Ο καλύτερος πελάτης είναι ο δημόσιος υπάλληλος
Τι φοβούνται οι τράπεζες; Μην τυχόν και κοπούν τα ειδικά επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων! Ποιος είναι ο καλός πελάτης για την τράπεζα; Μέχρι χτες ήταν το καλοπληρωμένο στέλεχος μιας ιδιωτικής επιχείρησης. Σήμερα, ο καλύτερος πελάτης είναι εκείνος που έχει σταθερό εισόδημα, δηλαδή ο δημόσιος υπάλληλος!
Το κακό με... όλους μας είναι ότι πιστέψαμε ότι οι «καλές εποχές» θα κρατούσαν για πάντα. Έτσι, όλοι μας ανοιχτήκαμε με δάνεια για να αγοράσουμε ακίνητα, αυτοκίνητα ή για να καλύψουμε τις καθημερινές μας «ανάγκες». Ζούσαμε το όνειρο μιας «καλής ζωής» με δανεικά.
Σήμερα διαπιστώνουμε έκπληκτοι ότι ο εχθρός του καλού δεν είναι απαραίτητα το καλύτερο! Ότι οι οικονομικοί δείκτες κινούνται ενίοτε και πτωτικά κι ότι μετά από ένα καλό φαγοπότι φτάνει κάποια στιγμή, μοιραία, η ώρα του λογαριασμού.
Το ρεπορτάζ από τις τράπεζες λέει ότι στα τμήματα των πιστωτικών καρτών κλαίνε με μαύρο δάκρυ. Ότι οι επισφάλειες έχουν πάρει την ανιούσα και οι προβλέψεις για το μέλλον δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξες. Είναι χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί το γεγονός ότι μεταβάλλονται συνεχώς οι «στόχοι»...
Μέχρι χτες ο καλός πελάτης ήταν το καλοπληρωμένο στέλεχος μιας ιδιωτικής επιχείρησης. Το κακό είναι ότι τα στελέχη αυτά είναι τα πρώτα που χτυπά η κρίση κι ενώ στο μεταξύ έχουν ήδη ανοιχτεί με δάνεια. Ακόμη κι αν το στέλεχος δεν κινδυνεύει άμεσα να χάσει την εργασία του, το πιο πιθανό είναι ότι θα δουλεύει με μικρότερες αποδοχές και δίχως ετήσιο μπόνους.
Τους τελευταίους μήνες οι τράπεζες έχουν βρει μαξιλάρι για την προώθηση των καταναλωτικών τους προϊόντων στους δημοσίους υπαλλήλους, σε όσους, δηλαδή, έχουν ένα σταθερό εισόδημα. Περισσότερο μοιάζει με λύση ανάγκης και λιγότερο με κίνηση στρατηγικού χαρακτήρα. Αλλά κι αυτό το μαξιλάρι απειλεί να τους το τραβήξει απότομα ο κ. Παπαθανασίου με την κατάργηση μιας σειράς ειδικών επιδομάτων. Το πρόβλημα είναι ότι και ο δημόσιος υπάλληλος είναι επίσης υπερχρεωμένος, όπως και κάθε κάτοικος αυτής της χώρας. Αν μειωθεί το εισόδημά του, η εναλλακτική του επιλογή είναι να αφήσει στην άκρη τους λογαριασμούς των πιστωτικών του καρτών, ελπίζοντας ότι σύντομα κάτι μαγικό θα γίνει και θα μπορεί έτσι να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.
Λέγεται ότι η επόμενη κρίση ίσως να έχει σχέση με τις πιστωτικές κάρτες. Αυτό το σενάριο έχει κάποιες πιθανότητες να γίνει πραγματικότητα στο εξωτερικό. Εδώ οι πιθανότητες είναι αυξημένες. Τα καμπανάκια έχουν αρχίσει ήδη να κτυπούν...
Θανάσης Μαυρίδης
