Πριν από 2 χρόνια βρήκα τον τάφο του πατέρα μου.
Ο πατέρας μου μέλος του Δ. Σ. πέθανε (δεν σκοτώθηκε) στα βουνά τις Πίνδου στο χωριό Πάδες.
Μια γυναίκα τότε 25 χρονών και σήμερα 85 ενδιαφέρθηκε να ταφεί, και τον άναβε καντηλάκι.
Στις ευχαριστίες μου μετά από 60 χρόνια στην κ. Φρόσω η απάντησή της ήταν: εγώ έχασα αδελφό στο Αλβανικό μέτωπο και δεν με ενδιέφερε αν ο νεκρός ήταν Έλληνας, Ιταλός ή κομουνιστής πίστευα πως κάποιος ή κάποια άλλη θα άναβε το καντηλάκι στον αδελφό μου αφού εγώ δεν μπορούσα.
Πράγματι φίλε Γερμανέ, αυτή είναι η ψυχή του Κρητικού του Ηπειρώτη και κάθε Έλληνα.
Ο νεκρός στην Ήπειρο δεν είχε ταυτότητα Έλληνα ή Ιταλού.
Προσωπική εμπειρία.
Σας ευχαριστώ ΗΡΩΙΔΑ μου κ. Φρόσω.
Ο πατέρας μου μέλος του Δ. Σ. πέθανε (δεν σκοτώθηκε) στα βουνά τις Πίνδου στο χωριό Πάδες.
Μια γυναίκα τότε 25 χρονών και σήμερα 85 ενδιαφέρθηκε να ταφεί, και τον άναβε καντηλάκι.
Στις ευχαριστίες μου μετά από 60 χρόνια στην κ. Φρόσω η απάντησή της ήταν: εγώ έχασα αδελφό στο Αλβανικό μέτωπο και δεν με ενδιέφερε αν ο νεκρός ήταν Έλληνας, Ιταλός ή κομουνιστής πίστευα πως κάποιος ή κάποια άλλη θα άναβε το καντηλάκι στον αδελφό μου αφού εγώ δεν μπορούσα.
Πράγματι φίλε Γερμανέ, αυτή είναι η ψυχή του Κρητικού του Ηπειρώτη και κάθε Έλληνα.
Ο νεκρός στην Ήπειρο δεν είχε ταυτότητα Έλληνα ή Ιταλού.
Προσωπική εμπειρία.
Σας ευχαριστώ ΗΡΩΙΔΑ μου κ. Φρόσω.
σμαοκ
