Όσοι, για τους πολιτικούς,
Αμφέβαλαν πως κλέβουν,
Ίσως να έχουνε πειστεί
Τώρα, που μας ληστεύουν.
Γιατ’ όλα τ’ άλλα σκάνδαλα
Μοιάζουνε με αστεία
Μπροστά στην τόσο άγρια
Την τωρινή ληστεία.
Όσα τα κλεφτοκόμματα
Από το κράτος κλέβουν
Με ληστονόμους ύστερα
Απ’ το λαό τα παίρνουν
Των ρετιρέ τη λαμογιά
«Τσίμπάνε», για τα μάτια…
Και κάνουν τη φτωχολογιά
Συντρίμμια και κομμάτια.
Αυτοί, που προσδοκούσανε
Να πάρουνε αυξήσεις,
Εισπράττουν τώρα απανωτές
Κι άγριες εξαπατήσεις
Αυτοί, που βάση στων ψευτών
Τις διαβεβαιώσεις
Δώσαν, εισπράττουν των μισθών
Οδυνηρές εκπτώσεις.
Αυτοί που σοσιαλισμό
Προσμένανε να ιδούνε,
Τον πιο στυγνό το φασισμό
Τώρα θα υποστούνε.
Τα περί διαβουλεύσεων
Είν’ άθλια παραμύθια,
Αφού φιμώνουν στο ιντερνέτ
Κάθε φωνή γι’ αλήθεια.
Και ύστερα απ’ την άγρια
Σε βάρος μας ληστεία
Θα ’χουν το θράσος να μιλούν
Και γι’ αξιοπιστία…
Τόση όμως και μεγαλύτερη
Μας πρέπει τιμωρία,
Αφού αμετανόητοι
Μένουμε στη μωρία…
Παπα-Ηλίας
