Γιατί οι εγκληματικές κακοτεχνίες μένουν ατιμώρητες μετά την απομάκρυνση (του εργολάβου) από το Ταμείο?
Αγριά Βόλου. Μια όμορφη παραλιακή (και τουριστική) κωμόπολη στην βάση ενός ορεινού όγκου. Λογικό κι αναμενόμενο είναι, όταν οι τέως χείμαρροι που κατέληγαν στην θάλασσα έγιναν οικόπεδα και δρόμοι, με κάποιο τρόπο τα νερά που κατεβαίνουν, πρέπει διοχετευτούν. Δείτε τις εικόνες που πρόβαλλε η τηλεόραση (μην δίνετε σημασία στα ονόματα, κλασσικά είναι λάθος), κι ας δούμε μαζί , γιατί οι τεχνο- ειδήμονες που πήραν από την Ιταλία τα διπλώματα δι' αλληλογραφίας, δεν μπορούν να αντιληφθούν, ότι τα "υγρά" (της βροχής) είναι ρευστά! Μπουνάτσα πριν την καταιγίδα!
Αυτή η γαλήνια εικόνα του ψαρά που ετοιμάζει τα δίχτυα του, δεν μπορεί να απαλύνει το πόνο και την οργή των καταστηματαρχών, που είδαν τις επιχειρήσεις να καταστρέφονται στην άλλη πλευρά της παραλία της "Αγριάς". Είναι μια μικρή κωμόπολη που ... πλημμύρισε από τα νερά της βροχής, παρ ότι τα σπίτια απέχουν μερικά μέτρα από την θάλασσα. Είναι δυνατόν, θα σκεφτείτε, Κι όμως οι τεχνολόγοι του Κ(Β)ώλου το κατάφεραν, φράζονταν την ...θάλασσα. Δείτε την συνέχεια...
Οταν μελετητές-αρχι-μηχανο-τέκτονες γεφυρών της Μαγνησίας θέλουν κρέμασμα!
Όταν κι η κουτσή Μαρία που είναι καθαρίστρια στο Τεχνικό Επιμελητήριο, ξέρει γιατί το ποτάμι ξεχειλίζει μόνο σ΄αυτή την συγκεκριμένη γέφυρα, τι να πει ο Σκοπελίτης(για τους επιστήμονες του Β(Κ)ώλου?
Η διατομή του ανοίγματος κάτω από την γέφυρα μειώθηκε στο 1/3 του αρχικού, γιατί έτσι βόλευε τους πονηρούς , που τοποθέτησαν αυτούς τους αγωγούς. Κι ενώ κάθε φορά που βρέχει "ακραίως" ξοδεύονται δισεκατομμύρια, η λύση είναι να βάζουν "προσωρινά" τσουβάλια με άμμο, και μια μπουλντόζα να ξαφρίζει τα σκουπίδια που εγκλωβίζονται και "μπουκώνουν" την γέφυρα. Αποτέλεσμα, η πόλη του Βόλου να γίνεται κάθε φορά λίμνη. Ε, και? Κάποιοι θα οικονομήσουν, κάποιοι θα πνιγούν (και όχι μόνον οικονομικά)!
Οι φονικές πλημμύρες χτυπούν ξανά και ξανά στα ίδια ακριβώς σημεία!
Δηλαδή είναι προβλέψιμες. Μόνο το μέγεθος της ηλιθιότητας & ανικανότητας των υπευθύνων είναι απρόβλεπτο. Αλλά... πάντα αυξανόμενο. Τρία χρόνια πριν (κλικ info) 2 Οκτωβρίου 2006. Στο σημείο(φωτό) όπου η σιδηροδρομική γραμμή διασχίζει το φουσκωμένο ποταμάκι του Κραυσίδωνα, τα νερά ξεχειλίζουν και πνίγουν την πόλη με απίστευτες καταστροφές στις περιουσίες, διακοπής την σιδηροδρομικής σύνδεσης, κ.λ.π.
10 Δεκεμβρίου 2009 η ιστορία σχεδόν επαναλαμβάνεται. Η μόνη διαφορά ήταν ότι αυτή την φορά υπήρχε μπουλντόζα στην γέφυρα. Για πιο λόγο? Δείτε την συνέχεια...
Απαντήσεις στο ερώτημα: Γιατί πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό (βρόχινο)!
Συνήθως δεν πρόκειται για "ΑΚΡΑΙΑ καιρικά φαινόμενα", όπως πολύ βολικά τα βαφτίζουν οι δημοσιογράφοι και οι (χορηγοί τους) έχοντες λερωμένη την φωλιά τους. Απλώς πρόκειται για Ακραία : Αδιαφορία Ανικανότητα Ανεπάρκεια. Και δεν το λέω απλώς για να εκτονώσω την οργή μου, γι αυτούς του άθλιους που εμπιστευόμαστε (με το αζημίωτο) την ασφάλεια μας, αλλά και το αποδεικνύω με "φωτογραφικά ντοκουμέντα". Παρατηρήστε λοιπόν τις επόμενες φωτογραφίες (κάνοντας πάντα κλικ για μεγένθυση), και πάω στοίχημα (ότι θέλετε), στο τέλος θα συμφωνήσετε μαζί μου, ότι τους υπεύθυνους δεν πρέπει απλώς να του λέμε κατεργάρηδες, αλλά να τους στείλουν (ποιοι? Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαρέτω") στα κατέργα, για εγκληματικές πράξεις (η Δημόσια έργα)!!! 
