Σε μία κατάμεστη από κόσμο αίθουσα στο Συνεδριακό κέντρο του Δήμου Κατερίνης, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, καθηγητής του τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας στο Α.Π.Θ. ανέπτυξε το θέμα «Οι Πατέρες της Εκκλησίας και η σημασία τους».
Ο ομιλητής ξεκίνησε το θέμα του με την εννοιολογική διακρίβωση του όρου Πατέρες. Κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο ο Θεός δημιούργησε πρώτα τον πνευματικό κόσμο (αγγέλους) και μετά τον υλικό. Ο άνθρωπος ως μεικτό ον πλάστηκε στη συνέχεια. Ο κάθε άνθρωπος γεννάται φυσικά από τους γονείς και πνευματικά από τους πνευματικούς Πατέρες λόγω της πτώσης του. Οι πνευματικοί γονείς λοιπόν του ανθρώπου είναι οι Πατέρες που σύμφωνα με την επιστήμη της Πατρολογίας πρέπει να έχουν αφήσει συγγράμματα.Υπάρχουν όμως και οι χωρίς μόρφωση κοσμική ,θεοφώτιστοι και θεοδίδακτοι όπως ο άγιος Αντώνιος- ο πατήρ των Πατέρων. Η αγιότητα του βίου τους και η ορθόδοξη διδασκαλία τους αποτελούν τα κύρια γνωρίσματά τους.
Υπάρχει μία αντιδικία μεταξύ των δυτικών ως προς τα χρονικά όρια της ζωής των Πατέρων. Οι προτεστάντες π.χ. δέχονται όσους έζησαν κοντά στα χρόνια της Καινής Διαθήκης το πολύ μέχρι τον Ε αιώνα αλλά φυσικά δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει τους μετέπειτα όπως τον Γρηγόριο τον Παλαμά ή τον Νικόδημο τον Αγιορείτη καθώς και τον επίσης σύγχρονο άγιο Νεκτάριο.
Η ζωή και το έργο τους, τους καθιστούν διαχρονικά σπουδαίους έστω αν κατά καιρούς αγνοήθηκαν ή και αμφισβητήθηκαν κι από εκκλησιαστικούς κύκλους .Η άνθιση κι η επιστροφή τους ιδιαίτερα στη Θεολογική σχολή Θεσσαλονίκης και στο Άγιο Όρος σηματοδοτείται στα μέσα του 20ου αιώνα και τα τελευταία χρόνια αναγεννάται η Πατρολογία στη Ρωσία. Θεωρώντας τους η Εκκλησία εκτός από αγίους, αληθινούς καθηγητές τους τιμά με άκολουθίες, ύμνους και εικόνες. Θεωρούνται οι συνεχιστές των αποστόλων.
Το τελευταίο είναι ένα από τα βασικά δομικά στοιχεία των Πατέρων-η συνέχεια του αποστολικού κηρύγματος, που οδηγεί στην κλίση προς τον Θεό δια της ενεργείας του Αγίου Πνεύματος. Η θέωση κατά χάρη κατατείνει προς την αληθινή παιδεία που αποτελείται από σοφία κι όχι μόνο από γνώση. Χωρίς καθαρότητα οι επιστήμες οδηγούν στη μωρία διαφορετικά φωτίζουν τον ανθρώπινο νου.ω Κατά τον Γρηγόριο τον Θεολόγο οι νέοι θεολόγοι να μην είναι απαράσκευοι για να μην αποκλίνουν κατά τη διδασκαλία τους. Βασικό ακόμη στοιχείο είναι η διαμόρφωση των δογμάτων που γίνονται αποδεκτά κι από λογίους. Δεν μπορεί βέβαια κανείς να παραβλέψει την προσφορά τους στη διαμόρφωση της θείας λειτουργίας ,ακολουθιών και του συνοδικού συστήματος της Εκκλησίας .Ιδιαίτερα για τους Έλληνες η τιμή είναι μεγάλη διότι τα συγγράμματά τους γράφτηκαν στην ελληνική γλώσσα.
Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν θεολογικά ενδιαφέρουσα. Το όλο κλίμα ταίριαζε με την περίοδο της Μ. Σαρακοστής που διανύουμε κι εφόσον ήταν η τελευταία ομιλία της φετινής χρονιάς ο πρόεδρος κ. Κορομπίλης ευχήθηκε Καλό Πάσχα και και καλή αντάμωση τον Οκτώβριο του 2011.
