think politics 
Δεν θα είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που μία Κυβέρνηση εκλέγεται με διαφορετικό πρόγραμμα από αυτό που υλοποιεί στη συνέχεια. Ούτε και κανένας περίμενε πραγματικά ότι θα γίνει κάτι τέτοιο. Απλά στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο ΔΕΝ υπάρχουν οι αντοχές των πολιτών για κάτι παραπάνω. Δεν γίνεται, για ακόμα μία φορά «τη νύφη» να πληρώνουν οι πολίτες. Είναι το ανάλογο με αυτό που λέει το ΚΚΕ για τους επιχειρηματίες: «Δεν γίνεται τόσα χρόνια που βγάζατε μόνο κέρδη, να γίνεστε πλουσιότεροι, και τώρα που υπάρχουν ζημίες, αυτές να πληρώνονται μόνο από τους εργαζόμενους». Δεν γίνεται λοιπόν ο πολίτης να πληρώνει για πράγματα, για τα οποία η ευθύνη του περιορίζεται στο ότι πίστεψε στα ψέμματα που του έλεγαν και μέχρι εκεί. Γιατί, όταν αποφάσισαν να πουν στον πολίτη την αλήθεια, τότε καταψηφίστηκαν, «μαυρίστηκαν» με την πιο μεγάλη διαφορά στη νεοελληνική ιστορία, για να έρθουν… «οι άλλοι». Οι «άλλοι» που εκλέχτηκαν με σύνθημα το «λεφτά υπάρχουν», με σύνθημα «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Ε, λοιπόν, αλλάξαμε. Γιατί συνεχίζουμε να βουλιάζουμε; Τί σόϊ εγκέφαλος είναι αυτός που λέει: «σφίξε και άλλο το ζωνάρι, δώσε και άλλο χρήμα», όταν απλούστατα από εκεί που πάει να τα ζητήσει, από τους τυπικούς καθημερινούς πολίτες, δεν υπάρχει πλέον καμία δυνατότητα; Τί σόϊ εγκέφαλος είναι αυτός, ο οποίος επμένει στην πώληση – μέσω Χρηματιστηρίου πάντα – δημοσίων επιχειρήσεων ως λύση; Έτσι δεν χάνεται η «εθνική κυριαρχία», για την οποία μίλησε (και μας ανησύχησε) ο Γ.Παπανδρέου; Τί σόϊ εγκέφαλος είναι αυτός που επιμένει να παίζει με τις αντοχές, ανοχές και νοημοσύνη των πολιτών επιμένοντας στον ανούσιο δρόμο της αύξησης της φορολογίας, της κατάργησης φοροαπαλλαγών και της θέσπισης νέων και πιο ευρηματικών φόρων; Πού πήγαν εκείνες οι ρυθμίσεις, που προεκλογικά τουλάχιστον είχε ειπωθεί ότι θα βοηθούσαν στην ανάπτυξη, έστω ακόμα και στην ομιχλώδη και ασαφώς διατυπωμένη «πράσινη ανάπτυξη»;
