Η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση της Ελλάδας σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εφαρμόζει το μεσαιωνικό Μνημόνιο με στόχο τη φτώχεια και την εξαθλίωση των εργαζομένων ανδρών και γυναικών και των οικογενειών τους. Η εργασία των γυναικών, του «κατώτερου τμήματος των εργαζομένων», μετατρέπεται σε δουλεία, με εξευτελιστικές αμοιβές, χωρίς ασφάλιση, με μεταχείριση που περιέχει βία, απειλές, σεξουαλική παρενόχληση και συνθήκες εργασίας που τους στοιχίζουν ακόμα και τη ζωή τους.
Η εργασία των γυναικών, Ελληνίδων και μεταναστριών, όχι μόνο δεν ικανοποιεί τα όνειρα και τις ανάγκες τους, αλλά προσβάλλει την αξιοπρέπειά τους και τις οδηγεί στη φτώχεια και στον κοινωνικό αποκλεισμό. Αυτή η εργασία δεν χειραφετεί τις γυναίκες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τον Οκτώβριο του 2010 η ανεργία στην Ελλάδα ήταν 13,5%, των ανδρών 10,6% και των γυναικών 17,6% και ιδιαίτερα των νέων 30%. Το όριο συνταξιοδότησης εξισώθηκε στα 65 έτη και σύντομα θα φτάσει τα 67 έτη. Η πλειονότητα των εργαζομένων στη μερική ή προσωρινή απασχόληση είναι γυναίκες. Το χάσμα των αμοιβών είναι 20% και στη μερική απασχόληση.
Το ένα μετά το άλλο ιδιωτικοποιούνται τα κοινωνικά αγαθά, με αποτέλεσμα τα βάρη να φορτώνονται πολλαπλά στις γυναίκες. Συγχρόνως, υπάρχει μια σκοταδιστική αναβίωση της πατριαρχίας.
Όμως οι γυναίκες δεν υποχωρούν. Στις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις μετέχουν ισότιμα με τους άνδρες γιατί η πραγματικότητα τις πείθει ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Στη Βόρεια Αφρική, στην Ιταλία, σε όλη την Ευρώπη ξεσηκώνονται και διεκδικούν ισότητα δικαιωμάτων και αξιοπρέπεια. Το γυναικείο και φεμινιστικό κίνημα στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη απαιτεί να ξεπεραστεί η κρίση όχι εις βάρος των λαών, αλλά να πληρώσουν γι' αυτήν τα μονοπώλια, οι επιχειρήσεις και οι τράπεζες.
Ο Συνασπισμός, μαζί με το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στηρίζει τους αγώνες των γυναικών για τα δικαιώματά τους, την κοινωνική χειραφέτηση και τις αξίες του φεμινιστικού κινήματος που έχουν μπει στο στόχαστρο της νεοφιλελεύθερης επίθεσης.