Ο ¨ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ¨ στην Ελλάδα

πρώτη ανάγκη ;

ή άκαιρη μεταρρύθμιση ;

γράφει ο Αγγελος Αγγελίδης

( Δημοτικός Σύμβουλος Αιγινίου 1999-2007)

Ταπεινά θέλω να αναφερθώ σε ένα θέμα που βρίσκεται σχεδόν προ των Ελληνικών πυλών. Η υπόθεση εφαρμογής του Σχεδίου ¨ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ¨ που μας έρχεται σαν εισαγόμενο ¨μοντέλο¨ ή σαν ¨φρούτο¨ άγνωστης καλλιέργειας και άγνωστης κατανάλωσης, δεν μπορώ να φαντασθώ και να καταλάβω κατά πόσο θα είναι χρηστικό και χρήσιμο για την χώρα μας. Οι καινοτομίες είναι πάντα πρωτοπορία, είναι επανάσταση, είναι πηγή ελπίδας για βελτίωση και πρόοδο. Κάθε φορά είναι το ζητούμενο όλων των πολιτικών αλλαγών και ο πόθος κι ο κρυφός καϋμός των λαών.

Νομίζω όμως ότι οι προϋποθέσεις είναι αυτές που θα εξασφαλίσουν την επιτυχία της μεγάλης αλλαγής, θα δώσουν το πράσινο φως για θετικά αποτελέσματα στις επικείμενες καινοτομίες. Πολλά τα παραδείγματα στον χώρο της Παιδείας, στην Φορολογική Τεχνική και Πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων, στον χώρο του Αθλητισμού, στον τομέα της Δημόσιας Υγείας κλπ.

¨Μια καινοτομία πετυχαίνει, όταν ακολουθείται από μια νέα¨, υποστηρίζουν συχνά–πυκνά οι ειδικοί. Ετσι πριν στεγνώσουν τα μελάνια των Νομοσχεδίων, των Νόμων και των Ρυθμιστικών Διατάξεων σε ένα θέμα και πριν ακόμη εφαρμοστούν στην ολότητά τους, ακούγονται οι τάσεις για διορθωτικές κινήσεις. Και η συνέχεια γνωστή. Τροποποιήσεις, αλλαγές, πάγωμα εφαρμογής, αναστολή, ακύρωση. Βέβαια το πρόβλημα αυτό δεν θα υπήρχε, ούτε θα το σκεφτόμασταν, ούτε θα μας έκαιγε, ούτε θα το συζητούσαμε. Συμβαίνει όμως δυστυχώς πίσω από όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις και αλλαγές να χάνονται πολλά χρήματα από το Δημόσιο Προϋπολογισμό και τα Κρατικά Ταμεία. Κατασπαταλείται πολύτιμο κεφάλαιο που είναι η κύρια δύναμη και προϋπόθεση για κάθε δράση. Και σήμερα δυστυχώς αυτό το σημείο δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς λόγω της αναγνωρισμένης από όλους άσχημης οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα μας. Ισως να είναι αυτός και ο κυριότερος λόγος, ακριβώς δηλαδή σ΄ αυτή τη συγκυρία να είμαστε προσεκτικοί και επιφυλακτικοί έως αρνητικοί σε οποιονδήποτε περαιτέρω πειραματισμό. Πειραματισμό που άπτεται των δημοσίων οικονομικών. ¨Ενα λάθος ακόμη και θα είναι το μοιραίο¨. Η κατάρρευση της οικονομίας προ των πυλών. Οι ανάγκες για τη χώρα μας μεγάλες, την ώρα που αναμφίβολα γίνονται αντιληπτοί οι τόσοι άλλοι τριγύρω μας κίνδυνοι.

Καινοτομία θεωρήθηκε το Σχέδιο ¨ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ-1¨ το 1997-1998. Εφαρμόσθηκε γρήγορα-γρήγορα και επηρέασε σημαντικά την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν νομίζω όμως να έγινε ποτέ μια σωστή αξιολόγηση της εφαρμογής του ¨ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ-1¨ βασισμένη σε επιστημονική μέθοδο, για να βγουν έγκυρα και πιστευτά και αξιοποιήσιμα αποτελέσματα. Υπήρχαν αντιδράσεις αλλά αγνοήθηκαν. Εγινε σχεδιασμός. Προχώρησε η εφαρμογή. Ποιο είναι όμως το ζητούμενο; Πέτυχε ή Απέτυχε εκείνη η άρδην επιβεβλημένη Μεταρρύθμιση; Κι εδώ το απλό μυαλό του μέσου Ελληνα, που ναι μεν σκέπτεται απλά, αλλά φορολογείται άγρια, θα ρωτήσει:

