grekos Κατάργηση και περικοπή μισθών, δικαίωμα απολύσεων χωρίς αποζημίωση, εφαρμογή μεσαιωνικών ρυθμών εργασίας και άλλα πολλά είναι τα μέτρα που από τους επόμενους μήνες και με το πρόσχημα της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας, οι “Ευρωπαίοι σύμμαχοι” ανταποκρινόμενοι πλήρως στις προσταγές των ισχυρών του κεφαλαίου προσπαθούν να “περάσουν” ως δήθεν μέτρα σωτηρίας. Οι “ψίθυροι” για το τί θα δοκιμαστεί το επόμενο διάστημα στην Ελλάδα είναι πολλοί και ξεκινούν με την κατάργηση του 14ου μισθού στο ιδιωτικό τομέα, που δήθεν θα βοηθήσει στην ανταγωνιτικότητα της οικονομίας. Ταυτόχρονα, με την ίδια συλλογιστική που ακολουθείται με τα μεταλλαγμένα προϊόντα, οι οικονομικά ισχυροί του πλανήτη και της Ευρώπης, θέλουν να εφαρμόσουν τις αντεργατικές πολιτικές τους καταρχήν στην Ελλάδα και στη συνέχεια στις άλλες χώρες της Ευρώπης. Πρώτο βήμα η θεμελίωση της δυνατότητας μαζικών απολύσεων χωρίς την καταβολή αποζημιώσεων. Η συγκεκριμένη νομοθεσία που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ, ήταν από χρόνια γνωστό ότι γινόταν προσπάθεια να “μεταναστεύσει” και στην Ευρώπη. Τώρα, και ενώ το παγκόσμιο “πείραμα” που ακούει στο όνομα “Ελλάδα” βρίσκεται σε εξέλιξη, γίνεται προσπάθεια να αρχίσει να εφαρμόζεται και επί ευρωπαϊκού εδάφους, πρώτα στη χώρα μας και σταδιακά και αλλού. Δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις του επιτρόπου αρμόδιου για την οικονομία Όλι Ρεν περί σκληρότερων μέτρων το επόμενο διάστημα. Την ίδια στιγμή που όλοι μιλούν για το πόσο “πλουσιοπάροχα” συμπεριφέρεται το Ελληνικό Κράτος στους πολίτες του, οι οποίοι ως άλλα αδηφάγα το μόνο που κάνουν είναι να ζητούν, κανείς δεν μιλάει για το γεγονός ότι ο βασικός μισθός του Έλληνα υπολείπεται κατά πολύ του μέσου όρου των μισθών της Ευρωζώνης, κανείς δεν λέει για το αστείο ποσό που δίνεται ως επίδομα ανεργίας, όταν σε άλλες χώρες φτάνει το 100% ή το 90% του τελευταίου μισθού που έπαιρνε ο εργαζόμενος που απολύθηκε, κανείς δεν μιλάει ότι αν ένας εργαζόμενος στην Ελλάδα χάσει τη δουλειά του είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατο να βρει άλλη δουλειά. Και όλα αυτά με την ψευδεπίγραφη επίκληση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, λες και η ανταγωνιστικότητα επιτυγχάνεται μόνο αν έχεις μισθούς ενός ευρώ την ημέρα και εργαζόμενους χωρίς κανένα απολύτως δικαίωμα…
