Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΠΟΛΟΓΕΙΣΤΕ. ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ. ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΩΣ ΟΦΕΙΛΑΤΕ...

«ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ 50 ΗΜΕΡΩΝ ΔΕΝ ΑΠΟΛΟΓΕΙΤΑΙ»

Αυτό τουλάχιστον φέρεται να ισχυρίζεται ο πολιτικά αυθάδης πρωθυπουργός αυτής της χώρας.

Αλλά αν ένας πρωθυπουργός θεωρεί ότι δικαιούται να αυθαδιάζει και να περιφρονεί μ αυτό το θρασύτατο τρόπο τους ψηφοφόρους του, τη χώρα που κυβερνά και το λαό της, εμείς οφείλουμε, επιστρατεύοντας κάθε απόθεμα ψυχραιμίας που διαθέτουμε, να του θυμίζουμε πως μια κυβέρνηση πενήντα ημερών, δεν έχει κανένα λόγο να αισθάνεται υπερήφανη για την πρώτη ης περπατησιά στο τιμόνι αυτής της χώρας.



του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

1. Δε συνιστά λόγο υπερηφάνειας για μια κυβέρνηση 50 ημερών το γεγονός ότι η πρώτη της προτεραιότητα ήταν η αποκαθήλωση των εθνικών συμβόλων από τη δομή της εξουσίας και τον τρόπο που την ασκεί. Τα υπουργεία Βόρειας Ελλάδας και Αιγαίου που έσπευσε να καταργήσει, δε συνιστούν μια απλή περιφραστική περιγραφή τεχνοκρατικών υπηρεσιών, αλλά μετουσιώνουν πλευρές σημαντικές και κρίσιμες της εθνικής μας υπόστασης. Όφειλαν - ακόμη και ως δεικτικές ονοματοδοσίες - να καταδεικνύουν και να υπενθυμίζουν πως εδώ υφίσταται ένας αποφασισμένος Ελληνισμός, πρόθυμος να τιμά και να δικαιώνει τις γωνίες - σύμβολα του τόπου του, αταλάντευτα, απαζάρευτα, αδιαπραγμάτευτα, χωρίς εκπτώσεις, συμβιβασμούς και απρόθυμος να δεχτεί ούτε σταγόνα νερό στο κρασί του. Για την αυθαίρετη κατάργησή τους που απετέλεσε την πρώτη προτεραιότητα της κυβερνητικής παρεούλας, ο Ελληνικός λαός δεν αισθάνεται καθόλου υπερήφανος και δε δικαιούσαι να αισθάνεσαι ούτε εσύ γι αυτή την κατάντια πρωθυπουργέ της χώρας.


2. Δε συνιστά λόγο υπερηφάνειας για μια κυβέρνηση 50 ημερών η αδίστακτη και απροκάλυπτη επιδρομή στους θεσμούς με πρόσχημα το ψευδεπίγραφο επιχείρημα της δήθεν φροντίδας σας για την ουσιαστική αναβάθμισή τους. Δεν αναβαθμίσατε κανέναν θεσμό όταν στοχοποιήσατε προσωπικά εσείς κύριε πρωθυπουργέ την ΕΛ.ΑΣ αθωώνοντας την ισλαμική μαφία των δολοφόνων του Πακιστανού βιαστή, βιάζοντας ουσιαστικά την ίδια τη δικαιοσύνη και τις θεσμοθετημένες ιατροδικαστικές υπηρεσίες της χώρας. Αυτή η «αναβάθμιση» ντοπάρισε, αποθράσυνε και ενδεχομένως οδήγησε στη δολοφονική επιδρομή αυτοκτονίας στο ΑΤ της Αγίας Παρασκευής.
Ούτε γι αυτό δεν νοιώθετε την ανάγκη να απολογηθείτε???

3. Δε συνιστά λόγο υπερηφάνειας κύριε πρωθυπουργέ να ανέχεστε τον ασπόνδυλο υπουργό σας να ζητά κατ επανάληψη συγνώμη από τα «αφεντικά» των Εξαρχείων και να στέλνει στο πυρ το εξώτερον γι ακόμη μια φορά την ΕΛ.ΑΣ επειδή απλά δεν είχε την τιμή να γνωρίζει προσωπικά τον κύριο Παπαχρήστο. Ο ρόλος του πολιτικού προϊστάμενου της ΕΛ.ΑΣ δεν είναι να λειτουργεί ως φιλιππινέζα απέναντι στους κάθε λογής αυτόκλητους ερμηνευτές της δημοκρατίας των τσαμπουκάδων, αλλά να εξασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία των εντεταλμένων για τη δημόσια τάξη, και να επιτρέπει στην ανεμπόδιστη δικαιοσύνη να κρίνει αν κι εφ όσον παραστεί ανάγκη την αποτελεσματικότητα του έργου τους. Συγνώμη οι κάθε λογής ασπόνδυλοι οφείλουν να ζητούν από τον Έλληνα πολίτη που με την ιδιότυπη ασυλία που προσέφεραν στους άνομους, του αφαίρεσαν το αίσθημα της γαλήνης και της ασφάλειας στην καθημερινή του ζωή.

