Με την παρούσα ανοικτή επιστολή απευθύνομαι προς όλους τους δημότες του υπό δημιουργία δήμου Δίου η Ολύμπου, καθώς και σε όσους κατοικούν στον δήμο αυτόν.
Στην απόφαση αυτή οδηγήθηκα, εξ’ αιτίας της ανησυχίας που με διακατέχει λόγω των διαφαινόμενων εξελίξεων, επικείμενων των δημοτικών εκλογών. Η κατάσταση τείνει να προδιαγραφεί έτσι, ώστε κατά την ταπεινή μου άποψη πρέπει να αντιδράσουμε και στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, το κάνω ήδη.
Είναι γενικώς παραδεκτό ότι το πολιτικό σύστημα, όπως λειτούργησε και παραδόξως συνεχίζει να λειτουργεί ξεβράζει τους ικανούς στο περιθώριο και αναδεικνύει τους πολιτικάντηδες και τους διεφθαρμένους. Η παρατήρηση είναι βέβαια γενική. Σ’ αυτό συμβάλλουμε κι’ εμείς όλοι λειτουργώντας με κριτήρια κομματικά η τοπικιστικά και όχι αξιοκρατικά. Αυτό αναγκάζει συμπολίτες μας, να τίθενται από μόνοι τους εκτός ενασχόλησης με τα κοινά. Η κοινωνία μας έχει παρακμάσει και δεν υποστηρίζει την αξιοπρέπεια, την ειλικρίνεια, το σεβασμό του καθήκοντος και τη συναίσθηση της ευθύνης. Έχουμε φτάσει κατά τη γνώμη μου, την οποία από συζητήσεις ενστερνίζονται και πολλοί άλλοι, στο ΄΄ως εδώ και μη παρέκει΄΄. Είναι δε πολύ πιθανό η χώρα μας εκτός από την οικονομική κρίση την οποία βιώνουμε ήδη, να αντιμετωπίσει περιβαλλοντική και κοινωνική κρίση μεγάλων διαστάσεων γεγονός που θα διαλύσει εγκαθιδρυμένες νοοτροπίες και πρακτικές και θα συνειδητοποιήσει πολιτικούς, συντεχνίες και πολίτες. Καλά είναι σ’ εμάς αυτό να συμβεί μια ώρα αρχύτερα.
Είναι επίσης γενικώς παραδεκτό ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε μεγάλη κρίση, αφού με τον τρόπο που λειτούργησε οδήγησε τη χώρα σε αδιέξοδο. Πολλοί υποστηρίζουν ότι φθάσαμε στο χείλος του γκρεμού, προσωπικά υποστηρίζω ότι έχουμε ήδη πέσει και βρισκόμαστε στον αέρα, ελπίζοντας να προσγειωθούμε σε κάποιο φουντωτό δένδρο και η πτώση αυτή να έχει σαν αποτέλεσμα μόνο σοβαρά τραύματα. Τίποτα δεν είναι όπως πρίν. το βιοτικό μας επίπεδο θα πέσει δραματικά. Όσο νωρίτερα συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να ανακάμψουμε. Αιτία όλων αυτών είναι ο τρόπος που λειτούργησε το πολιτικό σύστημα, ο κομματισμός δηλαδή. Ο συγκεκριμένος τρόπος διοίκησης μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση, η αναξιοκρατία και η διαφθορά, είναι συνέπειες του κομματισμού. Οι ηγεσίες των κομμάτων δεν σκέπτονται το καλό του τόπου όσο τα καλό του κόμματος το οποίο διοικούν. Η ατιμωρησία επίσης οφείλεται σε αυτόν τον νοσηρό τρόπο λειτουργίας. Ποιος θα τιμωρήσει ένα κομματικό στέλεχος; Κουκουλώνονται γιατί εκτίθεται και το κόμμα. Ο κομματισμός συνεπάγεται την επιλογή προσώπων μη κατάλληλων για τις θέσεις για τις οποίες προορίζονται, δηλαδή αναξιοκρατική επιλογή, που έχει σαν αποτέλεσμα να καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις , άνθρωποι χωρίς ηθικές βάσεις που καταλήγουν ακολούθως στα σκάνδαλα και τη διαφθορά. Την κρίση του πολιτικού συστήματος την έχουν ήδη κατανοήσει σύμφωνα με τις δηλώσεις τους μετά τη συνάντηση με τον πρόεδρο της δημοκρατίας και οι πολιτικοί αρχηγοί, τονίζοντας την ανάγκη αλλαγής πλεύσης. Αν το κατανόησαν πραγματικά θα πρέπει να αφήσουν τις τοπικές κοινωνίες να αναδείξουν μόνες τους αυτούς που θα τις διοικήσουν.
