Αποτελεί ωμό εκβιασμό και τεχνητό δίλλημα το επιχείρημα “ή παίρνουμε σκληρά αντιλαϊκά μέτρα ή πτωχεύουμε”. Βέβαια η εργατική λαϊκή οικογένεια, βλέπει εδώ και 20 χρόνια να πέφτει σταθερά το βιοτικό της επίπεδο, να συμπιέζεται το εισόδημα, να αποσαρθρώνονται οι εργασιακές σχέσεις, να χτυπιούνται τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Η κυρίαρχη προπαγάνδα με τη πρωτοκαθεδρία σε αυτό το ρόλο να έχουν τα αστικά ΜΜΕ, γίνεται επικίνδυνη γιατί στοχεύει στο να συγκαλυφθεί ο χαρακτήρας της οικονομικής κρίσης και να χειραγωγήσουν τη λαϊκή αγανάκτηση και οργή. Είναι προκλητικά και ψεύτικα τα επιχειρήματα ότι τα προηγούμενα χρόνια τρώγαμε περισσότερα από ότι παράγαμε. Αυτές οι σαθρότητες προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα λαϊκής ανοχής, συνενοχής, για να περάσουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα χωρίς αντιστάσεις.
Ξαφνικά πρέπει να ξεχάσουμε τη γενιά των 700 ευρώ που σήμερα κατρακυλά και πέφτει στα 590 που τόση συζήτηση γινόταν πριν την οικονομική κρίση, να ξεχάσουμε τους χιλιάδες συμβασιούχους που ζούσαν και ζουν σε καθεστώς πολιτικής ομηρίας και αβεβαιότητας, να ξεχάσουμε τις χιλιάδες επιχειρήσεις που έκλεισαν και εξήγαγαν τα κεφάλαιά τους σε όμορες βαλκανικές χώρες που η εργατική δύναμη ήταν πιο φθηνή και αυτά όλα σε μια εποχή που το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα καυχιόταν για τους ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας που έφθασε και στο 4,2 % από τους υψηλότερους στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μόνο που αυτή η ανάπτυξη ήταν μονομερή, ταξική και έγινε με το χτύπημα των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αυτή είναι η ανάπτυξη στο καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής και αποτελεί χοντρό ψέμα ότι από οποιαδήποτε ανάπτυξη στη συγκεκριμένη οργάνωση της οικονομίας θα επωφεληθούν όλοι. Έργάτες και βιομήχανοι, εργαζόμενοι, μεγαλοεργοδοσία και αυτό γιατί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, στο σύστημα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, είναι συμφέροντα ασυμβίβαστα και αντικρουόμενα, αφού οι καπιταλιστές στοχεύουν στο μέγιστο κέρδος μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης της εργασίας και αναζητούν συνεχώς σαν ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής μεγαλύτερο κομμάτι «κλοπής», της υπεραξίας που παράγουν οι εργάτες.
Η επίκληση περί πατριωτικού καθήκοντος για να αποδεχθούμε το αντιδραστικό μνημόνιο είναι προσχηματική και παράλληλα προκλητική. Θυμίζει τα πατριωτικά κελεύσματα των δοσίλογων του 41 που θεωρούσαν πατριωτικό καθήκον τη συστράτευση της χώρας μας με το ναζιστικό άξονα.
Η ανάπτυξη που καυχιέται ο πρωθυπουργός της χώρας μας η οποία θα έρθει μετά τη κρίση και θα αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο πρέπει να προβληματίσει ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις αφού είναι ενδεικτικά αυτά που είπε ο κύριος Παπανδρέου στην επίσκεψή του στις ΗΠΑ. Οι Έλληνες εργαζόμενοι δουλεύουν περισσότερο, πληρώνονται κατά 60% λιγότερο από το μέσο όρο των εργαζομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έπονται κι άλλα μέτρα διαρθρωτικών αλλαγών που θα ρίξουν ακόμη περισσότερο τη τιμή της εργατικής δύναμης. Με άλλα λόγια είπε, ελάτε να επενδύσετε στην Ελλάδα όπου τα κέρδη σας θα είναι περισσότερα αφού η εργατική δύναμη έχει συμπιεστεί στο χαμηλότερο κόστος. Ο Ελληνικός λαός να μη περιμένει τίποτα από τη λεγόμενη ανάπτυξη στα πλαίσια της καπιταλιστικής διαχείρισης, γιατί είναι ανάπτυξη για τα κέρδη, ασυμβίβαστη με τις σύγχρονες κοινωνικές – λαϊκές ανάγκες.
