Το ερώτημα είναι: τους προέκυψε η οικονομική κρίση, ο κίνδυνος χρεοκοπίας, και υποχρεώθηκαν να υπογράψουν εν ριπή οφθαλμού το μνημόνιο, ή το μνημόνιο ήταν μια καλή ευκαιρία για  να κάνουν μια καλή τις αλλαγές που ούτως ή άλλως ήθελαν να πάρουν;

Από τα πράγματα αποδεικνύεται ότι μια σειρά ρυθμίσεις που θα ακολουθούσαν, δεν τις γνώριζαν, δεν τις κατανόησαν ή δεν ήταν παράγωγες του μνημονίου, όχι μόνο οι πολίτες ούτε καν ή βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που το υπερψήφισαν.

Η  κινδυνολογία εκ μέρους της κυβέρνησης για το χρέος, η εγκατάλειψη της οικονομίας τα δυο τελευταία χρόνια εκ μέρους των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ αλλά και των ίδιων ως αντιπολίτευσης έβαλαν τους πολίτες στη γκιλοτίνα του δημόσιου χρέους για να αποδεχθεί το μνημόνιο.

Γεγονός είναι ότι η αύξηση των ορίων ηλικίας, η μείωση των συντάξεων η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων η μείωση των αποδοχών για τους νέους, η κάλυψη των ασφαλιστικών τους εισφορών από το κράτος, η ελευθερία των απολύσεων  και τα υπόλοιπα μέτρα ήταν παλαιότερες θέσεις του ΠΑΣΟΚ ή του Γ. Παπανδρέου που επί Σημίτη δεν μπόρεσαν να περάσουν.

Τώρα με το μνημόνιο τα περνάνε όλα και ακόμα περισσότερα. Και για να τα περάσουν  αυτά ξεπουλάνε και την Ελλάδα. Μαζί με τους κατοίκους της.
Εκτός αν ανοίξουμε τα μάτια και  τ αυτιά μας, ξεφύγουμε από τα στερεότυπα και τους δείξουμε το δρόμο για το ελικόπτερο. 
  
Διαβάστε την διατυπωμένη άποψη  του Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Κώστα Χ. Χρυσόγονου που λέει: «Το κείμενο αυτό (το μνημόνιο δηλ.) είναι ό,τι πιο ταπεινωτικό για την εθνική μας αξιοπρέπεια, έχει δεχθεί ελληνική κυβέρνηση από την εποχή που ο διαβόητος Πιουριφόι, πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις με δημόσιες δηλώσεις του (...) Εάν το ελληνικό δημόσιο δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει το δάνειο κατά την ημερομηνία λήξης κάθε δόσης (δηλ. σε τρία έως πέντε χρόνια), το κράτος δανειστής μπορεί να βγάλει σε πλειστηριασμό το Μέγαρο της Βουλής των Ελλήνων και / ή τα αεροσκάφη της Ελληνικής Αεροπορίας...»

Διαβάστε αυτούσιο το κείμενο από το Μνημόνιο: «Με την παρούσα ο Δανειολήπτης (σ.σ. το ελληνικό δημόσιο) αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεση δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του...» (αρθ. 14 παρ. 5 της δανειακής Σύμβασης).

 Διαβάστε και τη Γνωμοδότηση  σύμφωνα με το άρθρο 3 παραγρ. 4α της σύμβασης από τους νομικούς συμβούλους των υπουργείων Δικαιοσύνης και Οικονομικών που επισυνάπτεται στην δανειακή σύμβαση μαζί με εγγύηση της Ελλάδας ότι αυτή είναι ορθή και ακριβής (σύμφωνα με το άρθ. 4 παρ. 1β) – διαβεβαιώνει τους δανειστές ότι «ούτε ο δανειζόμενος (σ.σ. η Ελλάδα) ούτε οποιαδήποτε περιουσία έχουν ασυλία λόγω κυριαρχίας ή για άλλο λόγο από τη δικαιοδοσία και την εκτέλεση σχετικά με κάθε ενέργεια ή διαδικασία σχετική με τη σύμβαση».
 
Αντώνης Δ. Μάντζιος
   οικονομολόγος