Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Δίκη Στέλλας Πρωτονοτάριου

Για όσους δεν θυμούνται την περίπτωση πρόκειται για τη δασκάλα-διευθύντρια του 132ου Δημοτικού Σχολείου Γκράβας, η οποία παραβιάζοντας το Σύνταγμα και τους Νόμους στο σχολείο που διηύθυνε, εφάρμοσε κατά το δοκούν "πολυπολιτισμικά πειράματα", όπως -μεταξύ άλλων πολλών- την αντικατάσταση της πρωινής προσευχής με ποίημα του Ρίτσου, την "αναδιαμόρφωση" των εθνικών εορτών και τη διδασκαλία Αλβανικών αλλά και Αλβανικής ιστορίας (!!!) σε μαθητές του σχολείου και μάλιστα χρησιμοποιώντας τα Αλβανικά βιβλία ιστορίας (!!!) που βρέθηκαν -άγνωστο πως- στο σχολείο. Για τους παραπάνω λόγους δικάζεται στις 22 Ιανουαρίου 2010, στο Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας.

Εάν επιχειρούσαμε να απαριθμήσουμε τα "πειράματα", αλλά και τις παραβάσεις νόμων και διατάξεων θα χρειαζόμασταν πολλές ηλεκτρονικές σελίδες. Θυμηθείτε την περίπτωση από μια ενδεικτική δημοσίευση του Greek alert και της εφημερίδας "ΠΑΡΟΝ", όπου αναφέρονται περισσότερες λεπτομέρειες.

Εμείς θα θέλαμε να σταθούμε στις ανακοινώσεις και τα ψηφίσματα συμπαράστασης διαφόρων συλλόγων εκπαιδευτικών προς τη δασκάλα, όπως αυτά συνολικά δημοσιεύτηκαν στην ηλεκτρονική εκπαιδευτική πύλη Άλφα-Βήτα. Εκεί θα διαβάσετε εκπληκτικά πράγματα, τα περισσότερα παράλογα κατά την άποψή μας.

Όμως, το μεγάλο ερώτημα, κύριοι συνάδελφοι, που προκύπτει από αυτήν την υπόθεση είναι το εξής:

ΜΠΟΡΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ, ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ, ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ "ΠΙΣΤΕΥΩ" ΝΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ;

Υπο-ερωτήματα πολλά: Το Υπουργείο Παιδείας και ο Υπουργός (άρα κατ' επέκταση ο λαός που τον-την ψηφίζει) δεν είναι οι μόνοι υπεύθυνοι καθορισμού των παραπάνω; Η δημοκρατία μας αυτό δεν ορίζει; Εάν με την ίδια λογική περί ελευθερίας κάποιος άλλος εκπαιδευτικός, διαφωνώντας με το Υπουργείο, αποφασίσει να κάνει το μάθημά του με εντελώς διαφορετικό (φανταστείτε ό,τι θέλετε εδώ) τρόπο είναι επίσης ελεύθερος;

Εμείς οι υπόλοιποι που διαφωνούμε με αυτή τη λογική αυθαιρεσίας στο σχολικό περιβάλλον πως να εκφραστούμε; Ποιος θα μας συμπαρασταθεί;

Νομίζω ότι πρέπει να ξαναθυμηθούμε -ταιριάζει άλλωστε απόλυτα- τη ρήση του Ισοκράτηπερί αυτοκαταστροφής της Δημοκρατίας μας από τη θεώρηση της παρανομίας ως ελευθερία...