"Έπρεπε να γίνω 23 ετών για να καθίσω στην καρέκλα του πατέρα μου"

"Έπρεπε να γίνω 23 ετών για να καθίσω στην καρέκλα του πατέρα μου"

ΕΔΙΝΑ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΑΡ 100.000 ΔΡΧ.

"Για να καθίσω στην καρέκλα του πατέρα μου έπρεπε να περάσουν 13 χρόνια, δεν καθόμασταν ποτέ στην θέση του. Ήταν η καρέκλα του πατέρα, όταν ήμασταν μικροί", λέει ο Μιχάλης Ιατρόπουλος, ένας ηθοποιός που μοιάζει να έχει βγει από τις ασπρόμαυρες ταινίες. Σε μικρή ηλικία παντρεύτηκε μια ευκατάστατη γυναίκα και έκανε τρία παιδιά, "Ζούσα μια ζωή σαν παραμύθι με πολυτελή σκάφη, αυτοκίνητα και έδινα 100.000 μπουρμπουάρ στο βενζινάδικο. Να ζήσουν κι άλλοι. Κάποτε όμως το παραθύμι τελείωσε...


όταν χώρισα. Ήρθα στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη και δεν είχα να φάω". Έγινε ηθοποιός κατόπιν προτροπής του Κων/νου Καζάκου. Όταν έπαιζε στους Ψίθυρους Καρδιάς ντρεπόταν γιατί, "Μου φιλούσαν τα χέρια άνθρωποι στο δρόμο. Γιατί τι είχα κάνει;" Κλαίει όπως κάθε γνήσιο αρσενικό και είναι φίλος με τα παιδιά του.