4. Δε συνιστά λόγο υπερηφάνειας κύριε πρωθυπουργέ όταν αποκρύπτετε επιμελώς από τον Ελληνικό λαό το περιεχόμενο των συναντήσεών σας στις Πρέσπες με το φασίστα Γκρούεφσκι, ή το περιεχόμενο των κατ ιδίαν συναντήσεών σας με τα «συνεταιράκια» μας στην Κωνσταντινούπολη στο παρθενικό σας ταξίδι. Πολύ δε περισσότερο όταν έρχονται και οι δύο μετά θρασύτατα και σας παραδίδουν στον Ελληνικό λαό ο ένας με την επιστολή της οποίας το περιεχόμενο δεν δημοσιοποιήσατε, και ο άλλος αποκαλύπτοντας πως στις Πρέσπες, και για όνομα συζητήσατε. και για Μακεδονισμό συζητήσατε. και μόνο για το πώς πετούν τα πουλάκια στους βιότοπους της Μακεδονίας δεν συζητήσατε. Ό ηγέτης που φοβάται το λαό του κύριε πρωθυπουργέ, δύσκολα θα βρει έστω και έναν λόγο που να τον κάνει να αισθάνεται υπερήφανος για τα πρώτα του βήματα.

5. Δε συνιστά λόγο υπερηφάνειας κύριε πρωθυπουργέ η αποεθνικοποίηση της Ελληνικής παιδείας και η τοποθέτηση του ανθελληνικού εκτρώματος που ακούει στο όνομα Δραγώνα στο «δια βίου μάθησης», με την εντολή να μεγαλουργήσει ανθελληνικά με την υποστήριξη του «πρωτοκορίτσαρου» της BILDERBERG.

6. Δε συνιστά λόγο υπερηφάνειας κύριε πρωθυπουργέ η αδίστακτη επιδρομή που εξαπέλυσε η «νεοσύστατη παρεούλα» σε βάρος του Ελληνικού λαού, αξιοποιώντας ένα συνδυασμένο κοκτέιλ επικοινωνιακής παραπληροφόρησης και φοροεισπρακτικής επιδρομής. Δε συνιστά λόγο υπερηφάνειας η κατευθυνόμενη υποβάθμιση - απαξίωση του οικονομικού στάτους της χώρας, που οδήγησε σε υπερκέρδη 8% περίπου σε 24 ώρες από τους αδίστακτούς κερδοσκόπους στο ελληνικό χρηματιστήριο. Λόγο εισαγγελικής παρέμβασης συνιστούν αυτοί οι προκλητικοί και άτσαλοι χειρισμοί. και οσονούπω θα έρθει - πρέπει να έρθει - και η ώρα και του εισαγγελέα.

7. Δε συνιστά λόγο υπερηφάνειας κύριε πρωθυπουργέ η δυσπραγία (ή και ανικανότητα) πενήντα μέρες μετά τις εκλογές, για τις αρμοδιότητες των υπευθύνων και των πολιτικών προϊσταμένων, προκειμένου να λειτουργήσει εύρυθμα το παπόρι που αναλάβατε ως τιμονιέρης. Οι εκλογές που σας ανέδειξαν πρωθυπουργό έγιναν εντός της Ελληνικής επικράτειας, πρωθυπουργός των ιθαγενών αυτής της χώρας έχετε εκλεγεί, και είναι ανεπίτρεπτο δυο μήνες μετά από αυτή την αποφράδα ημέρα, τα μοναδικά πράγματα για τα οποία έχετε να επιδείξετε έργο να είναι η ανελέητη φορολογική επιδρομή σε βάρος των πάντων, και η προκλητική στήριξη των λαθρομεταναστών εισβολέων, αδιαφορώντας πλήρως για τη γνώμη που έχει επί του θέματος, ο πολίτης αυτής της χώρας.

Απολογείστε λοιπόν κύριε πρωθυπουργέ. Μόνο που επιλέξατε λάθος "εικόνισμα" για να βγάλετε τα σώψυχά σας για τα καθημερινά πεπραγμένα σας. Αντί ν απολογείστε σ αυτό το λαό που σας εξέλεξε, επιλέξατε απέναντί του την τακτική της περιφρόνησης και του αδίστακτου τσαμπουκά.

Απολογείστε κύριε πρωθυπουργέ.

Απολογείστε στον Αλμούνια. Σ αυτόν τον εγωπαθή υπαλληλίσκο που αυθαίρετα αναγορεύσατε σε αφεντικό και τιμητή των πάντων, τη στιγμή που όλοι οι υπόλοιποι απλά τον αγνοούν.

Απολογείστε στη Νέα Τάξη και τους ανθελληνικούς σχεδιασμούς της, παραδίδοντας τη χώρα με τις επιλογές και τις προτεραιότητές σας, βορά στα πλέον επικίνδυνα και εφιαλτικά της σχέδια.