Η γιορτή της γυναίκας δεν είναι μια απλή επέτειος για να μοιράζει η πολιτεία λουλούδια και οι υπουργοί να αρκούνται σε μεγάλες, ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Η γυναίκα, ακόμη και σήμερα το 2010 δέχεται επιθέσεις, αναγκάζεται να υποκύψει σε σεξουαλικές παρενοχλήσεις για να εργαστεί και αρκετές φορές αντιμετωπίζεται με άνισο τρόπο, όταν πρόκειται να λάβει προαγωγή και αύξηση μισθού στην εργασία της.
Η γυναίκα - μητέρα εργαζόμενη δε λαμβάνει από το κράτος μας τις διευκολύνσεις που απαιτούνται, για να μεγαλώσει σωστά και με άνεση τα παιδιά της. Οι παιδικοί σταθμοί των δήμων τις περισσότερες φορές υπολειτουργούν ή δεν έχουν το κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό για να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες της μητέρας εργαζόμενης. Δυστυχώς το κράτος μας και ειδικότερα οι τοπικές κοινωνίες δεν έχουν αναπτυχθεί ευρωπαϊκά και δεν εξελίσσονται ανάλογα με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις που προκύπτουν.
Προτείνω τη μείωση του φορολογικού συντελεστή για κάθε μητέρα που θα γεννάει πάνω από τρία παιδιά, έτσι ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις οικονομικές απαιτήσεις της εποχής. Οι παιδικοί σταθμοί να εξυπηρετούν κατά προτεραιότητα τις πολύτεκνες οικογένειες με τρία παιδιά. Ο διορισμός στο ελληνικό δημόσιο να μην περιορίζεται μόνο στην εκπαίδευση, αλλά να δίνεται η δυνατότητα επιλογής οποιουδήποτε οργανισμού, στην πόλη που ζει. Οι τράπεζες να χορηγούν χαμηλότοκα δάνεια, με σταθερό επιτόκιο για την πρώτη πενταετία, ποσού ίσου με το 50% του δηλωθέντος εισοδήματος του ζευγαριού και όχι μόνο της μητέρας. Επιπλέον να καθιερωθεί επίδομα βοήθειας για την άνεργη μητέρα, μέχρι να ενηλικιωθούν τα παιδιά της. Τέλος, το κράτος και τα εμπλεκόμενα υπουργεία να δώσουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανύπαντρη μητέρα και να στηριχθεί η παρουσία της στην κοινωνία.
Τα κράτη αλλάζουν νοοτροπίες και τακτικές, όταν οι κυβερνήτες τους τολμούν. Στην Ελλάδα μας μπορούμε να τολμήσουμε... για να γιορτάσουμε την ημέρα της γυναίκας ;
KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Σ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
