Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Ξανά στόχος η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου


Ποιοι και γιατί πολεμάνε την ηρωική δασκάλα του Μ.Δερείου Χαρά Νικοπούλου;
Ως γνωστόν έχει μετατεθεί από τώρα για τη νέα σχολική χρονιά στη Θεσ/κη,αφού η κυρία Δραγώνα έκανε πράξη την απειλή της.
Η κυρία Δραγώνα της έχει απαγορεύσει,προφορικά όπως είπε η ίδια η κυρία Νικοπούλου,ακόμη και να προβαίνει σε δημόσιες δηλώσεις.
Το γραφείο Τύπου του υπ. Παιδείας όλως παραδόξως απάντησε στις 12:30 τη νύχτα πως δεν υπάρχει τέτοια απαγόρευση αλλά ότι είναι σε ισχύ ο υπαλληλικός κώδικας!!!
Δηλαδή τι εννοεί το διανυκτερεύον υπουργείο;
Ολα αυτά στην εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλα όπου αναγκάστηκε να βγει η κυρία Νικοπούλου για να αποκρούσει την καταγγελία του Δημάρχου Ορφέα Εβρου,Πουλιλιού Ευάγγελου,ότι έχει μηνύσει μαθητές της.
Ο Δήμαρχος υποσχέθηκε να στείλει φαξ με τη μήνυση αλλά αντί αυτού ξαναβγήκε αργότερα να πει άλλα αντ' άλλων,πως έκανε μήνυση σ' αυτούς που τη χτύπησαν και της είχαν σπάσει το χέρι.
Τι ρόλο παίζετε κύριε Δήμαρχε και ποιους σκοπούς εξυπηρετείτε;
Αντί να προστατεύετε αυτή τη σύγχρονη ηρωίδα βγαίνετε και τη διαβάλλετε δημόσια;
Στοιχειώδης ντροπή και μια σταλιά Εθνική περηφάνια δεν υπάρχει;
Η Χαρά Νικοπούλου είναι δασκάλα και κόρη ανώτατου δικαστικού κι όμως δεν χρησιμοποίησε το αξίωμα του πατέρα της για να επιτύχει έναν «καλό» διορισμό.
Διορίστηκε στο Μεγάλο Δέρειο του νομού Εβρου, σε ένα Πομακοχώρι που βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρων, απομονωμένο, που κατοικείται μόνο από μουσουλμάνους Πομάκους. Δεν επέλεξε ως τόπο κατοικίας της κάποιο κοντινό αστικό κέντρο όπως το Σουφλί ή έστω το Μικρό Δέρειο, στο οποίο διαμένουν και χριστιανοί και λειτουργούν κάποιες έστω κρατικές υπηρεσίες. Δεν έκανε δηλαδή αυτό που έκαναν και κάνουν όλοι οι άλλοι συνάδελφοί της. Επέλεξε να μείνει με τον σύζυγό της στο χωριό που διδάσκει, κοντά στους μαθητές και τις μαθήτριές της, κοντά στους ανθρώπους που εκτιμούν το έργο και την προσφορά της. Το νεαρό ζευγάρι μετέφερε ακόμη και τα πολιτικά του δικαιώματα στο χωριό και διαμένει εκεί, όχι μόνο τους μήνες του σχολικού έτους, αλλά ολόκληρο το χρόνο.
Αυτή ακριβώς η αγάπη προς τον τόπο και τους ανθρώπους του, αυτή η ανιδιοτελής διάθεση για προσφορά εκ μέρους τους, έγινε αιτία για την στοχοποίησή τους από τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου.
Και βλέπουμε τώρα να έρχονται αρωγοί των ξένων πρακτόρων ντόπιοι δημοτικοί άρχοντες και αξιωματούχοι του ίδιου του υπουργείου Παιδείας.
Τα λόγια είναι περιττά και οι σκοποί ολοφάνεροι!