Το “χαμόγελο” του δελφινιού είναι η μεγαλύτερη πλάνη της φύσης.
Τα δελφίνια συμβολίζουν την ελευθερία, την χαρά, τη δύναμη, το μεγαλείο της φύσης, την αρμονία και τον αλτρουισμό. Είναι πλάσματα κοινωνικά, ζουν σε αγέλες και μπορούν να σχηματίσουν ομάδες αγέλων που μπορούν να φτάσουν τα 1000 δελφίνια, εξαιρετικά ευφυή (χρήση εργαλείων, πολύπλοκη γλώσσα και συμπεριφορά) προσόντα που τον ίδιο τον άνθρωπο πολλές φορές τον έχουν σώσει από βέβαιο πνιγμό. Είναι οι πολύτιμοι Φίλοι μας. 'Ο Λαός της Θάλασσας' όπως τα αποκαλούσαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
Μια ζωή στην φύση ή θάνατος σε ένα πάρκο;
Η φυσική διάρκεια ζωής ενός δελφινιού στη θάλασσα είναι 45-50 χρόνια. Σε συνθήκες αιχμαλωσίας ένα στα δύο δελφίνια πεθαίνει μέσα στα 2 πρώτα χρόνια της φυλάκισής του, από το στρες, τις αρρώστιες ή τη μόλυνση εντός της δεξαμενής. Το στρες είναι ένα μόνιμο στοιχείο της ζωής σε δελφινάριο. Ξεκινάει από τη στιγμή που το δελφίνι θα αποκοπεί βίαια από το κοπάδι του, συνεχίζεται με τη στέρηση τροφής κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και είναι συνυφασμένο με τη ζωή εντός πισίνας. Ο περιορισμός στην ακτίνα κολύμβησης είναι ακραίος και
βασανιστικός καθώς τα ελεύθερα δελφίνια κολυμπούν αποστάσεις μέχρι 160 χιλιόμετρα τη μέρα και καταδύονται έως τα 100 μέτρα βάθος. Χρησιμοποιούν υπερήχους για να πάρουν πληροφορίες για το περιβάλλον τους όπως η απόσταση ή το σχήμα αντικειμένων (ηχοεντοπισμός) και σε μία δεξαμενή η αλλεπάλληλη αντήχηση του σόναρ τους από τα τοιχώματα τα οδηγεί πολλές φορές στην τρέλα. Ακόμη και αν ένα δελφίνι γεννηθεί σε συνθήκες αιχμαλωσίας δεν υπάρχει καμμία δικαιολογία να κρατείται και να αποτελεί αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης
χωρίς καμμία προοπτική απελευθέρωσης στο φυσικό του περιβάλλον.
Με το εισιτήριο σου πληρώνεις την φυλακή μου!
Για τα δελφίνια η πισίνα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κελί. Η μεταχείρισή τους από τους εκπαιδευτές είναι αυτή του θηριοδαμαστή που τιμωρεί τους ανυπάκουους και εκβιάζει την υποταγή με πείνα. Η αιχμαλωσία τους σημαίνει αέναη στέρηση των βασικότερων βιολογικών και ψυχολογικών τους αναγκών. Σημαίνει ότι θα ζήσουν όπου και όπως επιλέξουν τα αφεντικά τους και θα πεθάνουν όταν πια δεν θα τους προσφέρουν κέρδος. Σημαίνει ότι δεν θα ζήσουν μία ζωή όπως τη θέλουν. Ελεύθερη.
Οι Νέοι Πράσινοι θέλουμε να ενημερώσουμε τον κόσμο για τις απαράδεκτες αυτές πρακτικές και να αναδείξουμε το θέμα της αιχμαλωσίας των δελφινιών και τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν. Θέλουμε, επίσης, να δηλώσουμε την αντίθεσή μας με την συνεχιζόμενη λειτουργία του δελφιναρίου του Αττικού Πάρκου, που κρατάει αιχμάλωτα τώρα 11 δελφίνια, και ζητάμε την ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ των παραστάσεων αλλά και την ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ της εκμετάλλευσης των δελφινιών στη χώρα μας με πρόσχηματα τύπου αδυναμίας επανένταξης στο φυσικό περιβάλλον
λόγω ανατροφής σε συνθήκες αιχμαλωσίας και προστασίας αυτών σε δεξαμενές. Τέλος, θέλουμε να εκφράσουμε την κάθετη αντίθεση μας στο γεγονός ότι το πάρκο αποτελεί προορισμό περιβαλλοντικών εκδρομών σχολείων και ζητάμε από την πολιτεία να επαναπροσδιορίσει την έννοια της εκπαίδευσης με εναλλακτικούς τρόπους.
