Ο τζάμπας πέθανε… Ούτε η πολιτική στήριξη πλέον δεν παρέχεται τιμής ένεκεν. Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης δηλώνουν διατεθειμένοι να σπρώξουν –μακρόθεν και προφορικώς- την ελληνική σακαράκα στην ανηφόρα, αλλά με σαφή ανταλλάγματα. Περικοπές στις συντάξεις, αύξηση των ορίων ηλικίας, φρένο στις αυξήσεις, ενίσχυση ΦΠΑ, επιβολή νέων φόρων πολυτελείας, έμμεσοι φόροι, περιστολή δαπανών κλπ είναι μερικά από τα μέτρα που συστήνει το Ecofin το οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ, ζητάει την κεφαλή του μέσου Έλληνα, εν τω κοφίνι.
Η εφαρμογή των προτάσεών του θα πρέπει να δρομολογηθεί ταχύτατα (ως το 2012), χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι ο χαρακτήρας των αλλαγών θα είναι παροδικός. Αντιθέτως. Ό,τι γράψει τώρα, δύσκολα θα ξεγράψει. Κι αν τα δικαιώματα σβηστούν απ’ το χάρτη, αργότερα, όταν η κρίση θα παρέλθει, πουθενά δε θα πιάνει μελάνι… Τέλος, επειδή ο ρόλος της Ευρώπης είναι συμβουλευτικός (άμα έχεις τέτοιους συμβούλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς) όλα όσο προτείνουν οι υπουργοί Οικονομικών για την Ελλάδα, είναι προαιρετικά. Τόσο προαιρετικά, ώστε αν δε τα βάλουμε σε διάταξη, είμαστε καταδικασμένοι να πέσουμε πάλι στα νύχια των κερδοσκόπων και στα επιτόκια αέρος- αέρος… Τέτοιο δίλημμα είναι να μη σου τύχει...
