Στα Πιερία όρη, σε υψόμετρο 1ΟΟΟ μ. και σε απόσταση 25 χιλ. από την πόλη της Κατερίνης, μέσα σε πλούσιο δάσος από πεύκα, έλατα και οξιές βρίσκεται ο ιστορικός οικισμός της Άνω Μηλιάς. Η Άνω Μηλιά πρωτοκατοικήθηκε τον 17ο αιώνα. Μετά τη μάχη της Μηλιάς (2 Απριλίου 1822), καταστράφηκε από τους Τούρκους. Ξαναχτίστηκε και λειτούργησε ως παραθεριστικός οικισμός μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου 1943, οπότε πυρπολήθηκε από τις γερμανικές αρχές κατοχής. Στο κέντρο του οικισμού βρίσκεται ο Ιερός Ναός της Αγίας Παρασκευής ενώ λίγο έξω από τον οικισμό βρίσκονται τα ερείπια του ιστορικού Πύργου της θρυλικής κλεφταρματωλικής οικογένειας των Λαζαίων. Μεγάλη ευλογία όμως για τους κατοίκους και όλους τους Πιεριείς, απότελεί το γεγονός ότι πέρασε από εκεί ο μεγάλος Ιεραπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο οποίος φιλοξενήθηκε κατά την παράδοση στον πύργο των Λαζαίων.
Στον αυλόγυρο του παλιού Ναού της Αγίας Παρασκευής συγκέντρωσε τους κατοίκους και τους μίλησε για την πίστη των Πατέρων τους και για την ελπίδα της ελευθερίας. Ορατό σημείο και ανάμνηση της επισκέψεώς του αποτελεί ο ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ που έμπηξε στη διχάλα ενός δένδρου (πεύκου). Το θαυμαστό είναι ότι ο Σταυρός μέχρι σήμερα έμεινε αναλλοίωτος. Θυμίζει σε όλους την διάβαση του Αγίου Κοσμά από την Άνω Μηλιά και διδάσκει ότι η πίστη μας είναι ζωντανή και θαυματουργή.
Αξίζει να αναφέρουμε και τρία θαυμαστά σημεία, σχετικά με το πέρασμα του Αγίου και το Σταυρό.
1ο. Την εποχή που επισκέφθηκε την Άνω Μηλιά ο Άγιος Κοσμάς είχε εμφανισθεί στα καμποχώρια μια φοβερή επιδημία χολέρας που θανάτωνε ομαδικά τον κόσμο. Οι τρομοκρατημένοι κάτοικοι, ζήτησαν τη θαυματουργική βοήθεια του Αγίου για να σωθούν. Ο Άγιος, μαζί με τους Ιερείς του τόπου και όλους τους κατοίκους, τέλεσε παράκληση. Μετά την παράκληση όλοι μαζί γύρισαν το χωριό τρεις φορές. Στο ανατολικό μέρος σταμάτησαν και έκανε πάλι δέηση. Τότε έμπηξε στη διχάλα ενός δέντρου το Σταυρό και έτσι το θαύμα έγινε. Το χωριό σώθηκε από τη χολέρα.
2ο. Ένας βοσκός έχασε τα πρόβατά του στο βουνό Πιέρια και έψαχνε να τα βρει. Στο δρόμο που πήγαινε, συναντήθηκε με τον Άγιο Κοσμά. Χωρίς να του αναφέρει τίποτα για τα χαμένα του πρόβατα, ο Άγιος του είπε πως τα πρόβατα βρίσκονται στην περιοχή «ντίτσιο». Ο βοσκός δυσπίστησε στην αρχή, γιατί του φάνηκε απίθανο να είναι εκεί τα πρόβατα. Υπάκουσε όμως στον Άγιο, πήγε εκεί που του είπε και βρήκε τα πρόβατά του.
3ο. Ένα καλοκαιριάτικο μεσημέρι του έτους 1964 προκλήθηκε φωτιά στο δάσος της Άνω Μηλιάς. Αμέσως δόθηκε εντολή από την κοινότητα να σπεύσουν οι κάτοικοι για την κατάσβεσή της, όπως βέβαια και το πυροσβεστικό σώμα. Έντρομοι οι κάτοικοι έφθασαν στο σημείο και έσβησαν τη φωτιά. Μέσα όμως στη θλίψη τους, αντίκρισαν κάτι θαυμαστό. Η φωτιά που κατέστρεψε τα πάντα στο πέρασμά της σεβάστηκε το δέντρο με το Σταυρό του Αγίου Κοσμά. Μέσα στην πύρινη λαίλαπα αυτό έμεινε ατόφιο, όρθιο, απείραχτο.
Η ευλάβεια των κατοίκων της Μηλιάς, πριν από λίγα χρόνια, έχτισε δίπλα στο δέντρο με το Σταυρό ωραιότατο Ναό, αφιερωμένο στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. Τα θυρανοίξια τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ.κ. ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΣ, στις 23 Αυγούστου του 2003. Από τότε και κάθε χρόνο στη γιορτή του γίνεται πανήγυρις, με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.
Έτσι και φέτος τιμήθηκε δεόντως ο Άγιος με τη συμμετοχή πολλών πιστών. Την παραμονή της εορτής τελέστηκε ο πανηγυρικός Εσπερινός, ενώ ανήμερα ο Όρθρος της εορτής και η Θεία Λειτουργία με τη συμμετοχή αρκετών Ιερέων. Το θείο Λόγο κήρυξαν οι Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτες π. Σεβαστιανός Αράπης την παραμονή και π. Διονύσιος Γκόλιας ανήμερα.
Τις πνευματικές εκδηλώσεις τίμησαν με τη συμμετοχή τους και οι άρχοντες του τόπου, ενώ σε όλους τους πιστούς δόθηκε κέρασμα από την εκκλησιαστική επιτροπή, η οποία είχε και την όλη ευθύνη της πανηγύρεως.