Την υποστήριξη των κομμάτων όμως επιδιώκουν και επικαλούνται ως βεβαία και οι προτιθέμενοι να θέσουν υποψηφιότητα, υπολογίζοντας σε εκλογικά οφέλη και στη μεγιστοποίηση των πιθανοτήτων κατάρτισης συνδυασμού. Πρόκειται για επαγγελματίες, κομματικοδίαιτους που δεν έχουν κάνει άλλη δουλειά στη ζωή τους. Δυστυχώς βρίσκουν στηρίγματα σε συμπολίτες μας που σπεύδουν, ελπίζοντας να ωφεληθούν όντας κοντά στην εξουσία, αλλά και να δείξουν πίστη στο κόμμα. Άλλοι πάλι που μια ζωή είναι εξαρτημένοι από το κόμμα, αλλά για κάποιους λόγους τώρα δεν μπορούν να εξασφαλίσουν υποστήριξη καμώνονται όψιμα πως είναι ανεξάρτητοι.
Αν καταφέρουν να εκλεγούν το κόμμα θα τους κλείσει το μάτι και θα ξαναπέσουν στην αγκαλιά του, αυτοί δεν είναι δυνατό να απογαλακτισθούν. Προβάλλουν μάλιστα το έωλο επιχείρημα ότι κανένας Έλληνας δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητος, υπό την πλήρη έννοια της λέξης, αφού όλοι κάπου ψηφίζουμε άρα κάπου ανήκουμε. Κρίνουν προφανώς εξ’ ιδίων τα αλλότρια. Αυτή η κατάσταση διαμορφώνεται κι’ εδώ και αυτό ακριβώς με ανησυχεί. Η γενιά μας όμως πρέπει να αναλογισθούμε την κατάσταση στην οποία οδηγήσαμε τη χώρα, υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών μας, πρέπει να συναισθανθούμε το βάρος της ευθύνης, για τον τρόπο που λειτουργήσαμε. Δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες πρέπει να αντισταθούμε και να δώσουμε διαφορετικό παράδειγμα στην επόμενη γενιά. Όλοι οι μετέχοντες στα κοινά πρέπει να έχουν ηθικές αρχές και μπορώ να μνημονεύσω κάλλιστα, την εργατικότητα, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια, το σεβασμό στη γνώμη του άλλου και τη συναίσθηση του καθήκοντος και της ευθύνης. Με αυτά τα κριτήρια πρέπει να δράσουμε ακόμη και αν εκτιμούμε ότι αυτό δεν θα ευδοκιμήσει. Έτσι μόνο θα έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας ότι πράξαμε το σωστό. Αυτός ακριβώς είναι ο τρόπος σκέψης μου και σε ότι με αφορά θα αντιδράσω, στην κατάσταση αυτή. Αποτέλεσμα θα υπάρξει αν σκέπτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο και πολλοί άλλοι και πιστεύω ότι αυτή είναι η πραγματικότητα.
