Σκληρή
κριτική προς την προηγούμενη κυβέρνηση
για την διάλυση και υπερχρέωση του ΕΛΓΑ
αλλά και σημαντικές διορθώσεις και
προτάσεις έκανε ο Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ν.
Πιερίας Θανάσης Παπαγεωργίου στην
ομιλία του στην ολομέλεια της Βουλής
στη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων
και του συνόλου του σχεδίου νόμου:
«Σύστημα προστασίας και ασφάλισης της
αγροτικής δραστηριότητας»
Όπως
τόνισε στην ομιλία του ο κ. Παπαγεωργίου
«η συμβολή του ΕΛΓΑ στη γεωργία μετά
την ίδρυσή του το 1988 – και να το θυμόμαστε
αυτό – ήταν πάρα πολύ σπουδαία. Πάρα
πολλοί αγρότες μας που επλήγησαν, που
μειώθηκε το εισόδημα τους, που βρέθηκαν
στο δρόμο, βρήκαν καταφύγιο, βρήκαν
ανταπόκριση, βρήκαν ένα ζεστό σπίτι,
αυτό του ΕΛΓΑ. Νομίζω, λοιπόν, ότι η
έμπνευση εκείνης της περιόδου για τη
δημιουργία του ΕΛΓΑ, ήταν πρωτοπόρα
έμπνευση και δικαιώθηκε στο διάβα του
χρόνου.
Ωστόσο,
πρέπει να πούμε ότι υπήρχαν και κακές
στιγμές. Ο ΕΛΓΑ στην ουσία τα τελευταία
χρόνια κακοποιήθηκε, ο ΕΛΓΑ παραμορφώθηκε,
διότι υπετάγη σε μια λογική του λεγόμενου
«συλλογικού ή περιφερειακού ρουσφετιού»
ή ακόμα και του ατομικού ρουσφετιού.
Και η μέθοδος ήταν γνωστή. Κατ’ εξαίρεση,
αν θέλαμε να κάνουμε ρουσφέτι συλλογικό
σε μια περιφέρεια ή ατομικό, βάζαμε τον
ΕΛΓΑ να κάνει αποτιμήσεις ή και μέσα
από τον μηχανισμό του ΕΛΓΑ γίνονταν
πάρα πολλές φορές και επιλεκτικές
αποτιμήσεις και εκτιμήσεις για πρόσωπα
τα οποία πρόσκειντο φιλικά στην κυβέρνηση.
Υπό αυτή την έννοια ο κομματισμός και
η επιλεκτική στάση και συμπεριφορά ήταν
ένα μέτρο στο πολιτεύεσθαι την προηγούμενη
περίοδο.
Έτσι,
λοιπόν, αυτός ο σπουδαίος οργανισμός
κατήντησε, ένας οργανισμός ο οποίος
σήμερα θεωρείται από τους πιο
υπερχρεωμένους. Δεν είναι ο ΟΣΕ ο πιο
υπερχρεωμένος οργανισμός. Αν δει κανένας
τη σχέση εσόδων και χρέους, θα δει ότι
ο ΕΛ.Γ.Α. με τα τέσσερα, πέντε περίπου
δισεκατομμύρια είναι ο πιο υπερχρεωμένος
οργανισμός στην Ελλάδα. Έχει ξεπεράσει
δηλαδή –πάντα υπό την οπτική αυτή γωνία,
της σχέσης εσόδων με χρέος- όλους τους
οργανισμούς και έκανε, κατά τη γνώμη
μου, το ρεκόρ».
Ο
κ. Παπαγεωργίου επεσήμανε σημεία του
νομοσχεδίου στα οποία πρότεινε αλλαγές
προς όφελος των αγροτών. Χαρακτηριστικά
ο κ. Παπαγεωργίου είπε στην ομιλία του:
«Όμως,
κυρία Υπουργέ, εκεί που θέλω να διαφωνήσω
και θέλω να το επισημάνω –το επισήμανα
και στην Επιτροπή- είναι αυτές οι
προβλέψεις που λέτε ότι σε περίπτωση
που έχουμε ζημιές μεγαλύτερες των
εσόδων, θα υπάρχει οριζόντια περικοπή.
Κυρία
Υπουργέ, δεν υπάρχει στα ασφαλιστικά
συστήματα τέτοια λογική. Δηλαδή, τί
θέλετε να πείτε; Αν στην ασφαλιστική
αγορά των αυτοκινήτων, δηλαδή, αν στην
ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ή στην ΑΓΡΟΤΙΚΗ
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ξεπεράσουν οι δαπάνες τους
το πρώτο εννιάμηνο τα έσοδα, το επόμενο
τρίμηνο δεν θα αποζημιώσουν τα τρακαρίσματα
ή τα ατυχήματα; Πρέπει να το βγάλετε
αυτό, κυρία Υπουργέ. Όπως και την έννοια
του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού για
το οποίο αντιλαμβάνομαι την αγωνία σας.
Έχει μία λογική συνέπειας, συνετής
διαχείρισης και αντιλαμβάνομαι γιατί
το βάζετε, αλλά δεν είναι λογικό.
Μπορείτε,
λοιπόν, να καλύψετε όλες τις ζημιές
αφ΄ης στιγμής προκλήθηκαν και να πάτε
σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, να το
καλύψει το δημόσιο. Μπορείτε να πάτε
στην επόμενη χρήση για να επιβαρύνει
την επόμενη χρήση. Δεν είναι λογικό να
λέμε ότι θα κόψουμε τις αποζημιώσεις,
όταν ο αγρότης έχει υποστεί τεράστια
ζημιά. Δεν είναι σωστό αυτό. Αφαιρέστε
το, σας παρακαλώ, γιατί θα γελάνε –το
λέω, κυρία Υπουργέ, συγγνώμη για την
έκφραση γιατί μειώνει την πολύ καλή
προσπάθεια που κάνατε- με το νομοσχέδιο.
Θα λένε: Είναι δυνατόν να υποστεί ζημιά
ο άλλος και να του κόβεις και να το πας
στο 30%; Και να το πω πιο απλά: Αν έχετε
έσοδα εκατό πενήντα και οι ζημιές είναι
διακόσια εβδομήντα σε μία κακή χρονιά,
τους μισούς θα τους κόψετε δηλαδή ή
αυτόν που έχει καταστραφεί θα του κόψεις
την αποζημίωσή του; Δεν είναι σωστό
αυτό.
Και
το τελευταίο που θα ήθελα να πω είναι
ότι υπάρχει μεγάλη συζήτηση για τις
συνδικαλιστικές, συνεταιριστικές
οργανώσεις. Θέλω, κυρία Υπουργέ, να σας
πω ότι δεν πρέπει να μειωθούν, γιατί
μετά από ταλαιπωρία όλα αυτά τα χρόνια
–όπως και στη ΓΣΕΕ- βρέθηκε ένας πόρος
για να στηρίζονται αυτές οι οργανώσεις.
Βρείτε ένα μέτρο -δεν ξέρω το 1, 2, το 0,3 -
ούτως ώστε να μην είναι λιγότερα αυτά
τα οποία παίρνουν για τη λειτουργία
τους αυτές οι οργανώσεις, απ’ ό,τι
έπαιρναν στο παρελθόν».