Τα δελφίνια συμβολίζουν την ελευθερία, την χαρά, τη δύναμη, το μεγαλείο της φύσης, την αρμονία και τον αλτρουισμό. Είναι πλάσματα κοινωνικά, ζουν σε αγέλες και μπορούν να σχηματίσουν ομάδες αγέλων που μπορούν να φτάσουν τα 1000 δελφίνια, εξαιρετικά ευφυή (χρήση εργαλείων, πολύπλοκη γλώσσα και συμπεριφορά) προσόντα που τον ίδιο τον άνθρωπο πολλές φορές τον έχουν σώσει από βέβαιο πνιγμό. Είναι οι πολύτιμοι Φίλοι μας. 'Ο Λαός της Θάλασσας' όπως τα αποκαλούσαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.Μια ζωή στην φύση ή θάνατος σε ένα πάρκο;
Η φυσική διάρκεια ζωής ενός δελφινιού στη θάλασσα είναι 45-50 χρόνια. Σε συνθήκες αιχμαλωσίας ένα στα δύο δελφίνια πεθαίνει μέσα στα 2 πρώτα χρόνια της φυλάκισής του, από το στρες, τις αρρώστιες ή τη μόλυνση εντός της δεξαμενής. Το στρες είναι ένα μόνιμο στοιχείο της ζωής σε δελφινάριο. Ξεκινάει από τη στιγμή που το δελφίνι θα αποκοπεί βίαια από το κοπάδι του, συνεχίζεται με τη στέρηση τροφής κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και είναι συνυφασμένο με τη ζωή εντός πισίνας. Ο περιορισμός στην ακτίνα κολύμβησης είναι ακραίος και
βασανιστικός καθώς τα ελεύθερα δελφίνια κολυμπούν αποστάσεις μέχρι 160 χιλιόμετρα τη μέρα και καταδύονται έως τα 100 μέτρα βάθος. Χρησιμοποιούν υπερήχους για να πάρουν πληροφορίες για το περιβάλλον τους όπως η απόσταση ή το σχήμα αντικειμένων (ηχοεντοπισμός) και σε μία δεξαμενή η αλλεπάλληλη αντήχηση του σόναρ τους από τα τοιχώματα τα οδηγεί πολλές φορές στην τρέλα. Ακόμη και αν ένα δελφίνι γεννηθεί σε συνθήκες αιχμαλωσίας δεν υπάρχει καμμία δικαιολογία να κρατείται και να αποτελεί αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης
χωρίς καμμία προοπτική απελευθέρωσης στο φυσικό του περιβάλλον.
Με το εισιτήριο σου πληρώνεις την φυλακή μου!
Για τα δελφίνια η πισίνα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κελί. Η μεταχείρισή τους από τους εκπαιδευτές είναι αυτή του θηριοδαμαστή που τιμωρεί τους ανυπάκουους και εκβιάζει την υποταγή με πείνα. Η αιχμαλωσία τους σημαίνει αέναη στέρηση των βασικότερων βιολογικών και ψυχολογικών τους αναγκών. Σημαίνει ότι θα ζήσουν όπου και όπως επιλέξουν τα αφεντικά τους και θα πεθάνουν όταν πια δεν θα τους προσφέρουν κέρδος. Σημαίνει ότι δεν θα ζήσουν μία ζωή όπως τη θέλουν. Ελεύθερη.
Οι Νέοι Πράσινοι θέλουμε να ενημερώσουμε τον κόσμο για τις απαράδεκτες αυτές πρακτικές και να αναδείξουμε το θέμα της αιχμαλωσίας των δελφινιών και τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν. Θέλουμε, επίσης, να δηλώσουμε την αντίθεσή μας με την συνεχιζόμενη λειτουργία του δελφιναρίου του Αττικού Πάρκου, που κρατάει αιχμάλωτα τώρα 11 δελφίνια, και ζητάμε την ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ των παραστάσεων αλλά και την ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ της εκμετάλλευσης των δελφινιών στη χώρα μας με πρόσχηματα τύπου αδυναμίας επανένταξης στο φυσικό περιβάλλον
λόγω ανατροφής σε συνθήκες αιχμαλωσίας και προστασίας αυτών σε δεξαμενές. Τέλος, θέλουμε να εκφράσουμε την κάθετη αντίθεση μας στο γεγονός ότι το πάρκο αποτελεί προορισμό περιβαλλοντικών εκδρομών σχολείων και ζητάμε από την πολιτεία να επαναπροσδιορίσει την έννοια της εκπαίδευσης με εναλλακτικούς τρόπους.
