σχόλιο για ψηφοδέλτιο ΠΑΣΟΚ
Παρά τις φιλότιμες (?) προσπάθειες να συγκροτήσει ένα «καλό» ψηφοδέλτιο για τις ευρωεκλογές ο Γιώργος Παπανδρέου δεν απέφυγε να υποπέσει στο πολιτικό ολίσθημα της «οικογενειοκρατίας και του νεποτισμού», προϊόν της οποίας είναι και ο ίδιος.
Σε πρώτη ανάγνωση η τοποθέτηση σε εκλόγιμη θέση ενός νέου ανθρώπου από το χώρο της ακτιβιστικής οικολογίας με «καλές σπουδές» δημιουργεί θετική εντύπωση. Βέβαια το ότι ο 32-χρονος συμπαθής κύριος Κρίτων Αρσένης, δεν έχει ακόμη «ένσημα» και έχει την πολυτέλεια να σπουδάζει ακόμα και να κάνει ακτιβισμό, αποσιωπάται και δεν σχολιάζεται από τους πολιτικούς αναλυτές των ΜΜΕ.
Το κυριότερο όμως στοιχείο που «αποκρύπτεται» είναι το γεγονός ότι ο Κρίτων Αρσένης είναι γόνος πολιτικής οικογένειας πολύ φιλικής στον Γιώργο Παπανδρέου και την μητέρα του Μαργαρίτα. Είναι γιος της Μαρίας Αρσένη, πρώην υφυπουργού, 6 φορές βουλευτού, ιδρυτικού μέλους της ΕΓΕ, νομάρχη, περιφερειάρχη, μέλους Κ.Ε., Ε.Σ. και σήμερα Συνηγόρου του Μέλους και του Φίλου του ΠΑΣΟΚ, ενός θεσμού «ιδιαίτερα σημαντικού» για το οργανωτικό σχήμα που καθιέρωσε ο Γιώργος Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ. Ενός θεσμού που μαζί με την Επιμόρφωση, την ΕΚΑΠ, το Κάθε Μέρα Πολίτης, είναι τα «στηρίγματα» του Προέδρου.
Η Μαρία Αρσένη μετά από μια μακρόχρονη πολιτική καριέρα από το 1982 έως και το 2004, αποχώρησε από την ενεργό πολιτική, δηλώνοντας ότι δεν κατεβαίνει στις βουλευτικές εκλογές, παρέμεινε όμως σε κεντρικό κομματικό ρόλο στο «νέο» ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεσία του Γιώργου Παπανδρέου.
Πολλοί που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα αναρωτιόταν για πιο λόγο μια γυναίκα 60 χρονών, που μένει στη Θεσσαλονίκη και στερήθηκε την οικογένειά της για 20 χρόνια περίπου, αποφασίζει μετά το τέλος της πολιτικής της καριέρας να αναλάβει ένα κομματικό ρόλο πλήρους σχεδόν απασχόλησης, με συνεχή παρουσία στην Αθήνα.
Η απάντηση στο ερώτημα δίνεται ίσως σήμερα που ο γιος της Κρίτων Αρσένης
τοποθετείται σε μια τόσο σοβαρή πολιτική θέση, που είναι διαβατήριο για μια πολιτική καριέρα, και στη χειρότερη περίπτωση μια δια βίου οικονομική διασφάλιση.
Αν μη τι άλλο η Μαρία αποδεικνύεται μια άξια μάνα.
