Και τώρα αγώνες.Η ψήφος δεν ήταν ένας αγώνας πριν από 5 ημέρες;
Τι μήνυμα δώσαμε στης 7 και 14 Νοεμβρίου;
Θέλουμε και άλλα μέτρα, και άλλους φόρους και κατ’ επέκταση αύξηση στα διόδια, στα τρόφιμα, και στην καθημερινή ζωή μας.
Κοινός : πάρτε τα μέτρα μας και για την κηδεία μας.
Ξέρω δεν συμφωνείται. Και όμως αυτή είναι η πραγματικότητα. Μας έβαλαν το χέρι στην τσέπη μας. Χαρά σ’ αυτόν που δεν καταλαβαίνει τι μας περιμένει.
Ας την λουστούμε και να μην περιμένουμε βουλευτές, δημάρχους και συμβούλους, ούτε αύριο ούτε μεθαύριο. (Η παρουσία τους θα είναι, αν είναι εκεί χάδι στην πλάτη, και η γλώσσα τους έχετε δίκαιο αλλά...).
Αναπαύονται στις καρέκλες που τους δώσαμε με την ψήφο μας.
Αυτούς εκλέξαμε και μας αξίζουν.
Είδατε αντιμετώπιση δημοσιογράφου της Ιρλανδίας απέναντι στην εξουσία;
Θέλετε να συγκρίνουμε κάποιου Έλληνα στα ελεύθερα και δημοκρατικά κανάλια;
Σμαοκ
