ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
(1870-1904)
Νύχτες σκοτεινές, κανένα αστέρι
στον ορίζοντα, βογγούσαν τα ουράνια,
τρίζαν τα δέντρα από τη μαύρη
σκλαβιά το ποτάμι της ελπίδας
πότιζε τα αιματοβαμμένα μονοπάτια
της Μακεδονικής γης.
Στην Ευαγγελίστρια, εκκλησία των Σερρών,
λάμπει, αγνέ Μακεδονομάχε, η υπεράνθρωπη
δύναμη της λεβεντιάς σου...
Ψηλά στο καμπαναριό με τους δικούς σου
πήρες τη νίκη της Ελληνικής ψυχής...
Η Ελλάδα χρωστάει πολλά σ' εσένα...
Οι θρήνοι των σκλαβωμένων...
Οι καπνοί από τα κατεστραμμένα,
ξεκληρισμένα χωριά σε έστησαν
στον Ολύμπιο θρόνο της σκέψης.
"Δάφνες της Μακεδονίας" Ν.Κοντού