§ Αν πέτυχε το Σχέδιο ¨ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ-1¨ γιατί σήμερα οδεύουμε και μάλι-στα ταχέως και επιμόνως προς ριζική και πλήρη αλλαγή του;

§ Αν Απέτυχε, γιατί να συνεχίσουμε στην ολοκλήρωση της αποτυχημένης μεταρρύθμισης με πιο επικίνδυνο πείραμα του Σχεδίου ¨ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ¨;

Βέβαια δεν συνηθίζω μόνο να γενικολογώ και να αναφέρομαι αόριστα. Τα γνωστά και τα χιλιοειπωμένα κουράζουν και υποτιμούν το θέμα στο οποίο αναφερόμαστε. Η έκφραση της προσωπικής άποψης και της ταυτοτικής γνώμης νομίζω είναι στα θετικά του χαρακτήρα των ανθρώπων και των προσώπων δημοσίων ή μη.

Χρόνια τώρα διαφαίνεται στη γλυκιά μας Πατρίδα ότι δεν έχουμε έλλειψη Νόμων και Κανόνων. Νόμους και Κανόνες έχουμε. Σεβασμό στους Νόμους και στους Κανόνες δεν έχουμε. Το χειρότερο δε ακόμη, ότι δεν έχουμε εφαρμογή των Νόμων και των Κανόνων.

Σαφώς και δεν βρισκόμαστε σε άσχημες Γεωπολιτικές και Κλιματολογικές Συνθήκες για σωστή και αποδοτική καλλιέργεια των αγροτικών μας εκτάσεων. Είμαστε όμως άσχημα επηρεασμένοι από την ιδέα της άκρατης μηχανο-καλλιέργειας, της υπερβολικής χρήσης φυτοφαρμάκων και της καταχρηστικής αντίληψης της ελαχιστοποίησης του προσωπικού μας ιδρώτα.

Είμαστε λάτρεις των Αρχαίων ημών Ελληνικών Αντιλήψεων περί Ισότητας και Δικαιοσύνης, περί Αξιοποίησης των Ικανοτήτων και Αξιοκρατίας σε κάθε τομέα. Κανείς δεν αμφιβάλλει όμως ότι εκείνη η σπουδαία και πρωτοποριακή Μεταρ-ρύθμιση του ΑΣΕΠ έγινε λάστιχο στα χέρια των επιτήδειων, πάντοτε κάτω από τις δικές μας παρεμβάσεις και πιέσεις.

Η απεραντοσύνη της Ελληνικής χώρας, με το υπέροχο γεωγραφικό ανάγλυφο, μας φύλαγε σαν θείο δώρο την τύχη και μας έδινε απλόχερα την δυνατότητα να ζούμε σε πόλεις και χωριά φανταστικού σχεδιασμού και παραμυθένιας ομορ-φιάς. Ποιος μπορεί να αμφιβάλλει όμως, για το ότι εμείς οι ίδιοι νύχτα και μέρα πιέζαμε και παρακαλούσαμε ή ¨λαδώναμε¨ και συνεργούσαμε σε μαύρες διαπλοκές. Να περιοριστούν τα οικιστικά σύνορα του Σχεδίου πόλης για να πάρουν αξία τα οικόπεδά μας ή εκείνων των ορισμένων, των εχόντων ή των διοικητικά κρατούντων.

Σε καμιά περίπτωση δεν ευθύνεται ο λαός που οι φόροι του μετατράπηκαν (πριν ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ εποχή) σε εγκαταλλειμένες τσιμεντοκολόνες με κατεστραμ-μένους πλέον τουβλότοιχους και ένα εγκαταλλειμένο κουφάρι εδώ και χρόνια. Και όμως οι σχολικές αίθουσες είναι είδος πολυτελείας σήμερα στην Πιερία.

Δεν έφταιξε η επιθυμία και πρωτοβουλία των αγροτών και των τοπικών Συνεταιρισμών στο θέμα του απαραίτητου Αναδασμού της αγροτικής γης. Ηταν λάθος όμως η εκκίνηση του εγχειρήματος την στιγμή που δεν υπήρχαν διασφαλισμένα όλα τα απαραίτητα κονδύλια ώστε να ολοκληρωθεί το αναπτυξιακό και σπουδαίο κατά τα άλλα έργο. Εγιναν μόνο οι σχετικές μελέτες, πληρώθηκαν τα σχετικά μελετητικά γραφεία και η υπόθεση έμεινε στα χαρτιά και στα σχέδια μέσα στα κλειδωμένα ντουλάπια των γραφείων επ΄ αόριστον (μετά ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ εποχή).

