Αντιδράσεις συναντά ο νόμος για τους ημιυπαίθριους, αφού θεωρείται ότι έχει σκοπό μόνο εισπρακτικό κα όχι την οριστική τακτοποίηση των πολεοδομικών εκκρεμοτήτων. Πιο κάτω αναδημοσιεύουμε άρθρο του δικηγόρου Ν. Παπανικολάου που δημοσιεύθηκε σήμερα στο «Ολύμπιο Βήμα»:
Ο Τρίτσης έφυγε νωρίς
Ψηφίστηκε ο νόμος 3843/2010 με τον τίτλο «Ταυτότητα κτιρίων, υπερβάσεις δόμησης και αλλαγές χρήσης, μητροπολιτικές αναπλάσεις και άλλες διατάξεις». Στα άρθρα από 5 έως 10 αναφέρεται στα ειδικά πρόστιμα διατήρησης, στο περιβαλλοντικό ισοζύγιο, στα αντισταθμιστικά μέτρα και στα πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης μη δηλούμενων χώρων. Στην πραγματικότητα πρόκειται για προσχηματικό νόμο, που γράφτηκε από αγκυλωμένους κρετίνους, με σκοπό όχι να τακτοποιήσει τις διάφορες πολεοδομικές εκκρεμότητες και να ανακουφίσει τους πολίτες, αλλά αντίθετα έχει σκοπό να τους καταστήσει όμηρους – πελάτες, οι οποίοι θα μπλοκάρουν τα τοπικά υπηρεσιακά γραφεία. Εκτιμάται δε ότι θα ακολουθήσει πολεοδομικό χάος γιατί δεν μπορούν οι τοπικές υπηρεσίες να αντιμετωπίσουν τα δυσνόητα νομικά εφευρήματα σε συνδυασμό με το ότι δεν υπάρχει προσωπικό για να εφαρμόσει το νόμο. Αντί λοιπόν να ακολουθηθεί η τακτική του αείμνηστου Αντώνη Τρίτση, ο νόμος αναφέρεται σε πολεοδομική αμνηστία 40 ετών, χωρίς να προσδιορίζει το τι θα ακολουθήσει. Στην περίπτωση αυτή φαίνεται πως η κεντρική εξουσία με αυτό το νομοθέτημα – παραγγελία έχει σκοπό να τρυγήσει οικονομικά τους πολίτες βάζοντάς τους μελλοντικά σε περιπέτειες που θα χρειαστεί όλο το αστικό δίκαιο για να τις επιλύσει. (Ν. Παπανικολάου)
