Στο χιόνι μια επιγραφή
και μια καρδιά πιο κάτω,
δική σου ήταν η γραφή
και το κακό μαντάτο.
#
Μελάνι ήταν το αίμα σου
άσπρο χαρτί το χιόνι,
το τελευταίο βλέμμα σου
ακόμα με σκοτώνει.
#
Πήγαινες για τη λευτεριά
και φώναζες αέρα,
όταν μια σφαίρα αδελφικιά
σε λάβωσε ως πέρα.
#
Το χιόνι βάφτηκε μαβί
κι έστεκαν τρεις φαντάροι,
γιατί σε σκότωσαν γιατί,
εκείνο το Φλεβάρη.
( Στη μνήμη του αδικοσκοτωμένου... Διδάγματα από το παρελθόν, νουθεσίες για το μέλλον !...)
Γιώργος Κανλής