Δεν έφταιξε η Διοικητική Μεταρρύθμιση στην αποτυχία εκμετάλλευσης των προσφερόμενων οικονομικών ευκαιριών της Συνθήκης RAMSAR (πριν και μετά ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ εποχή).

Δεν έφταιξε η Διοικητική Μεταρρύθμιση για την αποτυχία εκμετάλλευσης των οικονομικών ευκαιριών και Συγκοινωνιακών διευκολύνσεων για την περιοχή, λόγω του νέου Σιδηροδρομικού Σταθμού που υπολειτουργεί και κατ΄ ουσία είναι αδρανής(πριν και μετά ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ εποχή).

Δεν χρειάζεται να αναφερθούν περισσότερα παραδείγματα. Αυτά χιλιοσυζη-τιούνται καθημερινά ανάμεσά μας και είναι δυστυχώς κοινά μυστικά σε όλους. Επίσης είναι και πάλι δυστυχώς, οι σύγχρονες πληγές της Ελληνικής πραγμα-τικότητας. Μας θλίβουν και μας πονούν σαν άρρωστη νοοτροπία, που εξελίχ-θηκε σε τρόπο ζωής του σύγχρονου Ελληνα.

Η εφαρμογή του Σχεδίου ¨ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ¨ πραγματικά και σε λεπτομερή ανάλυση, είχε και θετικές και αρνητικές επιπτώσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση:

* εκσυγχρονισμός της υλικοτεχνικής υποδομής

* επιμόρφωση του παλαιού διοικητικού προσωπικού

* στελέχωση με νέους ειδικούς επιστήμονες

* αναβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών στο πολίτη

* ολοκληρωτική αντιμετώπιση των προβλημάτων

* ολοκληρωμένος Σχεδιασμός-Προγραμματισμός των μεγάλων περιοχών

* αποτελεσματικότερη Διαχείριση των πόρων

* μείωση του κόστους λειτουργίας των υπηρεσιών

* ταχύτερη διακίνηση των πληροφοριών

* ταχύτερη λήψη Αποφάσεων των μεγάλων περιοχών

* ποιοτικότερες προσφερόμενες υπηρεσίες στον πολίτη.

· υποχρεωτική και ανελεύθερη επιβολή εφαρμογής του Σχεδίου

· προσπάθεια Κομματικού Ολοκληρωτισμού και Ελέγχου

· αποδυνάμωση Δημοτικών Συμβουλίων με την Γυναικεία ποσόστωση

· αύξηση Αρμοδιοτήτων χωρίς αυτόματη εξασφάλιση Χρηματοδότησης

· δημιουργία Δημοσιοϋπαλληλικής Νοοτροπίας των αιρετών αρχόντων.

Τι άλλαξε και τι βελτιώθηκε άραγε στην Ελληνική Επικράτεια, ώστε αφού είναι πρώτα εύκολο να γίνεται και τόσο αναγκαίο, για να επιβληθεί το ταχύτερο δυνατό μια δεύτερη και μάλιστα πιο έντονη Διοικητική Μεταρρύθμιση με το Σχέδιο ¨ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ¨ ;

Είναι βέβαιο ότι ; ; ; ;

· δεν θα μειωθεί η ανάγκη κοινωνικότητας στους αιρετούς

· δεν θα ενδυναμωθεί η Δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία στους αιρετούς