Ο ομιλητής ξεκίνησε το θέμα του με την εννοιολογική διακρίβωση του όρου Πατέρες. Κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο ο Θεός δημιούργησε πρώτα τον πνευματικό κόσμο (αγγέλους) και μετά τον υλικό. Ο άνθρωπος ως μεικτό ον πλάστηκε στη συνέχεια. Ο κάθε άνθρωπος γεννάται φυσικά από τους γονείς και πνευματικά από τους πνευματικούς Πατέρες λόγω της πτώσης του. Οι πνευματικοί γονείς λοιπόν του ανθρώπου είναι οι Πατέρες που σύμφωνα με την επιστήμη της Πατρολογίας πρέπει να έχουν αφήσει συγγράμματα.Υπάρχουν όμως και οι χωρίς μόρφωση κοσμική ,θεοφώτιστοι και θεοδίδακτοι όπως ο άγιος Αντώνιος- ο πατήρ των Πατέρων. Η αγιότητα του βίου τους και η ορθόδοξη διδασκαλία τους αποτελούν τα κύρια γνωρίσματά τους.
Υπάρχει μία αντιδικία μεταξύ των δυτικών ως προς τα χρονικά όρια της ζωής των Πατέρων. Οι προτεστάντες π.χ. δέχονται όσους έζησαν κοντά στα χρόνια της Καινής Διαθήκης το πολύ μέχρι τον Ε αιώνα αλλά φυσικά δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει τους μετέπειτα όπως τον Γρηγόριο τον Παλαμά ή τον Νικόδημο τον Αγιορείτη καθώς και τον επίσης σύγχρονο άγιο Νεκτάριο.
Η ζωή και το έργο τους, τους καθιστούν διαχρονικά σπουδαίους έστω αν κατά καιρούς αγνοήθηκαν ή και αμφισβητήθηκαν κι από εκκλησιαστικούς κύκλους .Η άνθιση κι η επιστροφή τους ιδιαίτερα στη Θεολογική σχολή Θεσσαλονίκης και στο Άγιο Όρος σηματοδοτείται στα μέσα του 20ου αιώνα και τα τελευταία χρόνια αναγεννάται η Πατρολογία στη Ρωσία. Θεωρώντας τους η Εκκλησία εκτός από αγίους, αληθινούς καθηγητές τους τιμά με άκολουθίες, ύμνους και εικόνες. Θεωρούνται οι συνεχιστές των αποστόλων.
Το τελευταίο είναι ένα από τα βασικά δομικά στοιχεία των Πατέρων-η συνέχεια του αποστολικού κηρύγματος, που οδηγεί στην κλίση προς τον Θεό δια της ενεργείας του Αγίου Πνεύματος. Η θέωση κατά χάρη κατατείνει προς την αληθινή παιδεία που αποτελείται από σοφία κι όχι μόνο από γνώση. Χωρίς καθαρότητα οι επιστήμες οδηγούν στη μωρία διαφορετικά φωτίζουν τον ανθρώπινο νου.ω Κατά τον Γρηγόριο τον Θεολόγο οι νέοι θεολόγοι να μην είναι απαράσκευοι για να μην αποκλίνουν κατά τη διδασκαλία τους. Βασικό ακόμη στοιχείο είναι η διαμόρφωση των δογμάτων που γίνονται αποδεκτά κι από λογίους. Δεν μπορεί βέβαια κανείς να παραβλέψει την προσφορά τους στη διαμόρφωση της θείας λειτουργίας ,ακολουθιών και του συνοδικού συστήματος της Εκκλησίας .Ιδιαίτερα για τους Έλληνες η τιμή είναι μεγάλη διότι τα συγγράμματά τους γράφτηκαν στην ελληνική γλώσσα.
Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν θεολογικά ενδιαφέρουσα. Το όλο κλίμα ταίριαζε με την περίοδο της Μ. Σαρακοστής που διανύουμε κι εφόσον ήταν η τελευταία ομιλία της φετινής χρονιάς ο πρόεδρος κ. Κορομπίλης ευχήθηκε Καλό Πάσχα και και καλή αντάμωση τον Οκτώβριο του 2011.