Τα αδιέξοδα και οι αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος συνεχώς οξύνονται με αποτέλεσμα να δυσκολεύει η διαχείρισή του, από το αστικό πολιτικό προσωπικό. Καθόλου τυχαία η προκλητική δήλωση του κυρίου Πάγκαλου << Τα λεφτά τα φάγαμε όλοι μαζί >>. Δεν μπορούν να κρύψουν πλέον την αντιλαϊκή γύμνια της πολιτικής τους και ενοχοποιούν τον λαό. Δεν είναι ικανοί ούτε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ούτε της ΝΔ να κάνουν μαθήματα ηθικής στο λαό. Αυτοί που μόνιμα και σταθερά εκβιάζουν έμμεσα ή άμεσα το λαό, δημιουργούν με τη κοινωνία πελατειακές σχέσεις, μέσα από μηχανισμούς συναλλαγών και ρουσφετολογίας με στόχο τον εκμαυλισμό των λαϊκών συνειδήσεων και για τη παραπέρα χειραγώγησή τους. Η τακτική του διαίρει και βασίλευε που επιζητούν, είναι επιζήμια για τους αγώνες του εργατικού λαϊκού κινήματος γιατί η επίθεση στα δικαιώματα του κόσμου της δουλειάς γενικεύεται και χτυπά το σύνολο των εργαζομένων, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αυτοαπασχολούμενους, μικρούς και μεσαίους αγρότες, νέους και γυναίκες.
Ήρθε η στιγμή, ο λαός μπροστά στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές να κάνει ένα ποιοτικό βήμα στη κατεύθυνση της πολιτικοϊδεολογικής του χειραφέτησης τόσο από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ όσο και από τις συμπληρωματικές του εφεδρείες όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο ΛΑΟΣ και από νεόκοπους <<αριστερούς>> τύπου Κουβέλη. Να γίνει το βήμα για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος που θα οργανώνει αγώνες με σαφής πολιτικές στοχεύσεις, με όρους πολιτικής σύγκρουσης και ρήξης για την ανατροπή, ένα κίνημα μαζικό, πολιτικά ρωμαλέο χωρίς να συνθλίβεται στις συμπληγάδες της ενσωμάτωσης και ταξικής συναίνεσης που θα απελευθερώσει το λαό και θα τον κάνει πρωταγωνιστή των εξελίξεων.
Η ψήφος στις επερχόμενες τοπικές και περιφερειακές εκλογές στους συνδυασμούς της << ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ >> που υποστηρίζει το ΚΚΕ ενιαία σε όλη τη χώρα, είναι αυτή που μπορεί να ταράξει τα νερά και να τους τρομάξει πραγματικά. Είναι ψήφος που θα αποτυπωθεί δημιουργικά στο κίνημα και τους αγώνες, η αγανάκτηση και η οργή του λαού απέναντι στην αντιλαϊκή αντιδραστική πολιτική των κομμάτων της πλουτοκρατίας και των συνοδοιπόρων τους. Μπορεί ο λαός να αντιπαλέψει τους εκβιασμούς και τα ψευτοδιλλήματα, να αρνηθεί να πληρώσει τη κρίση και το χρέος που δημιούργησε η υψηλή κερδοφορία των μονοπωλίων και ο πακτωλός της κρατικής χρηματοδότησης προς το κεφάλαιο. Ο λαός τώρα πρέπει να προτάξει την ικανοποίηση των σύγχρονων δικαιωμάτων και αναγκών του με βάση τις δυνατότητες της εποχής, της εξέλιξης και της επιστήμης. Αυτός είναι ο δρόμος της λαϊκής εξουσίας – οικονομίας που για τους κομμουνιστές είναι η πάλη για το σοσιαλισμό, αναγκαίος, ώριμος και ρεαλιστικός όσο ποτέ, που αξίζει οι λαϊκές δυνάμεις να παλέψουν με όρους κοινωνικής συμμαχίας αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό μαζί με το ΚΚΕ. Μόνο οι λαϊκές θυσίες σε αυτόν τον αγώνα θα πιάσουν τόπο στη βάση της ιστορικής αναγκαιότητας.
ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Ν.Ε ΠΙΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