· δεν θα κερδίζουν τις προτεραιότητες μόνο οι μεγάλες περιοχές

· δεν θα οδηγούνται σε μαρασμό οι μικρότερες περιοχές

· δεν θα χαθεί ο Εθνικός Χαρακτήρας των Αναπτυξιακών Σχεδιασμών

· δεν θα έχουμε ένα Γενικευμένο-Ολοκληρωτικό Κομματικό Ελεγχο

· δεν θα έχουμε Ανισορροπία Αρμοδιοτήτων και Χρηματοδότησης

· δεν θα έχουμε Υποβάθμιση Συμβουλίων λόγω Συμμετοχικής Ποσόστωσης

· δεν θα έχουμε αμφιλεγόμενης Αξίας και Δυνατότητας Αιρετών

· δεν θα έχουμε Πανίσχυρους, Ανεξέλεγκτους Αρχοντες και Ατιμωρησία

· δεν θα έχουμε Αποπροσανατολισμό από τους βασικούς Στόχους της Τ.Α

· δεν θα έχουμε πλήρη Ελεγχο με Οργανωμένη Χειραγώγηση των Κοινωνιών

· δεν θα έχουμε τον φόβο να χάσουμε ¨ αντί για το δέντρο, ολόκληρο το δάσος¨

Εγιναν άραγε οι απαραίτητες κοινωνικοοικονομικές αλλαγές και εκείνες οι θεσμικές υποδομές ώστε να αναμένουμε μόνο τις θετικές επιπτώσεις, που συνοψίζονται στην καλύτερη Διαχείριση των Οικονομικών και Οργάνωση των Υπηρεσιών, στον Σωστότερο Προγραμματισμό και Συντονισμό Δραστηριοτήτων, στην Ομοιόμορφη και πιο Ισοδίκαιη Διοίκηση ;

* Πώς θα διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του εγχειρήματος ¨ΚΑΛ-ΛΙΚΡΑΤΗΣ¨, αν δεν εξασφαλιστούν πρώτα τα απαραίτητα χρήματα και δεν δια-σφαλιστούν οι πηγές και οι σταθεροί πόροι; (είναι εύκολο να μοιραστούν άμεσα οι αρμοδιότητες στους νέους Δήμους, είναι όμως δύσκολος γρίφος η σωστή χρηματοδότησή τους).

* Πώς θα διασφαλιστεί η ποιότητα των Υπηρεσιών προς τον κατά πολύ δοκι-μαζόμενο πολίτη, αν πρώτα δεν ρυθμιστεί θεσμικά η ανάγκη ποιοτικής ηθικο-κοινωνικής διάκρισης και η ελάχιστη ανάγκη προσόντων των αιρετών ; (είναι λογικό και για αναγνωρισμένους λόγους να διατηρηθεί ο Δήμος ΔΙΟΥ στην Πιερία. Πώς όμως θα δια-σφαλισθεί ότι σε έναν τέτοιο Δήμο, με συνεχείς επισκέψεις ξένων αποστολών και προσωπικοτήτων, ο Δήμαρχος τουλάχιστον θα πρέπει να είναι γνώστης μιας ή δυο ξένων γλωσσών;).

* Πώς θα χτυπηθεί η διαπλοκή, η διαφθορά, οι πελατειακές σχέσεις ; (διαχρονικά αλλά και τα τελευταία δεδομένα συνηγορούν ότι μεγάλη διαφθορά συντελείται στη διαχείριση και σε ταμεία των ΟΤΑ. Οργιάζουν δε οι πελατειακές σχέσεις με προσλήψεις, βολέματα, διορισμούς).

* Πώς θα υποστηριχτεί και θα διασφαλιστεί ο κύριος πυλώνας της Ανάπτυξης και της Προόδου, δηλαδή η Αξιοκρατία ;

* Πώς θα διασφαλιστεί από την Πολιτεία η κύρια υποχρέωσή της, δηλαδή ¨να σέβεται ουσιαστικά τον άνθρωπο¨; (υπάρχει διάθεση να εισακουσθούν οι Ιστορικές και Κοινωνικές τάσεις και επιθυμίες των κατοίκων; ή θα εφαρμοσθούν βίαια και αβασάνιστα πάλι οι νέες συνενώσεις με άσχημα αποτελέσματα).

Όλα τα παραπάνω μας προβληματίζουν και τα θέτουμε στη σκέψη μας, διότι κύριος στόχος και ζητούμενο από την Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν πρέπει να είναι τίποτε άλλο, εκτός από :

· τον ενιαίο και αποκλειστικά Δημόσιο Χαρακτήρα στους Κοινωνικούς Τομείς (Υγεία-Παιδεία-Πρόνοια).

· την στήριξη Πολιτικής για Σταθερή Εργασία σε όλους με πλήρη Δικαιώματα.

· την εξασφάλιση σωστών Περιβαλλοντικών Συνθηκών διαβίωσης.

· τον Κεντρικό Σχεδιασμό και την Υλοποίησή του από τον Κρατικό Προϋπολογι-σμό για τις βασικότερες τουλάχιστον Υποδομές και Ανάγκες της Οικογένειας.