τσιφλίκι σε κεφαλοχώρι.

Οι κάτοικοί του μέχρι και σήμερα είναι Βλάχοι και Σαρακατσάνοι.
Οι Βλάχοι κατάγονται από τη Σαμαρίνα και πρωτοεμφανίστηκαν στο χωριό γύρω στα 1700 μ.Χ. Ήταν κτηνοτρόφοι που έρχονταν το χειμώνα, κατοικούσαν στα καλύβια που κατασκεύαζαν και έφευγαν το καλοκαίρι.Όταν έφευγαν, οι Τούρκοι τους τα έκαιγαν και αναγκάζονταν να κτίζουν συνέχεια καινούρια.Αργότερα αποφάσισαν να μείνουν μόνιμα στην τοποθεσία λίγο πιο κάτω από τον σημερινό Άγιο Σπυρίδωνα.Όμως επειδή η περιοχή ήταν γεμάτη βαλτόνερα, ανέβηκαν πιο πάνω αργότερα στη θέση του σημερινού χωριού.
Δίπλα στους Βλάχους ήρθαν αργότερα και εγκαταστάθηκαν και οι Σαρακατσάνοι.
Το όνομα Άγιος Σπυρίδωνας δόθηκε πολύ αργότερα από την εκκλησία που βρίσκεται στο κέντρο του σημερινού χωριού.

Σήμερα ο Άγιος Σπυρίδωνας έχει 1558 κατοίκου (απογραφή 2001) και απέχει από την Κατερίνη 14 χιλιόμετρα.

πηγή : www.pierialife.gr