Προτίθεμαι λοιπόν και ο ίδιος να είμαι υποψήφιος Δήμαρχος και ξεκινώ την προσπάθεια αυτή αμέσως μετά τη δημοσίευση της επιστολής αυτής. Προκειμένου να αποδείξω ότι αυτά, δεν τα γράφω για να αναδυθώ απαραίτητα ο ίδιος, αναφέρω ότι ποτέ μέχρι τώρα δεν υποστήριξα συνδυασμό υποστηριζόμενο από κόμμα και πολύ περισσότερο από το κόμμα που ψηφίζω. Η ανάληψη της ηγεσίας σ’ αυτή την προσπάθεια δεν είναι για μένα αυτοσκοπός. Το ζητούμενο είναι να πεισθεί ο κόσμος για την αναγκαιότητα μιάς τέτοιας προσπάθειας, που θα αποτελεί παράδειγμα για την αυτοδιοίκηση αν δε οι συμμετέχοντες πιστεύουν πραγματικά ότι πρέπει να τεθεί επικεφαλής κάποιος άλλος, δεν θα έχω δισταγμό να το αποδεχθώ. Να καταλάβουμε ότι δεν πρέπει να δεχθούμε μοιρολατρικά την κατάσταση
Παρά το ότι η επιστολή έχει καταστεί ήδη μακροσκελής θα αναλύσω προς το παρόν μόνο το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της προσπάθειας. Σε καμία απολύτως περίπτωση δεν πρόκειται να ξοδέψουμε χρήματα, επιβαρύνοντας τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Η πολιτική δεν είναι τζόγος. Ούτε πρέπει να περάσουμε το μήνυμα στην επόμενη γενιά, ότι με τα κοινά μπορούν να ασχοληθούν μόνο αυτοί που μπορούν να δαπανήσουν ένα ποσό διόλου ευκαταφρόνητο. Μόνο η κατανάλωση καυσίμων θα αυξηθεί, εκ των πραγμάτων βέβαια. Πρώην δημοτικός σύμβουλος μου έλεγε ότι χρειάζονται τουλάχιστον 200.000€, ενώ φίλος μου δικηγόρος, εκ Λιτοχώρου ορμώμενος, μου είπε ότι συμφωνεί πλήρως με μία τέτοια κίνηση, αλλά δυστυχώς χωρίς λεφτά δεν γίνεται και το ίδιο πιστεύεται και πολλοί από εσάς. Ε λοιπόν να μην γίνει! Ακόμη και αν υποθετικά βρεθεί κάποιος που θα προσφέρει ένα ποσό, ακόμη και αν διαφαίνεται ότι αν διατεθεί ένα ποσό, η προσπάθεια θα τελεσφορήσει , δεν πρόκειται να το δεχθούμε, θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε όπως μέχρι τώρα. Η έννοια της προσπάθειας παύει να υπάρχει και το πνεύμα αναιρείται, διότι αν εκλεγούμε κατά αυτόν τον τρόπο, θα έχουμε έμμεσα εξαγοράσει ψήφους και κατά συνέπεια η εκλογή δεν θα είναι αξιοκρατική. Γιατί να εκλεγούμε λοιπόν; Αφού θα υπάρχουν καλύτεροι. Τι νόημα θα είχαν σ’ αυτή την περίπτωση όσα έγραψα παραπάνω; Προφανώς κανένα!
Στο εγγύς μέλλον θα αναφερθώ και σε άλλα που θα διαφοροποιούν πλήρως την προσπάθεια.
Σας καλώ λοιπόν όλους, να συμμετέχετε στις συζητήσεις που θα ακολουθήσουν, προκειμένου να δούμε πώς μπορούμε να δράσουμε, έτσι ώστε να εκτοπίσουμε τους αυτόκλητους κομματικούς σωτήρες, που δεν μπήκαν στον κόπο ούτε να μας εξηγήσουν γιατί αποφάσισαν να είναι υποψήφιοι. Μας το δήλωσαν ξερά! Θα είμαι υποψήφιος στο δήμο της νότιας Πιερίας! Ούτε το ρήμα ΄΄προτίθεμαι΄΄ δεν προτάσσουν, μιλούν με απόλυτη βεβαιότητα για το μέλλον που είναι αβέβαιο. Πως μιλούν με βεβαιότητα περί αβεβαίων πραγμάτων;
Ευχαριστώ για την υπομονή σας.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΡΕΚΑΣ
