Γράφει ο
Σωτήριος Δ. Μασταγκάς
Τότε, στα 1821, το κήρυγμα της Επανάστασης ήταν καθολικό ανά τον υπόδουλο Ελληνισμό. Εκείνη η τιτάνια ανάταση της φυλής, το ιερό τίναγμα όλου του γένους των Ελλήνων και ο περίλαμπρος αγώνας δεν ήταν παρά η τελευταία μεγάλη φάση της ακατάβλητης αντίστασης του σκλαβωμένου λαού κατά των Τούρκων, ενός ακήρυκτου πολέμου, που άρχισε από τα πρώτα κιόλας χρόνια της σκλαβιάς. Το κήρυγμα της Επανάστασης το είχε παρασκευάσει η Φιλική Εταιρεία με τους αποστόλους της, ενώ η ανταύγεια της φλόγας που άναψε στην Αγία Λαύρα φώτισε όλη την ελληνική επικράτεια.
Στο γύρισμα του χρόνου, κάθε φορά που γιορτάζουμε και τιμάμε την Εθνική μας Παλιγγενεσία, η καρδιά σκιρτά στην ανάμνηση του ηρωισμού και της θυσίας των αθάνατων ηρώων και η ψυχή μας καίει το λιβάνι της ευγνωμοσύνης. Στον καλπασμό στο χώρο της ιστορίας, η σκέψη αρχίζει από τους αρματωλούς και κλέφτες, τον Ρήγα Φερραίο, το Σούλι, τον Γέρο του Μωριά, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, τον Ανδρούτσο, τον Διάκο, το Μεσολόγγι, τον Κανάρη, τη Ρούμελη, τους κλέφτες του Ολύμπου και της Πιερίας και τους προεπαναστατικούς ξεσηκωμούς στη Μακεδονία. Πέρα από τους πανηγυρισμούς και το ξεδίπλωμα των σημαιών στα μπαλκόνια με τον αχό των παρελάσεων, η θύμηση της μεγάλης Επανάστασης του 1821 γίνεται καημός, χρέος και έμπνευση.
Η τυραννία των Τούρκων, συνυφασμένη με την απελπισία και τα δεινοπαθήματα των Ελλήνων, ήταν το βασικό αίτιο που προκάλεσε τον μεγάλο ξεσηκωμό, που τους έσπρωξε στον πόθο για την ελευθερία, που γέννησε τη μεγάλη απόφαση της Επανάστασης, που τους όπλισε με καρτερία και επιμονή στην επιτυχία του σκοπού και τελικά δημιούργησε την αξιοσημείωτη πραγματικά εθνική ενότητα, που παρατηρούμε στις παραμονές του αγώνα της ανεξαρτησίας.
Σήμερα, στα 2011, η σύγχρονη «παγκοσμιοποίηση» απαιτεί να αντιστρέψουμε το ιστορικό γίγνεσθαι, να αντιστρέψουμε τη νομοτέλεια των ιστορικών γεγονότων, θέλει αξίες, αρχές και ιδανικά να χαθούν στη ροή του χρόνου, σε βυθούς λήθης και αφάνειας, και άλλα ανάξια να προβληθούν περισσότερο απ’τα σπουδαία και άξια. Όμως, η μίμηση των αρετών των ηρωικών μεγάλων μορφών του 1821 και η ευλαβική τιμή της μνήμης, των θυσιών και του αίματος των μυριάδων μαρτύρων της ελευθερίας, είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην αληθινή δόξα και στο ανυπέρβλητο και αιώνιο μεγαλείο της πατρίδας μας, της Ελλάδας.
Σωτήριος Δ. Μασταγκάς
Τότε, στα 1821, το κήρυγμα της Επανάστασης ήταν καθολικό ανά τον υπόδουλο Ελληνισμό. Εκείνη η τιτάνια ανάταση της φυλής, το ιερό τίναγμα όλου του γένους των Ελλήνων και ο περίλαμπρος αγώνας δεν ήταν παρά η τελευταία μεγάλη φάση της ακατάβλητης αντίστασης του σκλαβωμένου λαού κατά των Τούρκων, ενός ακήρυκτου πολέμου, που άρχισε από τα πρώτα κιόλας χρόνια της σκλαβιάς. Το κήρυγμα της Επανάστασης το είχε παρασκευάσει η Φιλική Εταιρεία με τους αποστόλους της, ενώ η ανταύγεια της φλόγας που άναψε στην Αγία Λαύρα φώτισε όλη την ελληνική επικράτεια.Στο γύρισμα του χρόνου, κάθε φορά που γιορτάζουμε και τιμάμε την Εθνική μας Παλιγγενεσία, η καρδιά σκιρτά στην ανάμνηση του ηρωισμού και της θυσίας των αθάνατων ηρώων και η ψυχή μας καίει το λιβάνι της ευγνωμοσύνης. Στον καλπασμό στο χώρο της ιστορίας, η σκέψη αρχίζει από τους αρματωλούς και κλέφτες, τον Ρήγα Φερραίο, το Σούλι, τον Γέρο του Μωριά, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, τον Ανδρούτσο, τον Διάκο, το Μεσολόγγι, τον Κανάρη, τη Ρούμελη, τους κλέφτες του Ολύμπου και της Πιερίας και τους προεπαναστατικούς ξεσηκωμούς στη Μακεδονία. Πέρα από τους πανηγυρισμούς και το ξεδίπλωμα των σημαιών στα μπαλκόνια με τον αχό των παρελάσεων, η θύμηση της μεγάλης Επανάστασης του 1821 γίνεται καημός, χρέος και έμπνευση.
Η τυραννία των Τούρκων, συνυφασμένη με την απελπισία και τα δεινοπαθήματα των Ελλήνων, ήταν το βασικό αίτιο που προκάλεσε τον μεγάλο ξεσηκωμό, που τους έσπρωξε στον πόθο για την ελευθερία, που γέννησε τη μεγάλη απόφαση της Επανάστασης, που τους όπλισε με καρτερία και επιμονή στην επιτυχία του σκοπού και τελικά δημιούργησε την αξιοσημείωτη πραγματικά εθνική ενότητα, που παρατηρούμε στις παραμονές του αγώνα της ανεξαρτησίας.
Σήμερα, στα 2011, η σύγχρονη «παγκοσμιοποίηση» απαιτεί να αντιστρέψουμε το ιστορικό γίγνεσθαι, να αντιστρέψουμε τη νομοτέλεια των ιστορικών γεγονότων, θέλει αξίες, αρχές και ιδανικά να χαθούν στη ροή του χρόνου, σε βυθούς λήθης και αφάνειας, και άλλα ανάξια να προβληθούν περισσότερο απ’τα σπουδαία και άξια. Όμως, η μίμηση των αρετών των ηρωικών μεγάλων μορφών του 1821 και η ευλαβική τιμή της μνήμης, των θυσιών και του αίματος των μυριάδων μαρτύρων της ελευθερίας, είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην αληθινή δόξα και στο ανυπέρβλητο και αιώνιο μεγαλείο της πατρίδας μας, της Ελλάδας.
