Μόνο δύο τον στηρίζουν ανοικτά, οι άλλοι κάτι ξέρουν...
Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη
Ζήτησα από πολλούς, βουλευτές και πολιτευτές, να δηλώσουν δημόσια ποιόν στηρίζουν για την Προεδρεία της ΟΝΝΕΔ. Όλοι ήταν αρνητικοί -όχι απέναντί μου, γιατί σε όσους απευθύνθηκα γνωριζόμαστε ή γνωρίζω τους συνεργάτες τους- αλλά απέναντι στην όλη διαδικασία. Διέκρινα μία απογοήτευση τους για τον τρόπο που πολιτεύονται οι υποψήφιοι πρόεδροι. Ήταν, όμως, εμφανής και ο φόβος σε μερικούς εξ αυτών να μην τους στοιχίσει η όποια δημόσια τοποθέτηση. Μην ξεχνάς ότι οι νέοι στήνουν κομματικές εκδηλώσεις σε πανεπιστήμια και σε bar-clubs. Μην αμελείς ότι στην εποχή του διαδικτύου, η βοήθεια των νέων σε πολιτικούς είναι σημαντική και κρίνεται αναγκαία. Έχουν ενδιαφέρον οι απαντήσεις τους και ο ευγενικός τρόπος μη συμμετοχής τους.
"Ευχαριστώ πολύ, αλλά επέλεξα να μην εμπλακώ στη διαδικασία. Δεν στηρίζω κανέναν, γιατί ...
δεν γνωρίζω κανέναν, ακούω διάφορα περίεργα που δεν μου αρέσουν...", ήταν, για παράδειγμα, μια απάντηση. "Δεν έχω εμπλακεί καθόλου και αποφεύγω να εμπλακώ. Άσε, που κυκλοφορούν και καρέκλες στον... αέρα", μία άλλη. Όλες κινούνταν στο ίδιο μήκος απαξίας και αμετοχής. Σ' όλες ήταν έκδηλη η αποφυγή συμμετοχής σε μια παρωδία.
Από τη μια, θεωρώ λανθασμένη πολιτική επιλογή να μην προσπαθούν -όντας οι θεσμικοί διασφαλιστές- να προστατέψουν την αξιοπρέπεια και την ιστορία μιας κομματικής νεολαίας που υπήρξαν μέλη, από την άλλη τους κατανοώ και σέβομαι απόλυτα την επιλογή τους. Από τη μια, σε μια εκλογική διαδικασία είναι πιο έντιμο να δηλώνει κανείς καθαρά την επιλογή στήριξής του και να την δικαιολογεί με πολιτικά κριτήρια, από την άλλη δεν είναι εμφανές και κατάδηλο ότι η συγκεκριμένη εκλογική διαδικασία έχει πολιτική απόχρωση. Περισσότερο μοιάζει με μια χρόνια διαμάχη προσώπων, όπου διασταυρώνονται οι φιλοδοξίες τους και εκείνοι διαπληκτίζονται με κανόνες ιθαγενών, και λάβαρο έναν τίτλο, με όνειρο μία θέση.
Υπάρχει, όμως και ένας, ο κ. Τζιτζικώστας που δεν δίστασε να μου δώσει. Δεν ξέρω αν το έκανε από πραγματική εκτίμηση ή από τον φόβο πολέμου στην περίπτωση που δεν στήριζε τον υποψήφιο που δραστηριοποιείται έντονα στην πόλη του. Δεν ξέρω αν με τον κ. Παπαμιμίκο έχουν συνεργαστεί σε διοργάνωση εκδηλώσεων και σε δημιουργία φυλλαδίων, αλλά η αιτιολόγηση της υποστήριξής του δεν στηρίζεται σε πολιτικοϊδεολογικά κριτήρια. Γνωρίζω, όμως, ότι μόνο δύο πολιτικοί περιχαρέστατοι και δίχως φόβο, αλλά με πάθος υποστηρίζουν φανατικά τον κ. Παπαμιμίκο. Ο κ. Στυλιανίδης και ο κ. Τζιτζικώστας. Τόσο φανατικά, που επικοινωνούν οι ίδιοι με τηλεφωνήματα, προσπαθώντας να επηρεάσουν ωραίες κορασίδες και καθοδηγούμενους, άβουλους νέους... Μοιάζουν να μην ακούν τα κελεύσματα του Προέδρου της ΝΔ για ανάγκη ύπαρξης προσώπων με καθαρά χέρια στο χώρο της Παράταξης. Μοιάζουν να αγνοούν εκείνους που ενοχλούνται στο άκουσμα μιας κομματικής νεολαίας που θα φέρει τα χαρακτηριστικά Α.Ε... Φαίνεται να μην γνωρίζουν ότι οι νέοι πια δεν καθοδηγούνται και δεν πιστεύουν σε φρούδες υποσχέσεις πολιτικάντηδων.
Αδιαμφισβήτητα, κάθε ανθρώπινη πράξη είναι πολιτική πράξη. Σίγουρα, κάθε δημόσια εκφρασμένη πολιτική τοποθέτηση είναι σεβαστή. Αδιαπραγμάτευτα, η σύμπραξη που χρησιμοποιεί απλά την πολιτική ως περικάλυμμα είναι κατακριτέα.
Ακολουθεί, η δήλωση του πολιτευτή εκ Θεσσαλονίκης και πρώην βουλευτή της ΝΔ, κ. Απόστολου Τζιτζικώστα.
«Η εκλογή του νέου Προέδρου της ΟΝΝΕΔ μέσα από ανοιχτές διαδικασίες, αποτελεί το πρώτο βήμα στην προσπάθεια που καταβάλουμε να επιστρέψουν οι νέοι άνθρωποι στην ενασχόληση με τα κοινά. Στην προσπάθεια να συμμετέχουν και να συνδιαμορφώνουν πολιτικές και να μην μένουν αμέτοχοι αποδέκτες και παρατηρητές των εξελίξεων. Για να γίνει αυτό, πρέπει να διαμορφώσουμε μία οργάνωση που θα προκαλεί τους νέους να συμμετέχουν, που θα τους εμπνέει και που μέσα από τις δράσεις της, θα προτείνει λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η γενιά μας.
Η πολιτική πρόταση που έχει καταθέσει ο Ανδρέας Παπαμιμίκος για τη νέα ΟΝΝΕΔ, μπορεί να πετύχει αυτούς τους στόχους και γιʼ αυτό συντάσσομαι μαζί του σε αυτή την προσπάθεια».
Γαλάζια Νεολαία
