Δυο λέξεις, πρωταγωνιστούν στο μετεκλογικό σκηνικό

Από: magnitis |
Τις τελευταίες μέρες, μετά τα εκλογικά αποτελέσματα κι ιδιαίτερα με αφορμή την απεργία των λιμενεργατών στον Ο.Λ.Π. και με αποκορύφωμα (;) το "σοσιαλιστικό" ξύλο και τα χημικά που έπεσαν έξω απ' το Υπουργείο Εργασίας στους διαδηλωτές της Ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση, πως ένα κόμμα κυριαρχεί στο μετεκλογικό σκηνικό της Ελλάδας.
Οι πάντες ασχολούνται μαζί του!!!
Όχι δεν είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., που με τον "αέρα" +10 μονάδων απ' το δεύτερο κόμμα, κυβερνά πλέον τη χώρα!
Όχι δεν είναι η Ν.Δ., που "συνετρίβη" στις εκλογές!
Όχι δεν είναι ο ΛΑ.Ο.Σ., που δεν μετέτρεψε τις προεκλογικές αβάντες των Μ.Μ.Ε., σε αξιόλογα εκλογικά ποσοστά!
Όχι δεν είναι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που τον είχαν όλοι σχεδόν ξεγραμμένο, μπαίνει δεν μπαίνει στη Βουλή με "τους 11 αρχηγούς του" και τελικά είναι στην Βουλή πανηγυρικά!
Όχι δεν είναι οι Οικολόγοι-Πράσινοι, που στις Ευρωεκλογές έβγαλαν ευρωβουλευτή, αλλά στις εθνικές εκλογές δεν "έκοψαν το νήμα" του 3% κι έμειναν εκτός Βουλής!
Ναι, όπως όλοι καταλαβαίνετε δια της εις άτοπον επαγωγής που ακολουθήσαμε, το κόμμα με το οποίο ασχολούνται όλοι, είναι το Κ.Κ.Ε.!
Με το Κ.Κ.Ε., που "σταλινικό" το ανεβάζουν και "αποστεωμένο" το κατεβάζουν!
Με το Κ.Κ.Ε., που όλοι συνομολογούν, ότι αδυνατεί να πείσει τον λαό και ν' αυξήσει τα εκλογικά του ποσοστά!
Με το Κ.Κ.Ε, που το ίδιο το βράδυ των εκλογών, το κατέταξαν όλοι στους χαμένους των εκλογών!
Το τι έχουν δει στις οθόνες και τι έχουν διαβάσει τα ματάκια μου, αυτές τις μέρες σε τηλεοράσεις, εφημερίδες, ιστοσελίδες και ιστολόγια για το Κ.Κ.Ε., δεν περιγράφεται εύκολα.
Σταχυολογώ μερικά απ' αυτά, που κυκλοφόρησαν ευρέως στο διαδίκτυο:
Οι φίλοι του tvxs.gr τροφοδοτούν τη συζήτηση γύρω από τις μετεκλογικές εξελίξεις και το ΚΚΕ
Τι δυσκολεύει το ΚΚΕ;
και άλλα πολλά ων ουκ έστι αριθμός!
Ούτε στα καλύτερα όνειρά του το Κ.Κ.Ε., δεν φανταζόταν τέτοια διαφήμιση!
Γιατί και η αρνητική διαφήμιση, είναι ίσως η καλύτερη διαφήμιση!
Σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι ν' απαντήσει σε όλα τα παραπάνω, που καταμαρτυρούνται στο Κ.Κ.Ε.
Το Κ.Κ.Ε., οργανωμένο κόμμα είναι, με υπερενενηντάχρονη εμπειρία και συντεταγμένα όργανα, που μπορούν ν' αναλύσουν και ν' απαντήσουν σε όλ' αυτά.
Σκοπός αυτού του άρθρου, είναι να ερμηνεύσει (στο μέτρο των δυνατοτήτων του συγγραφέα) αυτό το φαινόμενο.
Το φαινόμενο της μαζικής ενασχόλησης με το Κ.Κ.Ε., των έντυπων και ηλεκτρονικών Μ.Μ.Ε., της blogόσφαιρας και κάθε λογής αναλυτών ειδικών και μη.
Κατά την ταπεινή μου λοιπόν άποψη, δύο είναι τα βασικά στοιχεία, που πρέπει κανείς να προσέξει.
1. Το μετεκλογικό σκηνικό, όπου έχουμε ένα κόμμα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., στην κυβέρνηση με θριαμβευτική νίκη, έχοντας καλλιεργήσει μεγάλες προσδοκίες προεκλογικά κι ίσως ακόμα μεγαλύτερες μετεκλογικά, κάνοντας στοχευμένες, άριστες επικοινωνιακές κινήσεις και αλλαγές, απ' τις πρώτες κιόλας μέρες.
Κινήσεις όμως και αλλαγές, που είναι ανώδυνες για το "σύστημα" κι έρχονται απλά να εξορθολογίσουν μερικές επουσιώδεις στρεβλώσεις του και να κατευνάσουν την λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή, οι οποίες άλλωστε, έδωσαν και τα θριαμβευτικά ποσοστά.
2. Στον αντίποδα έχουμε ένα κόμμα, το Κ.Κ.Ε., που χάνει σε ποσοστά και ψήφους στις εκλογές και όχι μόνο δεν μπαίνει σε διαδικασία "ομφαλοσκόπησης", όπως φυσιολογικά περίμεναν όλοι, αλλά τουναντίον, ερμηνεύοντας τα αποτελέσματα (σωστά ή λάθος είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση), ρίχνει "στην πιάτσα" ένα σύνθημα: Καμμιά ανοχή!!!
Σ' αυτές τις δύο λέξεις βρίσκεται η λυδία λίθος του φαινομένου "ασχολούμαστε όλοι με το Κ.Κ.Ε."
Το σύνθημα αυτό, βρήκε γόνιμο έδαφος στους υποαπασχολούμενους και τους άνεργους της ναυπηγοεπισκευαστικής, στους λιμενεργάτες και σ' άλλους εργαζόμενους, φοιτητές, μαθητές κλπ., που ακόμα δεν τους έχουμε δει (αλλά θα τους δούμε νά' στε σίγουροι), να βγαίνουν στο μετεκλογικό σκηνικό.
Αυτές οι δύο λέξεις, έρχονται να χαλάσουν την "μόστρα" του "σοσιαλιστικού παραδείσου", που ξημέρωσε στην Ελλάδα και γι' αυτό είναι επικίνδυνες!
Γι' αυτό γίνεται και το Κ.Κ.Ε. επικίνδυνο!
Γι' αυτό έχουν "πέσει λυτοί και δεμένοι" πάνω στον "εσωτερικό εχθρό" αυτές τις μέρες!
Τα ερωτήματα που προβάλλουν αβίαστα, είναι κι αυτά δύο:
1. Μπορεί το Κ.Κ.Ε. να σηκώσει το ειδικό βάρος του συνθήματός του μόνο του;
2. Η υπόλοιπη αριστερά θα δείξει ανοχή ή θα συμπορευτεί με το σύνθημα;
Οι απαντήσεις που θα δωθούν σ' αυτά τα δύο ερωτήματα, θα καθορίσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό το μελλοντικό πολιτικό σκηνικό της χώρας μας.