Μια θάλασσα πετρέλαιο

Η Ελλάδα είναι ο «αδύναμος κρίκος» της Ευρωζώνης, όπως παραδέχτηκε στο διάγγελμά του την περασμένη εβδομάδα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Αυτή δυστυχώς είναι η αλήθεια, αλλά δεν είμαστε καθόλου βέβαιο ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έβλεπε μόνο την οικονομία όταν διατύπωνε αυτή την απλή αλήθεια. Μάλλον είχε κατά νου μια μεγαλύτερη εικόνα – αυτή που θα δούμε αμέσως τώρα.

Ο πρωθυπουργός και τα μέλη του ΚΥΣΕΑ, στα μέσα του περασμένου μήνα, πληροφορήθηκαν από αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες ότι στην περιοχή νότια του Καστελόριζου έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη μεγάλων και εκμεταλλεύσιμων πετρελαϊκών κοιτασμάτων. Η «ευχάριστη» είδηση, ωστόσο, προκάλεσε προβληματισμό και ανησυχία παρά ενθουσιασμό και ικανοποίηση. Η φράση «αυτό μας έλειπε τώρα» συνοψίζει την ατμόσφαιρα που δημιούργησε η πληροφορία στον πρωθυπουργό και τους συμμετέχοντες στο ΚΥΣΕΑ. Και όχι άδικα...

Η παράμετρος «μεγάλα και εκμεταλλεύσιμα πετρελαϊκά αποθέματα» εμφανίζεται σε μια στιγμή που οι πιστωτές μας, συντονισμένοι από κάποιο αόρατο σινιάλο (των... «αγορών») ζητούν όλοι μαζί πίσω τα λεφτά τους εκβιάζοντας την κυβέρνηση με τη δυνατότητά τους να τινάξουν την οικονομία μας στον αέρα.

* Από τη μια οι «εταίροι» (Γερμανοί) καταρτίζουν τον προϋπολογισμό μας.

* Από την άλλη οι Αμερικάνοι μάς σέρνουν πίσω από το άρμα των συμφερόντων τους και προς το απολύτως ελεγχόμενο απ’ αυτούς Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

* Την ίδια ώρα οι Τούρκοι... γαργαλάνε την υφαλοκρηπίδα μας.

Μέσα σε όλα αυτά το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε η κυβέρνηση να συμβεί στην ελληνική επικράτεια ήταν να βρεθεί πετρέλαιο. Ε, λοιπόν, δυστυχώς... βρέθηκε! Και μάλιστα σε ένα από τα πιο ακατάλληλα, από πολιτικής σκοπιάς, σημεία...

Η συνέχεια στο «Π» που κυκλοφορεί.

www.topontiki.gr