Αφορμή για τη σημερινή μου παρέμβαση αποτελεί το χθεσινό σχόλιο της τοπικής καθημερινής εφημερίδας "Πολιτεία" , στο οποίο αναφέρονται τα εξής :
"Θυμάμαι, δεν ξέρω πριν πόσα χρόνια, τη στιγμή που ο τότε δήμαρχος Κατερίνης , Γιάννης Αμοιρίδης μαζί με τον τότε αντιδήμαρχο Πόλυ Σιδηρόπουλο, σπάζανε τις αλυσίδες του "Τσαλοπούλειου" λίγες μέρες μετά που είχε περιέλθει οριστικά στην κυριότητα του Δήμου.
Θυμάμαι, στα δωμάτιά του και
στο υπόγειο (αν δεν με γελά η μνήμη μου), στοίβες βιβλία και έγγραφα, σκορπισμένα παντού…..
Παλιά βιβλία, άγνωστης αξίας που βρίσκανε σ’ αυτά καταφύγιο κάθε λογής τρωκτικά……
Είχαμε σοκαριστεί όλοι από την εικόνα…. τόσα βιβλία πεταμένα…
Από τότε κανείς δεν έμαθε τι απέγιναν εκείνα τα βιβλία, αν υπάρχουν ακόμα ή αν φορτώθηκαν σε ένα φορτηγό και κατέληξαν σε κάποιον σκουπιδότοπο. Δεν θα μου φαινόταν παράξενο αν έχει συμβεί το δεύτερο".
Από την παραπάνω αναφορά αποδεικνύεται και φανερώνεται για πρώτη φορά στο κοινό της Πιερίας ότι στα υπόγεια υπήρχε πολύτιμο ιστορικό αρχείο και υλικό χρήσιμο γιατί αφορούσε το πολιτικό , ιστορικό και δικηγορικό αρχείο του πρώην βουλευτή κ. Δημητρίου Ι. Τσαλόπουλου, ο οποίος γεννήθηκε το 1871 στο Λιτόχωρο και πέθανε το 1962 στην Κατερίνη.
Ο παραπάνω βουλευτής ήταν ο σημαντικότερος πολιτικός του Νομού μας στην αρχή του εικοστού αιώνα και έζησε την μετάβαση από τον Οθωμανικό ζυγό μέχρι τη απελευθέρωση της Κατερίνης, την καταστροφή στην Μικρά Ασία , τον ερχομό των Ποντίων στην περιοχή μας, την μετάβαση της Κατερίνης από κοινότητα σε Δήμο , την Γερμανική κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο. Μέχρι εκείνο λοιπόν το χρονικό σημείο ήταν από τους πολιτικούς της περιοχής που για όλους τους παραπάνω λόγους είχαν στην κατοχή τους χρήσιμο ιστορικό αρχείο.
Επομένως είναι αυτονόητο και αποδεδειγμένο ότι κάθε έγγραφο ή βιβλίο του αείμνηστου βουλευτή κ. Τσαλόπουλο έχει τεράστια αξία. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και 47 χρόνια από τότε δηλαδή που πέθανε μέχρι και σήμερα όλες οι δημοτικές αρχές άφησαν τον τάφο του στο νεκροταφείο της Αγ. Αικατερίνης και μάλιστα μπροστά στην είσοδο της εκκλησίας.
Είναι λοιπόν εύλογο και μετά από το χθεσινό δημοσίευμα της Πολιτείας να απαντηθεί το ερώτημα ποιος έχει στα χέρια του το πολύτιμο αρχείο Τσαλόπουλο , διαφορετικά να μάθουμε ποιος το έκρινε ως άχρηστο υλικό και το πέταξε. Θα ήθελα δε στο σημείο αυτό να ζητήσω την παρέμβαση των ιστορικών του Νομού μας κ.κ. Γιώργου Ράπτη και του Γιάννη Καζταρίδη για να μας διαφωτίσουν για την υπόθεση αυτή.
Επίσης ένα θέμα που έχει τεθεί κατά την ημέρα των εγκαινίων είναι και το γεγονός ότι από κανέναν δεν έγινε ούτε μια αναφορά στο πρώην βουλευτή κ. Τσαλόπουλο , δεν υπήρχε ούτε καν μια μαρμάρινη πλάκα που να θυμίζει το πέρασμα αυτού του κορυφαίου πολιτικού του Νομού μας από το σημείο αυτό της πόλης μας. Ένα αρχοντικό στο οποίο συζητήθηκαν και διαδραματίστηκαν κορυφαία πολιτικά, κοινωνικά , ιστορικά και νομικά γεγονότα της εποχής εκείνης. Κάποιος από τους παρευρισκόμενους διερωτήθηκε μήπως ενοχλεί τους κρατούντες και το "σύστημα" της Κατερίνης το ότι ο βουλευτής ήταν από το Λιτόχωρο . Δεν είναι τυχαίο μάλιστα είπε ότι γίνεται προσπάθεια να σβήσουν και το όνομα του Τσαλόπουλου. Άραγε τους ενοχλεί η λέξη Λιτόχωρο ή δεν ξέρουν ή αυτοί είναι ;
Όλα τα πιο πάνω δεν αναιρούν την αξιέπαινη προσπάθεια των δημοτικών αρχών από την εποχή Καμπερίδη για την αγορά και αξιοποίηση του αρχοντικού Τσαλόπουλου ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αγοράστηκε 300.000 ευρώ και δόθηκαν 1.500.000 ευρώ για την αναπαλαίωσή του. Επίσης τα πιο πάνω δεν αναιρούν την πολύ καλή δουλειά που έγινε από τον κατασκευαστή, αυτό όμως παραμένει ένα άδειο κουφάρι χωρίς "όνομα" .
Κλείνοντας, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι οι ευθύνες δεν αφορούν τη σημερινή διοίκηση , αλλά αφορούν όλους μας και είναι διαχρονικές, καλώ δε τους Λιτοχωρίτες Νίκο Κάκκαλο, Νίκο Κουκουτάτσιο, Αθανάσιο Κατσαμάκα, Γιώργο Παπαθανασίου, Νίκο Παπανικολάου και όλους όσους είχαν ή έχουν σχέση με τα κοινά να παρέμβουν για το θέμα αυτό γιατί η " λήθη μας αφορά όλους".
Απόστολος Λέινας
